De verfilming van Phoenix Wright: Ace Attorney

Ieder jaar vindt er in Rotterdam een evenement plaats waar filmliefhebbers van smullen: het Internationaal Filmfestival Rotterdam, alwaar bekende en minder bekende buitenlandse films te zien zijn. Zo konden bezoekers dit jaar tickets kopen voor Ace Attorney, de verfilming van de game Phoenix Wright: Ace Attorney. Veel gameverfilmingen weten de sfeer en kwaliteit van de desbetreffende spel niet te bewaren, noch een kwalitatief goed eindproduct te zijn. Kunnen we Ace Attorney bij de andere rotzooi gooien, of hebben we ditmaal te maken met een daadwerkelijk goede verfilming van een game?

Het spel Phoenix Wright: Ace Attorney draait om beginnend advocaat Phoenix Wright, die de meest onwaarschijnlijke rechtszaken tot een goed einde dient te brengen door achter de waarheid te komen en daarmee de onschuldigheid van zijn cliënten aan te tonen. Droog? Objection! Absoluut niet, want dit gaat gepaard met veel humor, een diverse cast aan bijzondere, excentrieke personages en bovenal een goed opgezet plot. Gelukkig zien we al deze aspecten terug in de verfilming, die gebaseerd is op het eerste deel van de Ace Attorney-reeks.

Omzetting

Het grootste probleem met verfilmingen van games is het omzetten van het spel naar een film. Dit klinkt logisch, maar aangezien je een game speelt en hier dus invloed op kunt uitoefenen, is het op een juiste manier overzetten van dit fundamentele verschil van zeer groot belang. Ace Attorney lukt dit uitstekend. De film lijkt vanzelfsprekend op de game, maar blijft hier niet bij hangen. Zo hebben ze veel aspecten van het spel op een eigen wijze ingevuld, zonder de ziel van het spel los te laten. We zien in de werking van de rechtszaken bijvoorbeeld dat alles middels digitale mechanismen werkt. Dit is een middel voor de openbaar aanklager en de advocaat om de rest (en de kijker) bewijsstukken te laten zien, maar worden deze ook, net als in de games, naar elkaars gezicht gesmeten. Take that!

Op eenzelfde manier zijn de personages neergezet. In het spel is het met name door het onderzoeksgedeelte van de game, waarin je het plaats delict en dergelijke onderzoekt, bewijsstukken verzamelt en met getuigen praat, dat de personages worden uitgediept. In de film zien we dit ook terug, maar het wordt vooral door middel van humor gebracht. Hoewel de games ook vol zaten met grappige teksten, is het niet zo dat deze in dezelfde vorm in de film te zien is. In principe is het wel hetzelfde type absurde humor, maar dan is dit ditmaal door middel van een ander medium overgebracht. Zo is er in de film veel meer op het visuele vlak gedaan. Na een gruwelijk stompzinnige deductie van Phoenix Wright bijvoorbeeld, valt het publiek spontaan op de grond.

Pure fanservice

Regelmatig betrapte ik mezelf dat ik in lachen uitbarstte bij scènes die niet eens per se grappig waren, maar slechts omdat er zo veel verwijzingen naar de games in zaten. Ace Attorney is pure fanservice. De Blue Badger komt af en toe langs, de Steel Samurai maakt zijn opwachting (terwijl de zaak niet echt in de film wordt behandeld) en ook de Jammin’ Ninja zien we op het einde nog even langs komen. Hetgeen waar fans bijna een traantje van weg zullen pinken is het feit dat de film gebruik maakt van de composities die in de games te vinden zijn. Meeslepende nummers sieren dan ook de soundtrack, met bijvoorbeeld het themanummer van de Steel Samurai, Objection en Maya Fey’s nummer. Helaas ontbreekt het meesterlijke Cornered aan het einde wel, iets wat voor de ultieme climax had kunnen zorgen aan het slot van de film.

Wat de film ook leuker maakt voor de liefhebbers is het feit dat alle namen zijn gelokaliseerd. Ryuuichi Naruhodou zien we in de Engelse ondertitels dus terug als Phoenix Wright. Dit maakt het voor niet-Japanners niet alleen makkelijker om in de film te komen, kenners weten direct welk figuur uit de game bij het desbetreffende personage hoort. Overigens is het wel zo dat dit niet buitengewoon moeilijk is, omdat eigenlijk elk figuur zeer goed is vertolkt. Gumshoe had wel iets dikker en langer gemogen, maar over het algemeen zijn de rollen goed verdeeld. Natuurlijk is de film van Japanse origine, waardoor de cast gevuld is met Japanse acteurs en omdat de Japanse cinema afkomstig is van het theater, heeft het acteren in Japan een meer met drama gevuld karakter. Eigenlijk blijkt dit juist heel goed te passen bij Ace Attorney, omdat de personages in de games ook extreem duidelijk hun emoties tonen.

Beste verfilming

Vind je de games vet? Dan is deze film absoluut verplichte kost. Van de personages en de humor tot en met de sfeer en de muziek: alles klopt gewoon. Daarmee is Ace Attorney mijns inziens de beste gameverfilming tot nu toe. Of de film zelf ook goed is? Daar hebben we MoviesNET voor natuurlijk. Middels dit achtergrondartikel is Ace Attorney benaderd als een verfilming van een game, terwijl je op MoviesNET de recensie van de film kunt lezen.