The Witcher 2: Assassins of Kings

Ondanks een handjevol gebreken wist The Witcher de harten van menig PC-gamer te veroveren en terecht. The Witcher 2 zet direct het verhaal voort van dit eerste deel, dat ik uiteraard om spoilergerelateerde redenen niet verspil, en schotelt net zoals het origineel eerst een proloog voor. Hierin krijg je te maken met de gebeurtenissen die zich voordeden aan het einde van het origineel. Ditmaal is er echter een geheel andere plottwist aan verbonden, met als gevolg dat Geralt moet zien te vluchten. Het avontuur dat zich vervolgens ontvouwt, is onovertroffen op allerlei vlakken…

Bij de kladden

Niets, maar dan ook werkelijk niets, wil ik verklappen van het verhaal dat The Witcher 2 in huis heeft. Van de hoofdmissies tot aan de submissies, CD Projekt heeft met liefde en zorg een uniek karakter geschonken aan alle belangrijke personages die je gaandeweg zult ontmoeten. De wereld ademt een bijzondere sfeer uit die in zeer weinig RPG’s te vinden is, mede dankzij het ijzersterke stemwerk. Je wordt in het begin al bij de kladden gepakt en zelfs na het einde nog niet losgelaten.

Zoals te verwachten dien je eveneens in The Witcher 2 een hoofdlijn te volgen om voortgang te boeken, al kun je altijd afwijken hiervan om submissies te voltooien. Deze extra missies kun je verkrijgen in de vele steden die je bezoekt, waarbij sommigen zelfs invloed kunnen hebben op het verhaal. Wat dat betreft is The Witcher 2 een tamelijk open RPG; er is geen grootse vlakte te verkennen, maar je kunt gaan en staan waar je maar wilt tijdens een queeste.

Gevarieerde content

In de vele dorpjes die je gaandeweg bezoekt, kun je geld verdienen door de lokale inwoners te helpen of bijvoorbeeld te gokken, boksen en armpje te drukken. Hoe eenvoudig de content ook lijkt, het is en blijft leuk om net dat extraatje te doen in de game. De ene keer krijg je een stukje geschiedenis mee van het dorpje, terwijl je de volgende keer geniet van humoristische dialogen. De content is simpelweg zeer gevarieerd en je bent nagenoeg altijd geneigd om nog even een submissie te voltooien, alvorens je het verhaal voortzet.

Hoe je het verhaal voortzet, is eveneens aan jou om te bepalen. Net zoals in het origineel kun je kiezen om tijdens gesprekken “goede” of “slechte” reacties te geven, maar we hebben niet te maken met een karmasysteem. De kracht van The Witcher 2 is wederom dat deze keuzes een zeer sterke invloed hebben op het verloop van het verhaal. Dit maakt het zeer aantrekkelijk om de game meerdere malen te spelen, want er zijn ook nog eens verschillende eindes. Voor een game die al tientallen uren kost om te voltooien, is dit fantastisch.

Een “actie”-RPG?

Goed nieuws voor degenen die zich zorgen maken om het gevechtssysteem in The Witcher 2, want zoals ik reeds meldde in mijn preview, is het oude systeem op de schop gegaan. Het huidige systeem is een stuk actievoller, doch vraagt nog altijd om een tactisch inzicht. Je schakelt niet langer tussen verschillende standen; je kunt nu met één muisklik een lichte of zware aanval uitvoeren en door veelvuldig te klikken automatisch combo’s maken. Dit betekent echter niet dat je simpelweg als een dolle kunt blijven aanvallen.

The Witcher 2 legt, met uitzondering van de laagste moeilijkheidsgraad, de nadruk op het gebruik van werkelijk alles wat je in je arsenaal hebt. Het vijftal bekende spreuken keert terug en je dient deze goed te gebruiken. Tijdig aanvallen en verdedigen, ontwijken en tegenstanders stuk voor stuk proberen te verslaan, is van belang. Je kunt zelfs locken op één vijand of van de ene vijand naar de andere vijand springen, een freeflow-systeem dat doet denken aan Batman: Arkham Asylum. Als je keer op keer doodgaat, moet je simpelweg je tactiek herzien. De fout ligt veelal bij jezelf en niet bij de game, wat het geheel oprecht pittig maakt.

Toch is een gedeelte van de moeilijkheidsgraad, met name voor nieuwkomers, te wijten aan de game. Er is namelijk een sterk gebrek aan uitleg en als er toch nog uitleg aan de orde komt, verdwijnt het desbetreffende informatievenster te snel om bij te houden. Dit betekent dat je veel zult overlijden in het begin van de game, simpelweg doordat het niet duidelijk is wat je zoal kunt doen tegen vijanden. Gebruik van de spreuken is essentieel, terwijl dit amper wordt uitgelegd. Dit is dan ook geen instap-RPG te noemen.

Wapens en skills

Dankzij het nieuwe gevechtssysteem is The Witcher 2 gewoonweg actievoller en spectaculairder dan ooit. Je krijgt uiteindelijk baasgevechten voorgeschoteld die kippenvel aanjagen en oprecht pittig zijn. Het is uiterst belangrijk om altijd zo sterk als mogelijke wapens en bepantsering te hanteren, want dit maakt gevechten al een stuk makkelijker. De mogelijkheid om zelfs spullen te craften, verzorgt logischerwijs de nodige diepgang.

Daarnaast heb je te maken met een viertal skill trees; één korte, algemene tree en drie aparte trees die zich focussen op het gebruik van zwaarden, alchemie en spreuken. Het upgraden van bereik, duur en kracht van spreuken is bijvoorbeeld mogelijk, kortom, je kunt op een verwachte wijze Geralt customizen na elk gestegen level. De nodige diepgang is dus op allerlei vlakken te vinden en dat betekent voor de liefhebbers alleen maar meer genot.

Audiovisueel genot

Zoals ik eerder al meldde, is de game ontzettend sfeervol. In dit geval komt dat niet alleen door het stemwerk, maar ook door de fantastische engine die CD Projekt geheel zelf heeft ontwikkeld. Ik durf zelfs te stellen dat The Witcher 2 visueel gezien Crysis 2 overtreft en in elk geval één van de mooiste RPG’s aller tijden is. De fantastische graphics en zo ook de stijl voegen daadwerkelijk wat toe aan de game en dat is op dat vlak tamelijk bijzonder. De nieuwe engine zorgt echter wel voor een handjevol bugs, maar met een aankomende patch worden die spoedig verholpen.

Conclusie

The Witcher 2 overtreft het origineel met gemak en corrigeert de fouten die het heeft gemaakt. Het verhaal is diepgaand, meeslepend en dankzij het ijzersterke stemwerk ook nog eens zeer overtuigend. De mogelijkheid om zelf invloed uit te oefenen op het verhaal keert terug en zorgt voor de nodige replaywaarde. Van begin tot eind blijft de game boeiend en dat zorgt voor een fantastisch avontuur. Het nieuwe gevechtssysteem maakt de game actievol en oprecht pittig, precies wat de serie nodig had. Tel hier ook nog eens bij op dat The Witcher 2 visueel gezien diverse toppers overstijgt en de sfeer die je zult beleven, is onovertroffen.