The Last of Us Hands-On

The Last of Us is misschien wel de game die het voorjaar doet afsluiten, als je juni nog überhaupt voorjaar mag noemen. Het altijd veelbelovende Naughty Dog heeft, zoals het nu lijkt, de Uncharted-reeks glorieus afgesloten en gaat met dit nieuwe project verder. Wellicht de laatste game van de ontwikkelaar voor de PlayStation 3. Sony en Naughty Dog zullen dus met The Last of Us een memorabel einde aan de console moeten geven tot de komst van de PlayStation 4. Wij kregen een code van Sony Nederland en mochten twee hoofdstukjes spelen.

Pretentieus, eigenlijk meer een omgekeerde arrogantie, dat heb ik als ik de naam Naughty Dog hoor. Het bedrijf komt absoluut niet elitair over, maar de games die ze maken zijn veelal hoogwaardig. De arrogantie van mijn kant richting The Last of Us bestaat dan ook al even. Het spel ziet er fantastisch uit in trailers, het kriebelt van binnen als ik gameplay zie en het is van Naughty Dog, dús het is goed. Niet per se, heb ik gemerkt na het spelen van The Last of Us. Waarom?

Lincoln

Toegegeven, het is nog geen final build van The Last of Us die ik in handen kreeg, maar de game is in een vergevorderd stadium. De eerste indrukken zijn dus van belang. Bij The Last of Us is er een gevoel van Uncharted als je de game ziet, maar haal die gedachte direct weg. In het eerste hoofdstuk dat ik kon gaan spelen, Lincoln, wilde ik direct met de bekende weg als Nathan Drake aan de slag. Nee, deze game is veel langzamer. Het genre survival is hier behoorlijk uitgewerkt, wat mij in het begin behoorlijk tegenstond. Vaag Uncharted uit je geheugen, vaag Naughty Dog uit je hoofd en speel The Last of Us als iets heel anders.

Wat mij al snel tegenviel namelijk, wat ik al eerder zei, dit spel is langzaam. Aan het begin van het eerste hoofdstuk sta je boven op een heuvel, glurend over een verlaten plaatsje, verwoest, verpauperd, begroeid met groen en de stress voor gevaar. Joel en Ellie moeten een rookpluim in de verte bezoeken, richting Bill. De twee protagonisten zijn op weg naar een plek om zichzelf veilig te stellen. Jullie lopen in een rustig tempo naar beneden, een weg banend door het plaatsje. Veel plekken zijn afgebakend met hekken, gebouwtjes of begroeiing en je zult, in tegenstelling tot de vele aanwijzingen in Uncharted, redelijk zelf moeten uitzoeken hoe je aan de andere kant van een hek komt. Een houten plank verplaatsen, een gebouw op, plank naar boven tillen en deze tussen een gapend gat leggen om de andere kant te kunnen bereiken. En dat allemaal in een laag tempo. Heel erg wennen, maar sommige acties worden tevens in cutscenes uitgerekt. Een garagedeur openen en eronder kruipen duurt allemaal hierdoor net te lang.

Daarnaast komt het overleven om de hoek kijken. Je hebt in The Last of Us een levensbalk, die je ouderwets met health kits vol moet zien te houden. Zoeken naar medicatie dus, of onderdelen om zelf een health kit te maken. Je vindt in de wereld diverse onderdelen om ook bijvoorbeeld wapens te maken of te upgraden. Dit systeem gaat een stuk dieper dan in Uncharted, want mêleewapens kunnen kapot, je moet ze sterker maken en iets als munitie is schaars. Vaak een probleem, want de eerste vijanden liggen op de loer. Een paar straatjes en steegjes verder hoor je de geïnfecteerden al. Ze zijn serieus een bedreiging; vermijd ze dus als het kan. Vijanden vallen direct aan en zijn sterker naarmate ze in een latere geïnfecteerde status zijn beland. De Infected met visueel een verrotte kop kun je echt amper tegenhouden en je wordt bijna altijd gepakt, waarna je direct dood bent. Op weg naar Bill kom je ook boobytraps tegen, om vijanden tegen te houden, en waar je zelf voorzichtig omheen moet. Bij één val word je omhoog gehesen aan je voeten. Terwijl Ellie probeert het touw door je snijden, zul je al hangend geïnfecteerden neer moeten schieten en weg moeten slaan. Een moeilijke klus waarbij de dood zeer dichtbij is. Diverse vijanden later beland je bij Bill; Joel wil een auto om een grote afstand te overbruggen. Bill brengt je tot een bepaald punt, waarna je met Ellie verder moet. Hevige gevechten en ontsnappingen zijn op zo’n moment niet sporadisch.

Pittsburgh

Eenmaal op eigen voet moet je met Ellie op zoek naar auto-onderdelen, zodat Bill een auto voor je kan repareren. Daar houdt het hoofdstuk echter op en het tweede deel van de demo brengt ons naar een bekend gebied uit een trailer. Joel en Ellie rijden in het hoofdstuk Pittsburgh naar een plaatsje waar gruwelijke toestanden gaan gebeuren. De Infected willen dat je hen helpt, maar Joel vertrouwt het niet en rijdt één van die gasten aan. Een drama en een botsing verder, zul je in een gebouwtje een horde vijanden op strategische wijze moeten doden. De ene tegenstander neer rammen met een ijzeren staaf of knuppel betekent wel dat een andere vijand op je aan het schieten is. Jouw levensbalk lijdt daaronder en je zult in dekking de tijd moeten nemen om jezelf te genezen. Echter, de geïnfecteerden zitten niet stil, ze lopen om, zoeken dekking en roepen om versterking.

The Last of Us is dus geen simpele hit ’n run game meer, het overlevingsaspect is heel duidelijk zichtbaar. Je zult ook de tijd voor alles moeten nemen. Wil je uit het geringe arsenaal aan wapens wisselen van jachtgeweer naar boog? Dan moet je het ietwat omslachtige wapensysteem in, met de pijltjestoets, om de boog te selecteren, waarbij Joel zijn rugzak af doet en van wapen wisselt. Van handwapen naar baksteen of jachtgeweer wisselen gaat wel vlug, omdat elk van deze wapens in een andere sectie verdeeld is. Misschien niet helemaal aan mij besteedt dat dit alles zo langzaam gaat, maar het wapensysteem werkt toch niet vlekkeloos. Tevens had ik niet verwacht dat het camerastandpunt zo verkeerd kon staan. De camera staat te dicht op Joel en draait niet altijd lekker mee, waardoor je soms geen overzicht hebt op gevaarlijke situaties.

Voorlopige conclusie

En na een paar straatjes verder was het einde oefening met de demo van The Last of Us. Helaas nog geen overweldigende indruk en dit komt deels omdat Uncharted heel erg in mijn hoofd zit bij deze game, maar dat moet je volledig vergeten. The Last of Us is een game om er de tijd voor te nemen, want het survivallen is van groot belang. Je moet onderdelen en munitie zoeken, alles is schaars, wapens gaan kapot, dus je moet ze ook upgraden, health kits zijn te vinden, maar ook te fabriceren. Het is een uitgebreider systeem dan we van Naughty Dog gewend zijn en je moet ook iets meer zelf uitpluizen. Daarnaast zijn vijanden stukken moeilijker en is vermijden misschien wel beter. Twee hoofdstukken is natuurlijk niet genoeg voor een oordeel en ik heb absoluut nog vertrouwen in de game.