Michael Bay is weer terug. Hij neemt een korte break van zijn Transfomers-avontuur. Ditmaal gaat hij met een ervaren cast, een waargebeurd verhaal en een aanzienlijk lager budget dan voorheen aan de slag. Dat betekent dus dat de regisseur het meer moet hebben van creativiteit, maar pakt dat goed uit? Lees het in deze recensie van Pain and Gain.
Money it a rich man world
Maimi, Florida, het jaar is 1994. Het leven zit Daniel Lugo niet echt mee. Werkzaam als trainer in een fitnesscentrum weet hij niet bepaald goud geld te verdienen. Wie wil leven, heeft geld nodig en juist dat ontbreekt er bij Lugo. Hierop besluit hij zijn situatie te veranderen en een doener te worden. Om zijn meesterplan uit te voeren heeft hij kameraden nodig. Kameraden die loyaal zijn, doen wat er gedaan moet worden en niet terugdeinzen. Als eerst stuit hij op de spierfanaat Adrian Doorbal, gespeeld door Anthony Mackie, wiens steroïdengebruik niet goed heeft uitgepakt voor zijn zaakje. Vervolgens komt Paul Doyle, vertolkt door Dwayne ‘The Rock’ Johnson, in beeld. Net vrijgelaten en hij heeft zijn cocaïnegebruik verruild voor een beschaafd leven in een kerk. De bodybuilder-gang besluit om de succesvolle zakenman Kershaw te ontvoeren. Hoe het meesterplan verloopt? Daar mag je zelf achter komen.
Hij kan het en hoe!
Verhaaltechnisch is de film simpel, maar gelukkig is voldoende afwisseling door de gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven te belichten. Daar komt meteen het camerawerk en de montage bij om de hoek kijken. Het zit namelijk vol met interessante shots, waarbij er voor een opvallende camerapositie wordt gekozen. Een scène valt echter op: de camera beweegt zich onafgebroken door het huis, door twee kamers, waar in de ene kamer de personages bezig zijn, terwijl het elders fout gaat. Het script en het verhaal verdienen een grote pluim, het zit namelijk vol met goede grappen en one-liners, dus geen puberale grappen, waarbij men veelal vergeet te lachen. Het feit dat dit alles op een waargebeurd verhaal is gebaseerd, maakt het allemaal nog grimmiger. Als je het camerawerk en montage optelt, kom je uit bij de regisseur. Michael Bay heeft namelijk laten zien dat hij prima overweg kan met een kleinschalig project, echter blijft het wel popcornvermaak, niets meer en niets minder.
Esthetisch zit de film ook goed in elkaar. De decors en de lichtfilters zorgen voor de typische Miami-vibe. Tevens zijn de kostuums en personages geheel afgestemd op de omgeving, waardoor de sfeer zijn stempel drukt op de film.
IJzersterke cast!
Mark Wahlberg, Dwayne Johnson en Anthony Mackie spelen de hoofdrol in de film. Lichamelijk zijn de mannen topfit, maar geldt dit ook voor de acteerprestaties? Jazeker! Het drietal weet al vanaf het eerste minuut van het scherm te spatten. Mark Wahlberg weet zijn personage Daniel Lugo uiterst sterk neer te zetten. Dwanye Johnson vertolkt de rol van Paul Doyle, een drugsverslaafde met een onstabiele persoonlijkheid. The Rock weet wellicht de hoogste ogen te gooien. Hij zet een uiterst onzekere persoonlijkheid neer. Tevens weet hij met zijn perfecte timing de grappen goed over te brengen. De voormalige worstelaar weet het publiek nogmaals te overtuigen van zijn acteertalent. Anthony Mackie speelt Adrian Doorbal, een jongeman die zijn mannelijkheid aan steroïden heeft verloren. Hij is wellicht iets minder dan de andere twee, maar weet zijn personage op een aparte manier leven in te blazen. De mannen weten gelukkig weg te blijven van de stereotype bodybuilders en ze geven de personage wat diepgang.
Tevens is er een plekje voor een Nederlands tintje. Niemand minder dan Yolanthe Sneijder-Cabau, zij vervult een kleine rol. Echter heeft zij niet veel kunnen laten zien, maar ze zal uiteraard gecast zijn voor haar uiterlijk. Tony Shalhoub speelt de Joodse Victor Kershaw. De beste man lijkt op automatische piloot te staan en het script rechtstreeks uit zijn hoofd te dreunen. Het was een charmeloze voorstelling, maar zijn rol in de film is niet al te groot.
Conclusie
Pain & Gain is een uiterst vermakelijke film, het kan zelfs door de deur als een van de betere comedy’s van 2013. Michael Bay heeft als regisseur laten zien dat hij veel meer kan dan dat hij heeft laten zien in zijn Transfomers-avontuur. De ijzersterke cast, letterlijk en figuurlijk, weet de film goed over te brengen en het verhaal prachtig te vertellen. De opgepompte mannen zorgen ook nog eens voor de nodige lachmomenten en prachte one-liners. Al met al is het een film om niet te missen.
