In herinnering.
DTM Race Driver is een van de grootste producties van Codemasters van de afgelopen jaren en de PC release is voorlopig de laatste in de rij. Aangezien de basisfeatures al besproken zijn in Joris zijn eerdere review van de PS2 versie hierbij alleen een korte opsomming
Meerwaarde
Games die geporteerd worden naar een ander systeem (of gelijktijdig ontwikkeld worden voor meerdere platforms) zijn altijd lastig. Zeker als een ontwikkelaar van console naar PC moet overstappen. Een PC als entiteit bestaat namelijk niet. Ga maar na: voor de gemiddelde gebruiker zijn er al vier mogelijkheden qua besturingssysteem (Linux even buiten beschouwing gelaten) en dan heb ik het nog niet eens over de verschillende combinaties van moederboards, processoren, grafische kaarten etc. Waar ik persoonlijk dus naar zoek in een dergelijke game is het gebruik van de ruimere mogelijkheden van de PC in extra rekenkracht, ruimere mogelijkheden op het gebied van graphics, multiplayer internettoepassing en betere kwaliteit inputdevices (in dit geval dus hoge kwaliteit sturen).
Dit even als achtergrond voor de rest van de review.
Die-hard arcade racer
Even afgezien van de verhaallijn, de positieve conclusie daarover is al getrokken in de review van Joris, beweegt DTM Race Driver zich op het speelveld van arcade racers. Je zou op basis van de advertentieteksten echter anders kunnen vermoeden dus heeft dit wel degelijk meegewogen. In de game word het gelukkig wel snel duidelijk hoe de vork in de steel zit: de snelle arcade actie heeft de voorkeur gekregen boven realisme.
Het is daarom wat vreemd dat er ook in de game op een aantal punten naar ‘simulatie’ word verwezen. Zo is bijvoorbeeld in de stuurcalibratie ook een “simulation” inputinstelling te kiezen en heeft men een “SIM” instelling die je kan unlocken met een bonuscode. Veel verschil, in positieve zin, zal je niet merken in de handling en wat mij vooral opviel was dat de “arcade” instelling een prettiger stuurgedrag geeft dan de “simulation” die, in ieder geval met mijn Microsoft Sidewinder FF WHeel, vrijwel niet speelbaar was.
Snelle actie
Snelle actie dus en daar is er genoeg van. Je bent niet langer dan een minuut of 10 bezig per race (en dan zit je aan de lange kant) en aangezien je met toerwagens te maken hebt ìs de AI ook niet echt bang aangelegen. Ze starten alleen wat aan de trage kant en dat is wel eens lastig aangezien je geen kwalificatiesessie vooraf hebt zodat je ook wel eens op achteraan de grid beland. Voor de eerste bocht ben je er dan al een heel aantal gepasseerd en word het direct dringen om er lekker doorheen te komen. Gelukkig kan je, vaak ongestraft, een randje gras meepakken om jezelf wat extra ruimte te verschaffen.
Snelle actie betekent ook snelle crashes en met de kwaliteit van de computergestuurde tegenstanders zal je dat veel vaker tegenkomen dan je lief is. Vaak heb ik gedacht: “rem ik nou zo laat, of was hij nou zo vroeg”. Naarmate ik verder kwam bleek dat de AI problemen heeft met aanremmen en vasthouden van bochtensnelheid. Lastig is alleen dat ze vervolgens belachelijk snel weer kunnen accelereren en het dus niet echt heel lekker racen is. Ook was het opvallend te zien dat sommige raceklassen onevenwichtiger zijn qua AI dan anderen. In het idee van een arcaderacer passen ook geen gele en zwarte vlaggen en de ‘virtuele baancommissarissen’ hebben tijdens een race verder ook weinig te doen: afgereden onderdelen van auto’s laten ze rustig op de baan liggen. Gelukkig krijg je er ook geen lekke banden van.
Tenslotte betekent snelle actie ook dat men ervan uitgaat dat je zonder veel nadenken in de auto kan springen en redelijk mee kan komen. Je kan nog redelijk wat wijzigen in de setup maar veel verschil valt er dan niet te merken. In de echte details van een wagensetup (zelf dacht ik vaak aan voor- en achterwielcambers) kan je als speler geen wijzigingen aanbrengen.
Controls
Het is jammer maar toch is duidelijk te herkennen dat DTM Race Driver in eerste instantie op de console is ontwikkeld. Zo heb je in de spelmenu’s (hoofdmenu, raceweekend, car setup e.d.) geen muisbesturing. Nooit gedacht dat ik dat zo zou missen.
Verder had men meer aandacht mogen besteden aan het vertalen van de Force Feedback naar het PC stuur. Alhoewel ik zelf nooit in een racetoerwagen heb gezeten kan ik me haast niet voorstellen dat een strak afgeveerde toerwagen zo weinig in het stuur laat merken van wat er met de wagen gebeurt. Na heel wat experimenteren met de stuurinstellingen was het mogelijk om enigszins redelijke rondjes te rijden maar de mensen die alleen een gamepad of een joystick bezitten zullen het stuur niet gaan missen. Ook hier borrelt de console achtergrond dus weer naar boven en dat terwijl o.a. Christijan Albers de game getest schijnt te hebben.
Ogen en oren
Je ogen en oren zullen van DTM Race Driver ook niet echt onder de indruk zijn. De graphics zijn aardig maar staan niet op uitzonderlijk hoog niveau (ik schat de graphics van Nascar Racing 2002 en 2003 hoger in) en de in-car geluiden zijn matig. Ronduit zielig is het geluid van de V8 Supercars. Toevallig heb ik tijdens mijn vakantie een race van deze waanzinnige wagens gezien en gehoord en dat is toch wel even een factor anders dan in de game te horen valt.
Conclusie
Het grote budget en de grote campagnes voor deze game deden veel vermoeden. Alhoewel de PS2 en XBOX versies worden geroemd en ook de verkopen aangeven dat veel mensen deze versies kunnen waarderen is de versie voor de PC geen hoogvlieger geworden. Ga je met DTM Race Driver aan de slag, dan merk je al snel dat realisme niet belangrijk is geweest. Toch had men meer aandacht mogen besteden aan de Force Feedback en de User Interface die nu wel erg laten blijken dat een console toch de wereld is waar DTM Race Driver zich thuisvoelt.
Inmiddels is er een patch op de site van Codemasters verschenen maar helaas is bij mij de performance er alleen maar op achteruit gegaan.
