Soul Calibur V

Soul Calibur is een reeks die al een tijdje meegaat. Zoals zo vaak bij series die al wat langer bestaan, ligt niet alleen het gevaar van herhaling op de loer, maar is ook de steeds hoger wordende drempel die nieuwkomers dienen te overbruggen een probleem. Aan beide heeft Namco Bandai gedacht. Soul Calibur V speelt zich namelijk zeventien jaar af na het vorige deel en brengt daarom een groot aantal nieuwe personages mee en kent daarnaast een aantal verbeteringen die het vijfde deel tot een mooi vervolg maken.

A tale of souls and swords

Zeventien jaar is het inmiddels geleden, dat het duivelse zwaard Soul Edge werd vernietigd door Soul Calibur. Sindsdien heeft de wereld niets meer van het kwaadaardige wapen gehoord en verloor de overwinnaar, Soul Calibur, diens krachten. Vrede was eindelijk bereikt, maar zoiets houdt natuurlijk nooit lang stand. Na zeventien jaar heerst wederom chaos en geweld, waarbij niet geheel verrassend Soul Edge centraal staat. Het duivelse zwaard is niet alleen terug van weggeweest, ook vele vechters raken wederom betrokken bij de strijd tussen Soul Edge en Soul Calibur. Kan het wapen des doods ditmaal wel volledig vernietigd worden?

Na al die tijd is er wel wat veranderd in het land van Soul Calibur, want niet alleen zijn veel vechters overleden, ook zijn er nieuwe mensen opgedoken. Zo is de hoofdrol in het vijfde deel toebedeeld aan Patroklos en diens zus Pyrrha, kinderen van Sophitia. Deze raken betrokken bij de strijd tussen de twee zielzwaarden, waarbij de twee uiteindelijk tegenover elkaar staan. Ook de rest van de cast wordt bij dit geheel betrokken, waarmee Soul Calibur V zich een heuse story-modus aanmeet.

Voor de reeks is het allerminst nieuw, maar omdat deze in het vierde deel schitterde in diens afwezigheid was het hopen dat Namco Bandai deze wel in Soul Calibur V zou implementeren. Je volgt Patroklos, waarbij de verschillende missies aan elkaar worden geregen door middel van artwork met ingesproken teksten, sporadisch afgewisseld met bewegende beelden. Het is een stijlvol principe dat goed werkt, maar het is jammer dat de focus volledig ligt bij één personage, die nog een eikel is ook. Hier en daar zul je andere personages onder je knoppen hebben, alleen komt dit niet heel veel voor. Daarnaast bestaan de missies van Soul Calibur V simpelweg uit het verslaan van je tegenstanders en zijn er dus niet speciale condities waaraan je dient te voldoen alvorens je wint, iets dat wel in bijvoorbeeld Soul Calibur II zat.

Wapens en vechtersbazen

Soul Calibur onderscheidt zich al jaren van diens concurrenten door een 3D-vechtgame te bieden, waarin je met wapens vecht. Zwaarden, bijlen, klauwen, messen, speren, stokken: het zit er allemaal in. Ieder personage heeft bovendien een eigen wapenkeuze, waardoor alle vechters gelijk heel divers en anders aanvoelen. Dit principe is in het vijfde deel gelukkig allerminst anders en we kunnen in het nieuwste deel alleen meer stijlen verwelkomen.

Zo is nu bijvoorbeeld Z.W.E.I. toegevoegd, een agressieve, sterke man, die een breed zwaard hanteert. Niet alleen maakt deze jongen ruime zwaaien met zijn wapen, tevens kan hij af en toe de hulp in roepen van de geest van een wolf, die een handje helpt bij het maken van vette combo’s. Ook de mysterieuze Viola is één van de nieuwkomers en zij kenmerkt zich door het gebruik van scherpe vingerklauwen, die haar de mogelijkheid geven om snel en sierlijk te vechten. Veel schade doet ze echter niet, maar gelukkig bezit de dame over een magische bol, waarmee ze onvoorspelbare aanvallen kan uitvoeren. De twee vormen zijn in ieder geval unieke en welkome aanvullingen aan het Soul Calibur-universum, net zoals een zeker andere figuur.

Sinds Soul Calibur II hebben veel van de Soul Calibur-delen gastpersonages gekregen en het vijfde deel weet hier ook in te voorzien. Ditmaal is het de beurt aan Ezio Auditore da Firenze en een betere keuze had eigenlijk niet gemaakt kunnen worden. Het personage past perfect en het vechten met zijn karakteristieke hidden blade in combinatie met het kruisboog, weet absoluut voor interessante gevechten te zorgen. De mensen die Soul Calibur V al wat langer volgen weten dat er nog veel meer nieuwkomers in de game zitten, maar volledig nieuw zijn deze echter niet.

Patroklos en Pyrrha hebben nog aardig originele aanvallen, maar tot zover gaat het met de nieuwe movesets. Zo laat Leixia zich besturen als Xianghua dat deed, Xiba als de eerdere Kilik en Natsu als Taki. Later krijg je overigens nog speciale varianten op Patroklos en Pyrrha, maar deze bezitten precies dezelfde vaardigheden als respectievelijk Setsuka, uit Soul Calibur III en IV, en Sophitia. Overigens moet hier wel bij gezegd worden dat de oudere personages soms wat zijn opgepoetst, waarbij Aeon de prominentste is. Deze slangachtige is nu namelijk allerminst een halfslachtige Sophitia-kloon, want deze keer kent het figuur alleen maar eigen aanvallen.

Verbeteringen en aanpassingen

Soul Calibur V kent een flink opgepoetst vechtsysteem. Niet alleen zijn de verschillende personages deze keer beter in balans dan ooit, ook zijn er opvallende, maar ook subtiele, toevoegingen te bekennen. De Soul Calibur-reeks voelde soms wat houterig aan, maar in het vijfde deel zit er meer vaart in de game, doordat je kleine zijstapjes kunt maken om zo snel verticale aanvallen te ontwijken. Daarnaast is er ditmaal een meter aan de game toegevoegd, waarmee je, naarmate die voller is, speciale aanvallen kunt uitvoeren. Deze zijn op zich krachtig, maar verzekeren allerminst een overwinning.

We kunnen in Soul Calibur V wederom aan de slag met het creëren van onze eigen personages en dit keer is deze modus uitgebreider dan ooit. Er zijn meer outfits om uit te kiezen, waarbij het nu ook mogelijk is op je kledingstukken designs te plaatsen. Daarnaast kan de hoogte van het figuur worden gekozen en zijn er meer mogelijkheden op het gebied van de stem en je wapens. Laatstgenoemde kunnen ditmaal namelijk voorzien worden van een eigen kleur en tevens een effect.

Waar Soul Calibur eigenlijk altijd in straalt, is diens muziek en daarin stel het vijfde deel allerminst teleur. De soundtrack is wederom zeer sterk gecomponeerd en daarnaast draagt ieder nummer een eigen gevoel. Overigens is het ook heel fijn om te zien dat Namco Bandai de mogelijkheid heeft toegevoegd zelf te kiezen welk van de nummers je wilt draaien tijdens je gevechten.

Conclusie

Hoewel Soul Calibur V zich zeventien jaar na diens voorganger afspeelt, is er in essentie vrij weinig veranderd. Gelukkig vormden de nieuwe vechtstijlen, personages, stages, muziek en aanpassingen in de gameplay genoeg om het spel voor de liefhebbers interessant te maken. Daarnaast is het vijfde deel ook voor de nieuwkomers beter geschikt dan ooit vanwege de veelvoud aan volledig nieuwe figuren, waarvan bij de verhaalmodus allerminst geacht wordt dat van deze het achtergrondverhaal bekend is. Hoewel Soul Calibur als vervolg dus niet echt weet te verrassen, is het zeker een goede game.