Review: Star Wars: Battlefront

16 december 2015 staat in mijn agenda genoteerd. Niet alleen omdat ik dan een tentamen heb, maar vooral omdat Star Wars: The Force Awakens dan in de Nederlandse bioscopen draait. Circa tien jaar na Episode 3 verschijnt er dankzij de Disney-deal weer een nieuwe Star Wars-film en dat gaat natuurlijk ook gepaard met een revival van de Star Wars-games. EA sloot een exclusieve deal met Disney om Star Wars-games te mogen maken en het eerste echte product van deze samenwerking is dan eindelijk hier, Star Wars: Battlefront.

Iconisch

Het moment dat je je eerste stappen zet in Star Wars: Battlefront is, voor een beetje Star Wars-fan, glorieus. Of je nu start in het beboste Endor, het bevroren Hoth, de woestenij van Tatooine of het vulkanische Sullust; het oogt allemaal even prachtig. Nog genietend van de omgeving vliegen de blaster bolts je om de oren en, afhankelijk van de spelmodus, doemen de monstrueuze AT-AT’s op en scheren de X-Wings door de lucht. Net als je denkt dat je alles gehad hebt, vecht ineens Darth Vader of Luke Skywalker aan jouw zijde. Met name de bosplaneet Endor is prachtig weergegeven en behoort, ondanks de resolutie van 900p, zonder meer tot het mooiste dat mijn PlayStation 4 tot op heden op mijn televisie heeft getoverd en dat met zestig frames-per-seconde. Niet alleen is het een grafisch spektakel, ook met het geluid heeft Dice zichzelf overtroffen. Star Wars: Battlefront barst simpelweg van de sfeer en terwijl je op de iconische, bombastische muziek van John Williams ten strijde trekt, zal menig Star Wars-liefhebber warm van binnen worden.

Niet alleen op audiovisueel front presteert Dice uitstekend, ook de gameplay van Battlefront voelt heerlijk aan. Natuurlijk wordt de vergelijking met de Battlefield-franchise snel getrokken, maar daarmee doe je Battlefront geen eer aan. De gameplay in Star Wars: Battlefront voelt soepeler en sneller aan dan in die andere franchise van Dice en tegenstanders gaan ook wat sneller dood. Daarnaast geef je jezelf een substantieel voordeel als je in Battlefront in third-person speelt, omdat je gezichtsveld simpelweg groter is. Speel je toch liever vanuit een eerste persoonsperspectief? Geen probleem, met één druk op de d-pad switch je tussen de twee perspectieven.

Toegankelijk

Tegelijkertijd is er ook veel van de complexiteit van Battlefield verdrongen voor een toegankelijker benadering. Weg met squads, klassen en andersoortig ballast, Battlefront is een simpele shooter. Het enige verschil tussen jou en je tegenstander is het wapen en de keuze in Star Cards. Deze Star Cards, waarvan je er over drie beschikt, geven je onder andere de beschikking over een granaat, jetpack of krachtig wapen. Doordat er uiteindelijk altijd vrij weinig verschil zit tussen jou en je tegenstander voelen één-op-één-gevechten ook altijd eerlijk aan en is er maar weinig frustratie omdat de tegenstander over bijvoorbeeld een krachtig wapen of perk beschikt die je pas krijgt na vele uren spelen.

Ook het pick up-systeem is een toonbeeld van toegankelijkheid, waarmee iedereen de mogelijkheid krijgt om als één van de zes helden of slechteriken te spelen of om in een AT-ST of X-Wing te belanden. Tegelijkertijd komt dit, door sommigen bekritiseerde systeem, ten goede aan de snelheid en flow van de multiplayer. Niet langer staan spelers op je basis af te wachten tot er weer een nieuw vliegtuig spawnt. Nee, je moet daadwerkelijk de actie in om de beschikking te krijgen over zo’n felbegeerde pick-up én als je dan eindelijk een keer als Luke Skywalker, Han Solo of Princess Leia mag spelen, dan is het gevoel niet minder dan glorieus. Iedere hero (en ook villain) heeft hierbij zijn eigen speelstijl en vraagt om zijn eigen aanpak.

Het geheel maakt van Star Wars: Battlefront een toegankelijke, gemakkelijk op te pakken shooter. Dit is niet zonder keerzijde, want de afwezigheid van die complexiteit brengt ook een gebrek aan diepgang met zich mee. Er zijn geen attachments om je wapen perfect aan jouw speelstijl te koppelen en ook het level-systeem is er grotendeels voor de bühne. Op de langere termijn kan dit ervoor zorgen dat de gameplay wel wat herhalend en dun aan gaat voelen. Deze herhaling komt ook mede door het gebrek aan content. Want hoewel er an sich niets mis is met een multiplayer-only game voor het volle pond, al is er ook nog het weinig memorabele Battles en Survival dat je in je eentje of in co-op spelen, mag je daar dan ook een flinke dosis content voor terugverwachten.

Gebrek aan content

Die hoeveelheid content is precies datgene waar de schoen wringt in Star Wars: Battlefront. Op het eerste oog lijkt Dice het nog uitstekend te doen met een negental spelmodi, waar flink wat diversiteit inzit. Zo is er het grootse totaalpakket Walker Assault, waarin de Rebels moeten proberen AT-AT’s te stoppen, het intiemere Cargo, een soort Capture the Flag, en het Conquest-achtige Supremacy. Dan is er nog het wat meer op zichzelf staande Fighter Squadron waarin je in een X-Wing of Tie-Fighter spannende dogfights uitvecht met menselijke en computergestuurde tegenstanders, ook hier geldt dat de gameplay nog wat meer arcade is dan in de vergelijkbare spelmodus in de recente Battlefield-games.

Hoewel het aantal spelmodi dus de nodige diversiteit doet vermoeden, wordt dat grotendeels weer tenietgedaan door het geringe aantal maps. Hoewel de game een twaalftal maps bevat, is iedere map maar geschikt voor een beperkt aantal spelmodi. Hierdoor kun je bijvoorbeeld Walker Assault maar op vier verschillende maps spelen en hoe tof en gedetailleerd de verschillende planeten ook mogen zijn, op den duur zou je toch willen dat er iets meer variatie in zou zitten. Hoewel je genoeg uren in Star Wars: Battlefront kan stoppen om de aanschaf van de season pass te rechtvaardigen, en zo wel toegang te krijgen tot die gewenste grote hoeveelheid content, had de game nu bij release eigenlijk al meer maps moeten bevatten.

Conclusie

De Star Wars-liefhebber in mij zou Battlefront het liefst belonen met een 9. Met tal van Rebels aan je zijde de vijandige stellingen, gevuld met Stormtroopers, bestormen terwijl je belaagd wordt door AT-AT’s en AT-ST’s, gaat niet snel vervelen, evenals de heerlijke dogfights en het spelen met de helden of schurken uit het Star Wars-universum. Alles klopt en de Star Wars-sfeer is perfect neergezet. Onder deze laag is Battlefront echter niet zonder mankementen en wordt de game vooral gekenmerkt door een gebrek aan content en in minder mate een gemis van diepgang. Hoe mooi Endor, Hoth, Tatooine en Sullust er ook uitzien, op den duur wil je AT-AT’s ook wel eens op een andere map slopen. Hoewel er dus op Star Wars: Battlefront het nodige valt aan te merken, is de game voor de Star Wars-fan nog altijd puur genieten.