De overbekende besnorde loodgieter heeft het maar druk de laatste tijd. Mario is aan het honkballen geslagen, slaat zo nu en dan een balletje in zijn eigen tennisgame, verschijnt in vernieuwde vorm op de Nintendo DS en moet hij ook nog ieder jaar zijn eigen feestje organiseren. Dit jaar viert hij alweer zijn zesde, maar is deze fuif nog steeds een entreeprijs van zestig euro waard?
Even opbiechten
Lieve lezers, ik moet jullie eerst wat opbiechten. Voordat ik verder ga met het beoordelen van deze party-game moeten jullie weten dat Mario Party 6 namelijk mijn eerste Mario-feestje is. De vorige vijf delen heb ik dus niet langdurig gespeeld, al weet ik wel hoe het ongeveer in zijn werk gaat. Ben je al vertrouwd met de serie? Dan mag je van mij een half puntje van de conclusie afhalen, wat dus neerkomt op een zeven.
Wat is de bedoeling in Mario Party?
In Mario Party speel je natuurlijk met de oude vertrouwde Nintendo iconen zoals Mario, Luigi, Peach, Wario en Yoshi. Deze stellen pionnen voor die je over speelborden dient te leiden door het gooien van een dobbelsteen. Dit keer is er om de drie beurten een wisseling van dag en nacht wat een aantal veranderingen met zich meebrengt. Zo wordt de speelroute iets aangepast of zijn sterren goedkoper.
Het doel van het spel is om zo veel mogelijk sterren in je bezit te hebben aan het eind van een vooraf ingesteld aantal beurten. Deze sterren kun je aanschaffen met behulp van muntjes of je kan ze van elkaar afpakken in een bepaalde minigame. Muntjes verdien je door op het speelbord op een blauw vakje terecht te komen en door het winnen van minigames. Deze muntjes kun je ook weer kwijtraken door op rode vakjes te belanden of door in een minigame te verliezen.
Een sterke verhaallijn, flitsende geluidseffecten en sublieme graphics?
Nee, van het verhaal, het geluid en het uiterlijk moet Mario Party het niet echt hebben. De speelborden hadden levendiger gemogen, het inleidingverhaal is een slap excuus voor het opzetten van een nieuw Mario-feestje en de achtergronddeuntjes tijdens het spelen en in de menu’s krijgen na een tijdje een behoorlijk hoge irritatiewaarde. Dit spel is dan ook puur gebaseerd op verslavende gameplay, die pas echt uit de verf komt met een paar feestbeesten van vlees en bloed naast je.
Minigames en de microfoon!
Kijk, dat sterren verzamelen is dan wel tof, je kunt immers met deze sterren in de ‘Star Bank’ een heel groot aantal aan extra’s kopen, variërend van een extra character tot een nieuw speelbord. Erg leuk allemaal hoor, maar dit is niet wat je uren achter elkaar bezig houdt met feestvieren in de Mario Party games, de meeste extra’s hebben namelijk niet veel om het lijf. Nee, de echte waarde van Mario Party 6 bevindt zich in andere aspecten van het spel.
De verslavingsfactor zit ‘m echter in de minigames. Elke minigame die je in de ‘Party Mode’ en ‘Solo Mode’ hebt vrijgespeeld kun je terugvinden in de ‘Minigame Mode’. Hier kun je ze op verschillende manieren spelen. Als je bijvoorbeeld even niks te doen hebt start je een willekeurige minigame op en tracht je een nieuwe tijd neer te zetten of probeer je in ‘Endurance Alley’ zo veel mogelijk minigames achter elkaar te winnen. Minpuntjes hierbij zijn de zogenaamde ‘kans-spelletjes’. Een voorbeeld: kies één van de drie touwen en slinger naar het podium. Echter, bij twee van de drie touwen bevindt zich geen podium en val je dus in een afgrond. Het frustrerende hiervan is dat je jouw winst of verlies niet zelf in de hand hebt, maar willekeurig wordt bepaald. Gelukkig zijn er niet zo veel van deze irritatie-minigames aanwezig in Mario Party en wordt het speelplezier er niet te veel door verpest. Dat een aantal minigames op hetzelfde principe gebaseerd is, is ook een beetje jammer.
Een nieuwigheid van deze Mario Party is de bijgeleverde microfoon die je aansluit op een ingang van de memory-card. De microfoon gebruik je enkel in de ‘Mic Mode’. Je hebt in de ‘Mic Mode’ drie opties, te weten ‘Speak Up’, ‘Star Sprint’ en ‘Mic Minigames’. ‘Speak Up’ is een quiz waarin je allerlei soorten vragen binnen een bepaalde tijd met de microfoon dient te beantwoorden. Bij ‘Star Sprint’ is het de bedoeling jouw character ( Mario, Wario, Daisy of anderen) zo snel mogelijk door een parcours te jagen door het schreeuwen van orders in de microfoon. Zo zal jouw personage wanneer je ‘jump!’ schreeuwt, springen en wanneer je ‘run! run! run!’ blèrt, zal deze steeds sneller sprinten. De benaming ‘Mic Minigames’ zegt eigenlijk al genoeg, hierin is het dus mogelijk allerlei spraakgestuurde minigames te spelen. Overigens, bij alle spraakgestuurde spelletjes is het echter wel een vereiste om duidelijk in de microfoon te spreken, gestotter en een spraakgebrek staan garant voor de boodschap ‘remember to speak up and speak clearly!’.
Is dit Mario-feestje die zestig zuurverdiende euro’s waard? (conclusie)
Het antwoord op deze vraag is tweezijdig. Aan de ene kant is Mario Party 6 voor mij, als nieuwkomer in de franchise, een leuke party-game met verslavende minigames. De game biedt mij nog uren speelplezier door het grote aantal vrij te spelen extra’s, de leuke spraakgestuurde spelletjes en de mogelijkheid om dit spel met nog drie vrienden te spelen in de ‘Party Mode’, de ‘Mic Mode’ en ‘Minigame Mode’. Voor mensen die er net achter komen dat ze wel houden van een degelijke en kleurrijke Nintendo-game (die ook nog eens erg leuk is met een stel vrienden naast je) is de aankoop van Mario Party 6 zeker geen miskoop.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook mensen die al een eerder Mario-feestje in hun bezit hebben. Is Mario Party 6 ook voor hen nog de moeite waard? Voor deze mensen heb ik de volgende vraag: heb jij je zeer vermaakt met dat Mario-feestje? Zo ja, dan zal dat zeker ook het geval zijn met Mario Party 6, geen twijfel over mogelijk. Of het die zestig euro waard is? Misschien niet, want – afgezien van de spraakgestuurde spelletjes – biedt dit feestje niet veel meer dan wat ik gezien heb van vorige delen in de Mario Party-reeks.
