Mortal Kombat was altijd al een fighter die het moest hebben van zijn bloederigheid, vette characters, fatalities en lange herspeelbaarheid. Dat is ook in dit zesde deel zo, met meer uitbereidingen dan Deadly Alliance en ook nog eens een online mode. Pakt dit goed uit, of pakt dit uit als een Deception?!
Nadat de Deadly Alliance uit het vorige deel, Quan Chi en Shang Tsung, bijna iedereen uitgemoord heeft is nog alleen de zonnegod Raiden over. Maar de twee vechters verslaan ook hem en ze zijn heerser van Overworld. Maar dan keren ze zich tegen elkaar en beginnen te vechten. Wanneer ze uitgeput zijn verschijnt Onaga, The Dragon King, op het toneel. Quan Chi, Shang Tsung en Raiden proberen hem te verslaan, maar hij is veel te sterk. Dan begint het spel…
Mortal Modes
In Mortal Kombat: Deception (MK:D) zijn er twee belangrijke modes: De Arcade mode en de Konquest mode. In de Arcade mode kun je de Story mode spelen, Versus spelen tegen een vriend of Practice. In de Story mode werk je je zoals in elke Mortal Kombat langs vele vechters om uiteindelijk bij Onaga uit te komen. Dit is behoorlijk lastig en de vijanden en arena’s zijn gevarieerd.
De Konquest mode is echter wat minder goed. Je speelt hier de jonge vechter Shujinko die in de Mortal Kombat wereld op pad gaat om de Deadly Alliance te verslaan, maar het uiteindelijk ook tegen The Dragon King moet opnemen. De Konquest mode is wel erg uitgestrekt en deze adventuregame zal je pas na een uur of tien uitspelen, maar alleen het vechten is goed uitgewerkt. De quests die je krijgt zijn saai, de wereld is lelijk en het is eentonig. In de Konquest mode kun je Koins verzamelen, en hiermee kun je graven openen in The Krypt.
Kontent
Dit is een gigantische begraafplaats met meer dan 400 graven die je kunt openen door Koins te betalen of door keys die je in de Konquest mode gevonden hebt te gebruiken. Zo unlock je artwork, filmpjes, trading cards en screenshots, maar veel belangrijker; nieuwe vechters, nieuwe arena’s, fatalities en kostuums.
Er zijn zes kleuren Koins en voor elk graf heb je weer een ander kleurtje nodig, zodat je aan het sparen blijft. Deze Koins liggen her en der verspreid in de wereld van de Konquest mode en ook in sommige graven zitten een nieuw voorraadje muntjes verstopt.
Dodelijk potje schaak
Naast de Arcade en de Konquest mode zijn er ook nog twee minigamemodes, Kombat Puzzle en Kombat Chess. In Kombat Puzzle speel je een soort Tetris waarin een klein poppetje de andere slaat of trapt wanneer je weer een rij wegwerkt. Zo werkt je net zoals in de Arcade mode een serie vechters en arena’s af tot je de eindbaas hebt bereikt.
In Kombat Chess speel je schaak, en wanneer twee stukken elkaar raken verplaatst het beeld zich naar de vechtmode, en de verliezer moet zijn stuk inleveren.
Deze minigames zijn wel erg leuk, maar na een paar keer heb je ze wel gezien en ze maken van de game geen topper. Verder zijn er wel soms kleine minigames tijdens de Versus mode, die komen vrijwel altijd op button-bashing neer maar zijn wel een leuke afwisseling voor het vechten.
Fighting, Kontrols en Kharacters
Het beste onderdeel van het spel is dus, ondanks de grote hoeveelheid Kontent, het vechten, en gelukkig maar. Er is een knop voor slaan, stoten, hakken en trappen en daarnaast kun je nog blokken, ontwijken en deze dingen aan elkaar koppelen voor een combo. Ook heeft elke vechter drie vechtstijlen, zoals Kung Fu, Tai Chi, Sumo of Karate en een vechtstijl is met wapens. Als je je messen trekt veranderd de arena echt in een bloedbad. De game is zeer bloederig en vooral de fatalities laten je wel eens een vies gezicht trekken. Daarnaast zijn ook de arena’s nu interactief, je kunt je tegenstander door muren, vloeren en spiezen heenslaan, of hem van de arena af laten vallen en hem ergens op laten vallen. Hoewel sommige levels vol staan met voorwerpen, is het helaas niet mogelijk om deze op te pakken en daarmee te gaan vechten.
Vechten kun je wel met zeer veer characters, waaronder de bekende Sub-Zero, Quan Chi, Shang Tsung, Sindel, Baraka en Mileena. Daarnaast zijn er ook nog nieuwe, zoals Shujinko, Kobra en Onaga. Wanneer je dat combineert met de drie vechtstijlen die iedereen heeft kom je tot de conclusie dat er voor ieder wel wat wils bijziet.
Kraphics
Op audiovisueel gebied stelt MK:D behoorlijk teleur. De arena’s en vechters zien er nog wel behoorlijk uit, maar de animaties, bloedspetters en de soms akelige bugs halen alles weer naar beneden. Met als dieptepunt de wereld van de Konquest mode, die echt lelijk is. De voice-overs van de characters zijn ook matig en de muziek had ook wel wat beter gekund. Die is nu vooral Oosters, maar iets meer rock of dance was beter geweest.
MK:D hoeft het dus echt niet te hebben van zijn looks en sounds, dan kun je beter wezen bij bijvoorbeeld Dead or Alive: Ultimate, Tekken 5 of nog Soul Calibur 2. Op dit gebied dus een echte Deception.
Online
MK:D kan ook online gespeeld worden, als de eerste goede fighter die er is. Dat kon eerder nog niet, omdat als er ook maar één seconde lag was, je combo kon mislukken en je tegenstander je er flink van langs liet gaan en dat bederft natuurlijk de spelpret. MK:D heeft daar echter geen last van en speelt heerlijk. Het is alleen mogelijk om één tegen één te vechten en dat is wel jammer, een teamfight mode of Battle Royale zou erg leuk geweest zijn.
Konklusie
Mortal Kombat: Deception is dus een game die door zijn grote hoeveelheid Kontent je heel lang bezig kan houden, terwijl je dat misschien niet wilt omdat de Konquest mode niet echt goed te noemen is. Hopelijk heeft de aankomende adventuregame Mortal Kombat: Shaolin Monks iets meer kwaliteit te bieden dan dit deel, dat zou in ieder geval een hoop goedmaken in de MK reeks. Het vechten is wel goed en er zijn heel veel combo’s, stijlen en fatalities om allemaal te masteren. De online mode is ook leuk maar de afwezigheid van bijvoorbeeld toernooien of scoreboards laten je nou niet echt lang online spelen. MK:D is dus een game die je vooral moet kopen voor het vechten, want de combat is met een hoofdletter C, eh… K.