Lijkenhuis
Planescape Torment, the City of Doors. Dat het hier niet gaat om zo maar een simpele game, blijkt uit de niet alledaagse intro. Want wie wordt er nou wakker in een lijkenhuis en weet niet meer wie of wat hij is? Laat dat nou net de hoofdrolspeler van deze game zijn, die ons op zijn speurtocht naar zijn verleden meeneemt… Niet overtuigd, lees dan snel verder over deze game die zo ongeveer alle RPG-prijzen die er te behalen zijn, heeft gewonnen.
Sigil, the City of Doors
Planescape Torment speelt zich niet af in het bekende wereldje met elfjes en tovenaars, maar in een zeer bizar wereldje, dat omringd wordt door de meest vreemde wezens. In het centrum hiervan ligt Sigil, een soort smeltkroes voor allerlei wezens uit Planescape. Deze stad vol poorten (vandaar de titel natuurlijk) kan je toegang verschaffen tot vele verschillende werelden uit het multiversum. Door met een juiste sleutel een poort te openen, kun je waar dan ook terechtkomen. Vanuit deze situatie ontwikkelt het verhaal zich eigenlijk verder, wanneer jij wakker wordt in een lijkenhuis te Sigil, in de rol van ‘de naamloze’. Deze naamloze figuur is onsterfelijk, ondanks het feit dat hij er zo zeker niet uitziet. Hij weet niks meer van zijn verleden en gaat daarom op onderzoek uit.
Gelukkig is Morte, een vriendelijk vliegend doodshoofd, zo sympathiek om je te vergezellen op de speurtocht, zodat je er niet alleen voorstaat. Dat is maar goed ook, want het spel is vrij pittig. De moeilijkheidsgraad ligt vrij hoog. En met 4 cd’s voor de boeg, kun je bedenken dat het uitspelen van deze game geen makkie is!
First things first…
Interplay heeft natuurlijk een naam hoog te houden wat betreft het RPG-genre. Met klassiekers als Fallout en Baldur’s Gate uit hun stallen mag er dan ook wat verwacht worden van Planescape Torment. En het moet gezegd worden, deze game maakt de hooggespannen verwachtingen meer dan waar. De best punten uit Planescapes voorgangers worden gecombineerd en verbeterd. Mede dankzij Bioware’s Infinity engine van Baldur’s Gate is dit spel een echte topper in zijn soort.
Wanneer je het spel begint (na een prachtige intro), kom je in een menu waar je ‘de naamloze’ punten kan geven via het welbekende Advanced Dungeons & Dragons (AD&D) systeem. Je kunt hem bijvoorbeeld meer kracht geven, of sterker maken in het voeren van dialogen. Het zijn allemaal eigenschappen, die met jouw eigen tactiek te maken hebben. Wanneer je de punten goed verdeeld denkt te hebben, kun je beginnen.
Natuurlijk kun je niet alleen in de gedaante van de naamloze spelen, maar je kunt ook de rol spelen van Morte of de andere 4 karakters, die je verderop in het spel tegenkomt. De unieke eigenschappen van een ieder van hen kun je goed gebruiken in de loop van het spel.
In het spel bestaan er 4 grote karakterklassen: Dief, priester, vechter en magiër. De naamloze kan switchen tussen vechter, dief en magiër, terwijl de andere karakters hoogstens over 2 van deze “eigenschappen” beschikken.
Leuke dialogen
Wat me meteen toch opvalt aan Planescape, zijn de beklemmende graphics. Natuurlijk zijn deze altijd al vrij sfeervol geweest in RPG-games, maar toch steekt Planescape er zeker ruimschoots boven uit. Donkere kleuren overheersen, terwijl op sommige plaatsen toch zeer stijlvol gekozen is voor een lichtere omgeving. Vooral de overgang naar andere werelden is mooi uitgewerkt met betrekking tot de kleur.
Ook zien de karakters er gedetailleerd en vloeiend uit. Houterige bewegingen behoren voorgoed tot het verleden. Vooral de tekeningen die je van elk karakter apart kunt bekijken, zien er erg goed uit. Het is duidelijk dat we hier te maken hebben met meesterdesigners.
Erg leuk om te volgen zijn de verschillende dialogen die je met iedereen kunt houden. Sommige karakters uit de game reageren vrij nors, terwijl anderen vrijuit praten. Vooral wanneer je veel punten hebt voor charisma, kun je erg leuke gesprekken verwachten. De wisselwerking hierbij met bijvoorbeeld Morte (die zich af en toe bemoeit met de dialogen) is ook leuk in elkaar gezet en meestal zelfs komisch. Het is wel zaak om het belang van de dialogen niet uit het oog te verliezen, omdat je anders belangrijke aanwijzingen over het hoofd ziet. En dat is natuurlijk iets, dat je in de loop van het spel kan opbreken.
Gameplay
Het beeldperspectief is logisch: Je kijkt van bovenaf schuin naar beneden op het speelveld. Daar is niks op aan te merken en geeft zo een helder overzicht. Ook de interface ziet er uitstekend uit. Uitstekend is misschien nog te koeltjes, want zelden heb ik zo’n mooie en gelikte interface gezien. De mogelijkheden die het herbergt zijn enorm. Daarin zit helaas wel een klein nadeel. Soms is het vrij lastig om snel bij iets uit het menu te komen, doordat er zoveel mogelijkheden zijn. Dat is natuurlijk een afweging die Interplay heeft moeten maken en ik moet zeggen, dat het nou ook weer niet zo’n heel groot nadeel is.
Conclusie
Voor liefhebbers van het RPG-genre is deze game een must. Het rondspeuren naar oplossingen, het strooien met magische spreuken, het aandachtig zoeken naar voorwerpen… Het zit allemaal in deze geweldige game, waarvan ik kan zeggen dat het gewoon ‘simply the best’ is onder alle RPG-titels is. Dus voor die-hard RPG-ers: Ren naar de winkel en koop deze uitgebreide game! Planescape Torment staat echt garant voor veel uren spelplezier. I rest my case.
