Dragon’s Dogma

Capcom liet midden januari diens line-up zien voor het eerste kwartaal van 2012 en het lijstje was aardig indrukwekkend. Zo kunnen we begin dit jaar aan de slag met het actievolle Asura’s Wrath, de hardcore vechtgame Street Fighter X Tekken en de shooter Resident Evil: Operation Raccoon City. Ook was Dragon’s Dogma aanwezig, maar, in tegenstelling tot de andere titels, was het niet helemaal duidelijk wat de game ons te bieden heeft.

Fantasy

Tijdens het persevenement werd het spel aangeduid als een actiespel, dat enkele RPG-elementen meedraagt en een lage instapdrempel zal bevatten. Daarmee poogt Capcom, naar eigen zeggen, een game te bieden die een fantasy-wereld à la Skyrim biedt, maar deze speelbaar maakt voor iedereen. Zo zul je wel je eigen personage kunnen maken, alleen kies je eerst tussen de meest basale dingen, als een kapsel en het postuur. Tevreden? Dan kun je direct door. De mensen die echter meer willen, kunnen gewoon verdergaan door de details van het figuur bij te schaven. Het is slechts één van de voorbeelden waarmee Capcom een laagdrempelige RPG probeert te bieden, maar deze toch ook interessant wil houden voor de meer ervaren spelers.

Toch is het niet helemaal duidelijk hoe Dragon’s Dogma zichzelf zal identificeren. De game biedt namelijk simpele hack-‘n-slash-actie, waarbij magische aanvallen op eenvoudige wijze op je vijanden afgestuurd kunnen worden. Met behulp van een RPG-achtig levelsysteem kun je laatstgenoemde vrijspelen en het is mogelijk je medespelers enkele commando’s te geven voor de nodige tactiek. Op het eerste gezicht lijkt de gameplay van Dragon’s Dogma dus een soort uitgeklede versie van die van Dragon Age te zijn.

Klimmen en klauteren

Hier is nog wel een nuance bij nodig, want één element belooft wel degelijk voor interessante taferelen te gaan zorgen. Je zult in Dragon’s Dogma namelijk zeer veel grote tegenstanders tegenkomen en deze kun je op verscheidene manieren verslaan. Het is mogelijk simpelweg tegen de benen van je groteske vijanden te slaan, maar echt snel zul je deze dan niet neerhalen. Het is daarom verstandiger het beest in kwestie te beklimmen. Tijdens de speelsessie kwam ik bijvoorbeeld twee cyclopen tegen en je zwaard in hun oog klieven bleek een aardig effectieve tactiek.

Overigens bleef het niet bij die ene zwakke plek, want mijn teammaten attendeerden me er ook op dat de slachttanden van de cycloop losgemept konden worden en dat het monster, vanwege diens grote gewicht, onstabiel was wanneer deze niet met beide benen op de grond stond. Je zult dus voortdurend op je tegenstanders klauteren en op zoek gaan naar effectieve manieren om deze te kunnen vellen. Deze mogelijkheid wist in ieder geval een welkome afwisseling te bieden en hoe meer hiermee wordt gedaan hoe beter.

Vrijheid

Hoewel Dragon’s Dogma diens eigen smoel nog zal moeten laten zien, zijn er zeker enkele punten waarop de game zal kunnen scoren. Zo zal het spel, in tegenstelling tot de meeste games van Capcom, een open wereld bevatten en zul je dus vrij rond kunnen banjeren. Hoe deze verder ingevuld gaat worden is nog niet helemaal duidelijk, maar wel kom je geregeld grote monsters tegen en zul je waarschijnlijk missies dienen aan te nemen. Overigens belooft de game ook veel op diens verhaal te leunen, iets wat in combinatie met een open wereld bijzonder goed zou kunnen uitpakken.

Voorlopige conclusie

Het blijft voorlopig nog gissen wat Dragon’s Dogma uiteindelijk zal worden. De grote monsters die rondlopen beloven bijvoorbeeld een Monster Hunter-achtig spel, terwijl het gevechtssysteem toch meer op een soort Dragon Age duidt. Wellicht blijkt Dragon’s Dogma het beste uit verschillende werelden over te nemen, of weet deze hier toch niet helemaal in te slagen. De speelsessie was in ieder geval te kort om daar daadwerkelijk een goed oordeel over te kunnen vellen.