Driver: San Francisco

Driver is terug en Ubisoft wil het gevoel van het succesvolle eerste deel weer helemaal terugbrengen en de geflopte latere delen doen vergeten. Dit gaan ze doen met Driver: San Fransisco en ook brengen ze John Tanner, bekend van de vorige delen, terug om weer een flink potje te scheuren, om de criminelen van de stad op te pakken. Op de E3 kregen wij een klein gedeelte van het spel te zien en vooral het racen lijkt goed uit te pakken.

San Fran

San Fransisco is natuurlijk een hele vette stad om na te maken. De Golden Gate Bridge zorgt voor mooie plaatjes en de levendigheid van de stad is een lekkere speeltuin om doorheen te crossen. Dat is dan ook precies wat de ontwikkelaars graag willen. Ze willen dat het racen als vanouds lekker aanvoelt. Dit lijkt te gaan lukken, want toen ik aan de slag mocht was dat het eerste wat me opviel. Het is natuurlijk ontzettend arcade, maar dat is ook precies wat ze met Driver: San Fransisco willen. De bochten glijden heerlijk onder je wielen weg, de acceleratie verschilt lekker per auto en voetgangers proberen je met man en macht te ontwijken. Daarbij is het ook nog eens belonend om in cockpit-view te rijden, omdat het gevoel van snelheid dan extra naar voren komt. Zeker bij één van de vele achtervolgingen is dit lekker, omdat je tegenstander dan soms uit het beeld vliegt, waarna je hem met een ruk aan het stuur (de thumbstick), weer in het vizier kan krijgen.

Mindzapping

Met de besturing zit het wel goed dus en dat lijkt me een goede basis voor een vette game. Toch zijn andere dingen nog gehuld in onzekerheid. Zo introduceert men de zogenaamde Shift- optie. Met Shift kun je van de ene naar de andere auto springen. Dit doe je als het ware geestelijk. Met een druk op de knop krijg je de stad van boven te zien, waardoor je zelf een nieuwe auto kunt selecteren om te betreden. Zo kun je tijdens een achtervolging besluiten om een tegenliggende auto te pakken en je tegenstander frontaal van de weg af te beuken. Het idee is absoluut origineel, maar in hoeverre dit te rijmen is met het verhaal is nog maar de vraag. Ubisoft wist wel al te melden dat het hoofdpersonage John in een coma ligt en dat hij daarom geestelijk kan wisselen tussen verschillende mensen. Ik zie de storytelling van een game als Driver graag wat minder sci-fi en het is dan ook afwachten hoe het in het uiteindelijke verhaal gaat uitpakken.

Op dit moment zijn de graphics nog niet van de beste kwaliteit, maar Ubisoft heeft nog tot de herfst om dit op te poetsen. Ik maak me grotere zorgen over de algehele sfeer die de game uitstraalt, of eerder het gebrek daaraan. De stad voelt een beetje leeg en klinisch aan, met voetgangers die net iets te laat wegspringen en toch niet geraakt worden, en gebouwen die weinig historie en verval uitstralen. En bij sandboxgames is het juist vaak de sfeer die bepalend is.

Voorlopige conclusie

De herfst is niet heel ver weg meer en ik hoop dan ook dat alle onzekerheden helemaal worden weggenomen tegen die tijd. Het is wel huldevol dat men eens iets anders probeert, maar hoe veel hulde dat ook verdient, het moet natuurlijk wel goed uitpakken. Gelukkig is het racen zelf in ieder geval dik in orde en voor de rest is het gewoon afwachten.