Alweer een hele tijd geleden bracht Electronic Arts een game genaamd ‘The Need for Speed’ op de markt. Tegenwoordig is de Need for Speed-serie niet meer uit de schappen van de gamewinkels weg te denken. In dit artikel ga ik eens terugblikken op het verloop van deze welbekende serie.
In totaal zijn er wereldwijd meer dan 100 miljoen Need for Speed-games (verder NFS genoemd) verkocht. Hiermee staat de serie in de top vijf van de best verkopende gamefranchises ooit, al valt over een precieze plaats in de lijst geen uitspraak te doen. Binnen de serie zijn nu 17 grote titels verschenen en de games zijn op veel verschillende platformen speelbaar. Van de 3DO tot de PlayStation 3 en van de Nintendo DS tot zelfs de browser van je PC. Bijna iedere gamer heeft dus wel eens wat van deze serie gezien en zo heb ikzelf natuurlijk ook vaak NFS-games gespeeld.
Voor dit artikel ben ik op YouTube eens wat oude gameplaybeelden terug gaan kijken en hierdoor kwam ik al snel tot de conclusie dat ik eigenlijk best wel een Need for Speed-fan ben. Ik heb nooit dit stempel op mezelf durven te drukken, maar het is gewoon de waarheid. Ik hou van de serie en daar is niets mis mee. De serie kent zijn mindere kanten, maar bevat ook zoveel games waar ik urenlang mee heb gespeeld. Zo kan ik me nog goed herinneren dat ik NFS III: Hot Pursuit aan het spelen was en ook NFS: Undercover heeft mij vele uren van mijn leven gekost. De arcadestijl, de afwisseling en de fun die de NFS-games bieden is alles wat ik zoek in een spel.
Alweer 16 jaar geleden
Zoals ik zei begon het allemaal met The Need for Speed. Het spel verscheen in 1994, wat alweer 16 jaar geleden is, op de 3DO en kwam de jaren daarna ook op andere platformen zoals de PC, Saturn en PlayStation One uit. EA werkte toen nog samen met het Amerikaanse autoblad Road & Track. Samen maakten het blad en de uitgever een racespelletje met mooie auto’s die goed bestuurbaar waren en waarbij realisme ook belangrijk was. De game werd goed ontvangen door de pers en ook de gamers waren er blij mee. Een nieuwe gameserie was geboren. Al kon de uitgever moeilijk voorspellen dat ze meer dan 100 miljoen games onder de titel zouden gaan verkopen.
In 1997 liet EA het woordje ‘The’ vallen en bracht Need for Speed II op de markt. Er zat geen politie meer in het spel en ook het realisme was niet meer zo belangrijk. NFS moest namelijk een serie worden die vooral door veel gamers gespeeld kon worden en lekker veel plezier te bieden had. Een jaartje later was de politie echter met NFS III: Hot Pursuit alweer terug. Dit deel introduceerde de welbekende Hot Pursuit-modus. De racers en politiebeambten konden in deze modus elkaar achtervolgen en in de weg zitten. Voor mij en vele andere gamers is met deze modus het echte NFS-gevoel en de liefde voor de serie begonnen. De Hot Pursuit-modus wordt vandaag de dag gezien als de roots van de serie terwijl dit niet de waarheid is. Het eerste deel richtte zich immers op realisme. Het is echter wel een feit dat de Hot Pursuit-modus alles biedt wat je in een leuke arcade racer (lees: NFS-game) verwacht en dat is ook precies de reden waarom mensen er zo’n goed gevoel door krijgen.
Een stoer karakter
In de delen daarna wisselde EA de aanwezigheid van de politie af, totdat er in 2003 een hele andere weg in geslagen werd. Het bedrijf kwam namelijk met NFS: Underground dat zich op een heel ander soort racers richtte, namelijk het soort dat zijn auto voor tienduizend euro laat uitbouwen, naar rappers luistert en graag midden in de nacht door de straten van de stad scheurt. De vernieuwing werd over het algemeen goed ontvangen, maar er waren wel wat problemen met het spel zelf. In 2004 maakt EA dat allemaal goed met NFS: Underground 2. Het leek erop dat het urban-gevoel en het tunen de nieuwe huisstijl van de NFS-serie zou gaan worden. Het spel werd namelijk meer dan negen miljoen keer verkocht en dat was rond die tijd een heel mooi aantal.
In theorie was dit ook wel waar, want games als NFS: Most Wanted, NFS: Carbon, NFS: ProStreet en NFS: Undercover hadden allemaal een andere opzet, maar wel een stoer karakter. Totdat NFS: Shift vorig jaar in de schappen verscheen, want EA haalde met dit spel de serie weer helemaal overhoop. Dit keer had het bedrijf namelijk in gedachten om de serieuze kant van racen (de echte roots van de serie) te laten zien. Zowel bij de pers als het grote publiek werd het spel gemengd ontvangen, maar met meer de vijf miljoen verkochte exemplaren hoorde je EA nergens over klagen. In hetzelfde jaar was er nog NFS: Nitro dat zich op de handheld en console van Nintendo richtte. Ook was de raceserie in dat jaar voor het eerst met NFS: World in je browser speelbaar. In 2011 kunnen we met NFS: Shift 2 Unleashed aan de gang en vorige week verscheen NFS: Hot Pursuit in de winkels.
Eén ding is duidelijk
Dit was misschien een terugblik in sneltreinvaart, maar één ding is heel duidelijk. De raceserie doet namelijk niet elk jaar hetzelfde trucje. In de 16 jaar dat we al van de serie kunnen genieten, hebben we bijvoorbeeld de rol van racer, politiebeambte, undercover agent en coureur op ons kunnen nemen. Het mag duidelijk zijn dat je bij het kopen van een Need for Speed-game altijd wel weer een andere beleving kunt verwachten en met EA als stok achter de deur is dit 99% van de tijd een hele toffe beleving. Neem bijvoorbeeld NFS: Hot Pursuit. We hebben jaren lang niet meer als echte politiebeambte achter exotische racebolides aan kunnen scheuren, maar sinds vorige week is dit in een nieuw sausje weer helemaal mogelijk.
Voor mij liggen de NFS roots Bij NFS Porsche unleashed (of porsche 2000 zoals sommige hemook wle kennen) Toen ben ik ook van Porsche gaan houden
Later met Hot Pursuit 2 was het ook heel vet om indd als politieagentje te kunnen spelen en de boefjes en de boeien te slaan
Met de Underground serie heb ik me nog het meest weten te vermaken. En dan vooral met NFSU 1.
Het helemaal oppimpen van mijn hondatje civic was het beste
Ik vond Shift een enorme goeie need for speed maar ik vind hot pursuit 2010 toch de beste van de serie
Hehe, mooie column. Ik heb zelfs Need For Speed III opgezocht om het te installeren!
Bij mij begon het met NFS II, dit speelde ik altijd op pc en dan split-screen wat tegenwordig ontbreekt bij de nieuwe NFS titels, maar ik heb ze toch wel allemaal gekocht
NfS III was voor mij de kennismaking met Need for Speed. Ik wist nog dat ik zo onder de indruk was van de graphics.. wat nu volstrekt onbegrijpelijk is.
Porsche 2000 was zó ongelooflijk geweldig! 8)
ik vond nfs underground het leukste weet niet of je het de beste mag noemen
Underground 1 was idd erg leuk daarna ging het berg afwaarts vond ik en nu met Hot pursuit 2 begint het hopelijk weer de goeie richting op te gaan
Ik ben begonnen met nfs: underground 2 toen ik klein was.
Heb ik helemaal kapotgespeelt
Bij mij begon het op de Pc met NfP hot pursuit 2, echt heerlijk die tijd lekker oldschool.:)
Need for Speed Road Challenge/High Stakes was voor mij het begin van Need for Speed
En dan was vooral de Coop tof met politie tegen ander auto
NFS Most Wanted is voor mij de beste deel, hiervoor speelde ik nog soms NFS3 na jaren.
Need for speed Porsche en Need For Speed underground zijn toch de enigste 2 goede in mijn ogen.
De rest maakt me niet veel uit.
Ik heb de nieuwe Hot pursuit nog niet gespeeld.
Maar tot zover is Hot Pursuit 2 mijn lievelings NFS! oww wat was dat geniaal op de cube
Er is inderdaad zeeeer veel veranderd binnen de serie, maar ik denk dat ze met shift en de laatste nieuwe terug op het goede spoor zijn beland.
NFS 2, NFS 3, NFS High Stakes en Porche Unleashed waren geweldig alleen toen ze met die onderbroeken lol kwamen was voor mij de lol eraf, nu hebben we NFS HP en deze titel is ronduit geweldig.
Dit is precies wat ik ook bedoel, sommige delen kwamen eigelijk niet zo goed aan, maar verkopen deze ze echt wel. Nou komt dit door de naam Need For Speed, en die naam is gewoon legandarisch te noemen. En begrijp me niet verkeert, want het prikkelt mij naar 16 jaar nog altijd om de eerste delen te spelen. Vooral Split Screen was echt geweldig, enof via lan. En vooral die muziek wat elke keer erin zit. Dit vindt ik bij Underground 1 + 2 iets minder, omdat ik niet echt van die style hou. Verder vindt ik het 1 van de beste race serie’s wat er zijn. En Need For Speed 1 was samen met de oudere doom serie de eerste spellen wat ik speelde op de pc. Voor die tijd speelde ik op een Commodore 64.
Need for Speed 3: Hot Pursuit was een van de eerste games die ik speelde, en man, het was tof!
De Need for Speed-games doen vaak wat anders, maar doen dit dan ook meteen goed. Als je een Need for Speed-game koopt kun je daar dus ook vanuit gaan en dat zorgt natuurlijk voor veel verkopen.
Volgens mij ben ik begonnen met NFS High Stakes (aka Road Challenge). Dit speelde ik elke dag na school samen met een kameraad bij hem thuis.
Tijdje daarna zelf NFS II Special Edition opgepikt voor thuis en ook hier hebben we samen veel plezier aan beleefd.
Vorig jaar NFS Shift nog uitgespeeld en momenteel ben ik aan de nieuwe Hot Pursuit bezig. De bovengenoemde spellen zijn voor mij dan ook de toppers uit de reeks.
Ik ben ooit begonnen met de originele Need For Speed, Toch liggen mijn herinnering het meest bij Nfs 3: Hp.
Meeste lol heb ik tot nu toe beleefd aan Most Wanted, Underground 2 heeft ook aardig bijgedragen. Jammer dat het voor mijn gevoel achteruit ging na Most Wanted
Ik heb gister Hot pursuit binnengekregen, Zo ongelofelijk vet.. mischien wel de beste tot nu toe. Er zitten zelf oude maps in als ik me niet vergis!!
De enigste NFS die ik heb gespeeld zijn:
Need for Speed Hot Pursuit 2
Need for Speed Underground 2.
Best vette games eigenlijk.
ik vind NFS een leuk spel voor een keertje maar niet om te blijven doen
Ik doe altijd NFS Carbon en Underground 2 als ik me verveel (op vakantie) ;D
Voor mij blijft Most wanted toch nog de beste… ik heb alleen de nieuwe nog niet gespeeld
Ik ook
ik ben even oud als NFS 16
dat schept een band 
hot persuit voor de ps1 heb k vroeger kapot gespeeld,
alleen de laatste series vallen me erg tegen eerlijk gezegd