Child of Light (Vita)

Child of Light verscheen enkele maanden geleden voor de pc en consoles. De game is sindsdien overladen met lof en prijzen en dat is natuurlijk niet geheel onterecht. De prachtige, handgetekende graphics, in combinatie met de verslavende turn based-strategy/platforming-gameplay, maken dit namelijk tot een unieke titel. Met de recente release van de Vita-versie kun je het spel nu ook onderweg meenemen. Weet deze draagbare versie net zo te bekoren, of zijn er te veel concessies gemaakt?

Let op: In deze review worden specifiek de unieke eigenschappen van de Vita-versie behandeld. Voor onze beoordeling van de game in het algemeen, verwijzen we je graag door naar onze originele review.

Het zal je waarschijnlijk al opgevallen zijn dat deze recensie opvallend kort is en daar is een goede reden voor: de Vita-versie van Child of Light heeft opvallend weinig extra’s te bieden. Is dat een groot probleem? Nee, eigenlijk niet: Child of Light is van zichzelf al een fantastisch spel en Vita-bezitters mogen al dolblij zijn dat ook zij nu met deze prachtgame aan de slag kunnen. Toch zijn er enkele dingen die moeilijk te verteren zijn.

Concessies en gemakzucht

Voor 14,99 euro kun je deze draagbare versie van Child of Light binnenhengelen en het spel is, ook op de Vita, elke euro waard. Helaas heeft Ubisoft wel enkele concessies moeten maken en dat is vooral merkbaar wanneer je kijkt naar de graphics. Hoewel de game er ook op de Vita nog steeds prachtig uitziet, staat deze versie in schril contrast met zijn grote broertjes op de new-gens en pc. Ook de audio valt op sommige momenten een beetje tegen. Toch zul je dit Ubisoft makkelijk kunnen vergeven omdat de gameplay onaangepast is gebleven en dat is zonder meer een hele prestatie.

Minder vergeeflijk is het schrijnende gebrek aan cross-save. Qua inhoud is de Vita-versie van Child of Light identiek aan de console-editie en dus is er weinig reden om geen cross-save te implementeren. Het fijne van de meeste multiplatform-games op de Vita is immers dat je ze onderweg kan spelen, waarna je thuis aangekomen weer op het grote scherm verder kunt! Het ontbreken van cross-save voelt dan ook een beetje als gemakzucht van Ubisoft en dat is, zeker bij een game waar verder zoveel aandacht en liefde aan is besteed, een beetje zonde.

Tik maar raak!

Het grootste voordeel van deze Vita-versie is de besturing via het touchpad. Het verplaatsen van jouw vuurvlieg-vriendje Igniculus ging naar mijn mening op de consoles nog iets te stroef en het is dan ook fijn om te zien dat deze frustraties op de Vita verleden tijd zijn. Met één druk op het touchscreen verplaats je Igniculus naar de door jou gewenste locatie en dat gaat met zo’n hoge snelheid en precisie, dat je een kreetje van enthousiasme de eerste keer niet zult kunnen onderdrukken.

Conclusie

Child of Light was op de consoles al een geweldige game en op de Vita is dat niet anders. Het is een verademing om te mogen constateren dat er op het gebied van gameplay niets veranderd is en hoewel de grafische concessies enigszins teleurstellend zijn, blijft Child of Light één van de mooiste games op de Vita. Bovendien leent het spel zich perfect voor korte speelsessies op de handheld en dankzij de intuïtieve implementatie van het touchscreen lijkt het soms wel alsof de game oorspronkelijk voor de Vita gemaakt was! Als Ubisoft nu ook nog cross-save toevoegt via een patch, heb je helemaal weinig reden om dit artistieke toppertje niet aan te schaffen.