Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) editie 2012 liep vorig weekend ten einde. Een van de opvallendste films is de nieuwe van Takashi Miike. Dit zou je op het eerste gezicht niet zeggen als je weet dat het hier gaat om een rechtbankdrama. MoviesNET en GamersNET hebben de handen ineen geslagen om zowel de game als de film onder de loep te nemen.
Creatieve regisseur
Law & Order praktijken hoeven we bij Ace Attorney niet te verwachten. De film is gebaseerd op Phoenix Wright: Ace Attorney, het eerste spel dat oorspronkelijk uitkwam op de Gameboy Advance. Later werd het ook verkrijgbaar voor de Nintendo DS. Wat we te zien krijgen zijn kleurrijke personages met uitzinnige kapsels, flitsende special effects en een boeiend verhaal vol plotwendingen.
Dit hebben we te danken aan Takashi Miike, bekend van Ichi the Killer, Dead or Alive en Zebraman. De regisseur staat bekend om zijn yakuzarverhalen en grafische beelden vol gore en geweld. Naast deze genrefilms is Miike niet vies om andere stijlen op te zoeken. Zo is Zebraman, die net als Ace Attorney zijn wereldpremière beleefde op het IFFR, een persoonlijke kijk op de superheldenfilm. Deze diverse creativiteit heeft de Japanner verwerkt in de verfilming van de game. Anderzijds is hij getrouw gebleven aan het imago van de game.
Rare rechtbank
Het verhaal gaat over de jonge advocaat Phoenix Wright die een onwaarschijnlijke zaak moet oplossen en het opneemt tegen zijn rivaal Miles Edgeworth. De twee kennen elkaar al sinds de kleuterklas en via flashbacks zien we hoe hun gekibbel op jonge leeftijd is begonnen. Met high-tech snufjes zetten de twee de rechtbank op zijn kop om te bewijzen wie de verdachte is. De ene verbale uppercut na de andere vliegt door de zaal. Eigenlijk is het verhaal erg donker en dramatisch. Het is dan ook vooral een expressieve film geworden. Er gebeurt een hele hoop en misschien ogen de acteurs soms wat over the top, ze laten hun emoties de vrije loop.
De dochter van het slachtoffer, een collega van Phoenix, helpt onze hoofdpersoon op spirituele wijze. Dankzij de mooie visuele effecten delven we dieper in het verleden van de personages. Er duiken zelfs meer zaken op. Zo mogen we verschijningen van een papegaai als getuige, de aparte mascotte van de politie en Ace’s rare vriend, een soort Goku look-a-like aanschouwen in de rechtzaal. Voor de fans is dit een feest van herkenning. De film is daarom misschien niet voor iedereen weggelegd. Het is handig als je de spellen kent, dan waardeer je de film des te meer. Onze vrienden van GamersNET hebben de game en film daarom ook vergeleken.
Conclusie
Als gameverfilming is Ace Attorney zeker geslaagd. Het verhaal leent zich uitstekend en het ‘Japanse’ sausje is een welkome verademing op het serieuze thema. Dit in tegenstelling tot de overwegend Hollywoodse aanpak. Het komt dan ook voor een groot deel neer op het conto van Takashi Miike die met zijn ervaring en creativiteit de game op een knappe manier wist te verfilmen. Aangezien de zaak in de film is afgehandeld en er nog twee games bestaan bestaat de mogelijkheid voor meer anime in de rechtbank.
