Pandora’s Tower hands-on

We hebben dan eindelijk een aantal goede RPG’s mogen ontvangen op de Nintendo Wii in de vorm van Xenoblade Chronicles en The Last Story. Binnenkort kunnen we er nog één verwachten, namelijk Pandora’s Tower. Hoewel, bij nadere inspectie bleek het spel eigenlijk helemaal niet tot het RPG-genre te behoren, maar hebben we te maken met een avonturengame. Eentje die overigens best aardig belooft te worden.

De vorige keer dat Pandora’s Tower in speelbare vorm voorbij kwam betrof het de Japanse versie van de game en was er niet echt de gelegenheid lang met het spel aan de slag te kunnen. Ditmaal was gelukkig van beide geen sprake. Zo blijken de namen van de personages inmiddels te zijn gelokaliseerd en steekt het verhaal iets anders in elkaar dan verwacht.

Monstervloek

Het mooie meisje Elena mag op het oogstfestival van het rijk zingen. Een hele eer en ze doet het dan ook vol trots. Alles gaat goed, de menigte vindt het fantastisch en ze voelt zich zichtbaar op haar gemak. Uit het niets explodeert dan het platform waarop ze zingt en wordt het geheel in rook gehuld. Wanneer deze opklaart blijft het meisje over, voorzien van een ingewikkeld geel patroon op haar rug. Een vloek. Wanneer deze niet snel wordt opgeheven zal Elena veranderen in een monster en er dient dan ook alles aan gedaan te worden om haar dit nare lot te besparen.

Aeron, een goede vriend van de dame in kwestie, neemt haar mee en poogt Elena te redden. Nadat ze voorzien is van een stuk rauw monstervlees lijkt de vloek voorbij, maar schijn bedriegt. Het blijkt namelijk slechts een mogelijkheid om deze tijdelijk terug te dringen. De mysterieuze oude vrouw Mavda vertelt dat er maar één manier is om haar echt te kunnen redden: Elena dient het rauwe vlees te eten van twaalf grote monsters: de zogeheten masters. Het gezelschap reist dan ook af naar The Scar, de plek waar de monsters in grote torens te vinden zijn.

Kettingwerk

Als Aeron, een goede vriend van de dame in kwestie, zul je bewapend met een zwaard en een ketting te werk gaan om aan het vlees te komen. Vooral laatstgenoemde zorgt voor leuke vaardigheden, die de gameplay divers en interessant beloven te houden. Niet alleen wordt deze gebruikt om simpele puzzels op te lossen, waarbij bijvoorbeeld aan hendels getrokken moet worden of je jezelf naar een verre plek kunt toetrekken, ook is deze goed bruikbaar tijdens het vechten.

Terwijl je van dichtbij gebruik maakt van je zwaard, is de ketting je beste vriend als je van een afstand je vijanden bevecht. In Pandora’s Tower kun je met de Wii-afstandsbediening op een vijand richten om een tegenstander te binden aan je ketting, waarna je een arsenaal aan mogelijkheden hebt. Zo kun je deze weggooien, om je heen zwaaien om andere monsters op afstand te houden of de ketting met flink veel kracht terugtrekken.

Het leukste is nog wel dat je twee keer je ketting kunt vastmaken. Wanneer je bijvoorbeeld voor een tweede maal dezelfde vijand selecteert zul je deze verstrikken, maar als je ervoor kiest na de eerste keer een ander monster te nemen verbindt je de ketting aan de twee figuren. Bovendien hangt het algehele resultaat af van de plek waarop je een tegenstander vastmaakt, zoals een arm, een hoofd of een been. Je zult je gevechten dus met een zekere tactiek ten uitvoer dienen te brengen.

Scepsis

Hoewel het gevechtssysteem interessant lijkt te worden, en tevens belooft te blijven, is dit nog geen zekerheid voor de omgevingen van de game. De enige plekken waarin je daadwerkelijk kunt rondlopen zijn de plaats waar je gezelschap overnacht en in de torens zelf. Je kan dus niet zelf naar de torens toe, maar dient ze uit een lijstje te selecteren. Het voelde een beetje aan alsof je te maken hebt met een Zelda-game, waar het lichaam tussenuit is gehaald en slechts de kerkers overblijven.

Overigens bestaat er ook enige twijfel over de torens zelf. In de speelsessie was er tijd om de eerste vier te doorlopen en variatie is hierin gelukkig aanwezig. Het zijn dus geen gangetje-in-gangetje-uit creaties, maar ieder kent diens eigen unieke sfeer. Wel viel op dat sommige kamers van de verschillende torens qua opbouw erg op elkaar wisten te lijken en herhaling ligt dan ook op de loer. Hoewel er nu ineens een heel negatief beeld wordt geschetst van de game, moet daar wel bij vermeld worden dat de verhaalvertelling heel sterk is. Op heel slimme wijze krijg je als speler steeds net weer een klein beetje meer informatie.

Voorlopige conclusie

Pandora’s Tower brengt een interessant verhaal met nog interessantere gameplay met zich mee. Door de ketting zul je allerlei vaardigheden tot je beschikking krijgen, wat de gevechten een tactische lading meegeeft. Toch zijn er ook zeker enkele onderdelen die minder goed uit de verf kunnen komen. Zo is er buiten de torens waarschijnlijk weinig te vinden en kan herhaling wel eens gaan optreden.