Burnout Paradise Remastered

Terwijl een langhangend zonnetje voor een aangename temperatuur in de auto zorgt, cruise ik lekker door de straten. Ik denk aan onze mede-redacteur Tom en zoals gebruikelijk moet ik al lachen om m’n eigen woordgrap: Tom Cruise. De radio zorgt voor wat gezelschap met menig klassieker uit de speakers. Het lijkt een ultieme roadtrip: prachtige vergezichten, stranden, tropische begroeiing en… ehhh… had ik geen voorrang van rechts!? Met een pompend geweld als rapper Sjors die auditie doet bij Kim Holland boort een andere wagen zich genadeloos hard in mijn flank. De kooiconstructie knapt in stukken alsof hij van luciferhoutjes gemaakt is de kreukelzone is inmiddels verlengd van bumper tot mijn eigen knieschijf. Iets verderop rolt een band de straat op, samen met wat andere brokstukken die waarschijnlijk ook van mijn auto waren. Mijn hart zit in m’n keel. Misschien wel letterlijk. Van de schrik? No way. Pure adrenaline. Wat een heerlijke takedown was dit!

Een stemmetje vol nostalgie

Zodra de klanken van Guns N’ Roses uit de speakers knallen, herleven oude tijden meteen. Tien jaar geleden verscheen Burnout Paradise voor de Xbox 360 en PlayStation 3 en het is bizar eigenlijk dat het alweer tien jaar geleden is. Perfect was de game zeker niet, maar Burnout Paradise deed zoveel dingen goed, dat het één van de tofste games is qua racen, beuken, snelheid en vermaak in hele lange tijd. Ontwikkelaar Criterion is helaas niet meer de ontwikkelaar die het destijds was. Veel van de mensen zijn verspreid over andere projecten van Electronic Arts. Het heeft interessante Need for Speed-titels opgeleverd, maar het extreme entertainmentgehalte van Burnout Paradise heb ik sindsdien nauwelijks meer ervaren in een racegame. Forza Horizon kwam nog het meest in de buurt, maar toch… Een stemmetje vol nostalgie bleef altijd zachtjes zingen.

Take me down to the paradise city
Where the grass is green and the girls are pretty
Oh won’t you please take me home…

Take me down: takedown!

Burnout Paradise draait simpelweg om doen wat je leuk vindt in een behoorlijk grote spelwereld in en rondom Paradise City. Een wereld om te free-roamen, vol met stunt jumps om te volbrengen en billboards om dwars doorheen te rijden. Het uitvoeren van (succesvolle) stunts, snelle acties op de weg en ander gevaarlijk gedrag wordt beloond met lachgas om je boost meter te vullen. De extra snelheid die je daarmee kunt opbouwen, heb je uiteraard weer nodig tijdens races of om spectaculaire stunts uit te halen en haast onbereikbare billboards toch kapot te krijgen. Met als overkoepelende doel om je beginnersrijbewijs op te krikken tot een elitair pasje.

Het leukste en bruutste aan het racen in Burnout Paradise zijn toch wel de takedowns: het uitschakelen van een andere auto door deze de vernieling in te rijden. Heerlijk in beeld gebracht met slow-motion en rondvliegende brokstukken. Pas tijdens een takedown merk je hoe goed deze game het gevoel van extreme snelheid weet over te brengen. Zeker met de gepimpte graphics en de mogelijkheid om al het geweld in 4K te aanschouwen, weet Burnout Paradise Remastered heerlijke beelden op je scherm te toveren. En het uitschakelen van andere wegmisbruikers kan op meer manieren dan alleen iemand de vangrail in drukken. Vertical takedown, anyone?

Vrijwel elke kruising in Paradise City bevat een evenement, dat je simpelweg activeert door beide bumpers tegelijk in te drukken. Naast gewone races heb je diverse andere evenementen om te starten. Het doel kan dan bijvoorbeeld zijn om een bepaald aantal takedowns te behalen voor de tijd op is, om genoeg punten te scoren door stunts uit te voeren of juist door je eigen auto heelhuids over de eindstreep te krijgen terwijl anderen jacht op jou maken. Spanning en adrenaline gegarandeerd. Een van de weinige minpunten van de game komt hierbij wel snel boven water. De navigatie, en in het bijzonder de aangegeven route, laat wat te wensen over. Je zult dus zeker profijt hebben als je de straten en omgeving van Paradise City beter leert kennen. Niets zo frustrerend als een bijna perfecte race verknallen, doordat je door een gebrekkig overzicht een verkeerde afslag neemt.

Surf en turf

Zoals het een echte remaster betaamt, neemt Burnout Paradise Remastered ook alle gerelateerde content die ooit is verschenen meteen met zich mee. De meest opvallende en uitgebreide extra content is Big Surf Island, een aanvulling op de spelwereld ter grootte van Downtown Paradise. Zeker geen kleine uitbreiding! Nog meer activiteiten, nog meer stunts om uit te halen en ook nog meer mogelijkheden om de hoogte op te zoeken met je voertuigen. Deze DLC was negen jaar geleden al verplichte kost voor alle liefhebbers en is zeker een fijne aanwinst om er nu meteen bij te hebben.

En zoals helaas ook gebruikelijk bij remasters zijn niet alle nadelen van het origineel verholpen. Het grote gemis bij een game als deze is toch wel een echte lokale multiplayer. Er zit een soort van multiplayer in, waarbij je om de beurt een poging mag wagen en steeds de controller door moet geven. Zeker vermakelijk om tijdens een middag hangen met vrienden te doen, maar het haalt het niet bij een volwaardige lokale multiplayer. Racen, stunten en beuken in Burnout Paradise is namelijk één groot feest en zo’n partygame verdient gewoon gezelschap.

Conclusie

Misschien zijn we na jaren van remakes, re-releases en remasters een beetje klaar met het oppoetsen van oude titels. Ik reken mezelf ook wel tot die groep mensen, maar voor Burnout Paradise maak ik met alle liefde een uitzondering. Niet alleen omdat de game alweer tien jaar oud is en anno 2018 een hele nieuwe doelgroep kan verblijden, maar ook omdat deze gameplay werkelijk heerlijk is. Dit is pure racefun en een blinde koop voor iedereen die van snelheid, sensatie en genadeloos hard beuken houdt. De nadelen van tien jaar terug zijn er nog steeds. Laat dat je er echter niet van weerhouden om het stuur in handen te nemen, het volume nog een tandje hoger te zetten en vol gas door Paradise City te scheuren.

  1.   
    joep klinkenberg's avatar

    ik mis een cijfer

  2.   
    MikeGevers's avatar

    joep klinkenberg schreef, "ik mis een cijfer"

    Remasters krijgen op GamersNET geen cijfer. Daarvoor moet je bij de review van het origineel zijn. 😉