Reach for the Stars

Als het ruimtetijdperk met de Sputnik begon, begon het interstellaire tijdperk met de Pathfinder II. In het begin van de 23e eeuw koloniseerden de mensen elk bewoonbaar plekje in het Sol stelsel. Mars werd ontwikkeld en kleinere kolonies als Titan, Ganymede en gedeeltes van de asteroïden gordel volgden. De energiecrisis was over door de oneindige hoeveelheid zonneënergie die naar de aarde werd verstuurd. De mensheid beleefde een Gouden Eeuw en op de Aarde werd de grootste periode van welvaart en vrede in de menselijke geschiedenis bereikt. Er bleef nog genoeg ruimte over om te verkennen en op avontuur te gaan. De sterren lonkten!

De confrontatie
In 2235 kwam het aan op een confrontatie in het Deneb stelsel. We kwamen in contact met de Saurischi, een agressief reptielenras. Alhoewel we de eerste slag verloren, leerden we genoeg om te weten dat we de oorlog konden winnen. Net toen we feest gingen vieren voor onze succesen kwamen we erachter dat de Saurischi één van de kleinere problemen waren. Deze ex-vijanden boden een bondgenootschap aan, om een front te vormen tegenover een nieuwe bedreiging: The Hive. We wisten niet dat de Hive Oorlogen meer dan twee eeuwen zouden duren en de mensheid aan de rand van de afgrond zouden brengen. Wat begonnen was als een handreiking naar de sterren, werd een bitter gevecht om te overleven.

Het spel
Reach for the stars was oorspronkelijk een turn based space strategy spel uit 1983 en één van de eerste spellen die het 4X principe kende. Oftwel eXplore, eXpand, eXploit en eXterminate.
’Tijd voor een update’, dacht men bij SSG. Men ging daarna hard aan de slag om een veelbelovend spel te ontwikkelen. Er is gekeken naar diverse spellen in dit genre en het is goed te merken wanneer je aan het spelen bent. Invloeden van onder meer Ascendancy, Master of Orion en Deadlock zijn duidelijk te bekennen.

De opbouw
De tutorial start met enkele missies die later zullen leiden tot de rest van de Reach for the stars campaign, die standaard bij het spel geleverd zit. Je kunt ook aparte missies spelen, die variëren van het in bezit nemen van een planeet op een bepaald aantal beurten, tot het overleven van een aantal aanvalsgolven tot galactische dominantie. Reach for the stars is turn based, in elke beurt zul je planeten kunnen koloniseren, gebouwen kunnen maken, schepen bouwen, je vloten kunnen verplaatsen en research plegen. Handig zijn de auto-functies die automatisch een volgorde van het maken van gebouwen en research kiezen. Schepen kun je zelf ontwerpen en naarmate je meer technologiën ontwikkelt worden de wapens beter en de schepen groter.

De rassen
Er zijn maar liefst 16 rassen, waaronder enkele afvallige menselijken. Alhoewel ze allemaal hun eigen tech tree, hun eigen mentaliteit en hun eigen schepen hebben, komen ze toch niet helemaal uit de verf. Er is weinig communicatie onderling Enkele voorbeelden van rassen in Reach for the stars:
The Hive: Een expansionsitsch insectenvolkje dat zich praktisch aan elke omgeving aan kan passen. Niet om te praten en agressief genoeg om iedereen aan te vallen die zich met hen bemoeit.
Saurischi: Eerst waren ze vriendelijk, maar ze vinden het inmiddels tijd geworden om de Mensheid een lesje te leren.
Meridi: Gigantische door gas gevulde kwallen die in de atmosfeer van gasreuzen leven. Ze zijn in wezen vredelievend, maar zullen elke vorm van aanval op hun gebied afstraffen.

De ruimtegevechten
Zodra de eigen vloot in contact komt met een vijandelijke vloot komt er een nieuw scherm tevoorschijn en wordt het scherm door een diagonaal in twee gedeeltes verdeeld. Alle schepen zijn zichtbaar en je kunt een goed overzicht krijgen van de sterktes door allerlei handige statistieken die opvraagbaar zijn. Je kunt per ronde je gevechtsformatie aanpassen, met de bijbehorende voor- en nadelen. Vind je het lastig of twijfel je tussen een Echelon of Vanguard? Geen probleem, de AI van de auto-combat helpt je. Mocht je in een verloren situatie terecht zitten, dan probeert deze AI nog zoveel mogelijk schepen te redden.

Verdragen sluiten
Diplomatie is de correspondentie tussen de rassen over afspraken, bondgenootschappen en oorlogsverklaringen. Het duurt een beurt om een voorstel te versturen en er gaat een beurt voorbij, terwijl de andere partij over het voorstel nadenkt. In die korte tijd kan er alweer veel gebeurd zijn. Ook komt het wel eens voor dat de handel bevroren wordt en er een embargo geplaatst wordt op handel met jouw ras.

Je eigen universum!
Reach for the stars bevat een eigen scenario editor waarmee je je eigen scenario’s kunt maken en uit kunt wisselen met vrienden.De editor is erg omvangrijk en gelukkig biedt een extra manual, geïnstalleerd bij het spel zelf, uitkomst mocht je extra informatie nodig hebben. Je kan aan de slag met planetenstelsels, eigen rassen ontwerpen en de tech trees wijzigen.

In de ruimte kan niemand je horen?
Het spel ziet er prettig uit en de muziek is prima. Al heb ik mij wel verbaasd over het gebrek aan ingesproken tekst. Na de intro en enkele inleidende zinnen bij de tutorial is het ineens heel stil. Zodra je het spel onder de knie begint te krijgen, merk je al snel dat het vooral gaat om het ‘outnumberen’ van de vijand, oftewel door meer schepen te hebben dan de tegenstander, win je. Het ontbreken van het kunnen zien van vijandelijke troepenverplaatsingen vind ik ook een misser voor een turn based strategie spel. De guerilla tactieken van de computer zijn meer dan irritant. De tijd die je kwijt bent aan die kleine groepjes indringers te verjagen gaan ten koste van de uitgeplande strategie en uiteindelijk je spelplezier. De specifieke tech trees, de eigen AI stijl van elk volkje en de enorme hoeveelheid verschillende soorten ruimteschepen wegen niet op tegen het gebrek aan strategie en overzicht. Reach for the Stars is een leuk spel, maar niet echt verslavend. De liefhebbers zullen nog even moeten wachten op Master of Orion 3.