Review: Halo 3: ODST

Het is inmiddels ruim twee jaar geleden dat Halo 3 de grote ontknoping wist te bieden in het rijke verhaal dat Halo is. Nu is daar dan Halo 3: ODST, gemaakt door een nieuw team bij Bungie met een verhaallijn dat zich afspeelt voor het originele derde deel. Weten de Orbital Drop Shock Troopers genoeg te bieden om alle fans weer volledig weg te blazen? Je leest het hier.

ODSTop

Er zijn verschillende redenen om van Halo te houden. Allereerst is daar de verslavende en intense gameplay die miljoenen mensen heeft gevonden sinds de release van Halo: Combat Evolved. Een uitvloeisel daarvan is natuurlijk die intense multiplayer, die door miljoenen spelers gespeeld wordt. En dan is er ook een groep mensen die van het rijke verhaal van Halo houden. Persoonlijk behoor tot het laatste groep en hoewel ik de gameplay van de games fantastisch vind, ben ik vooral helemaal gek van de wereld van Halo. En ja, ik heb zelfs alle boeken gelezen… nerd alert!

Vooral voor die laatste groep mensen is Halo 3: ODST een geweldige ervaring. Net voor de gebeurtenissen van Halo 3 wordt er een groep speciaal getrainde soldaten op een geheime missie gestuurd tijdens de invasie van de Covenant op de Afrikaanse metropool New Mombasa. Als nieuwkomer in de groep ben je niet op de hoogte van de precieze details van deze missie en tot overmaat van ramp beland je met je vliegcapsule in een gebouw om vervolgens zes uur bewusteloos te liggen. Na deze zes uur word je wakker in een donkere, uitgestorven stad. De Covenant patrouilleren door de straten en via flashbacks die van tijd tot tijd starten, beleef je de afgelopen zes uur van je verschillende teamgenoten.

Dit gegeven is een heerlijke nieuwe richting voor de franchise. Toegegeven, heel erg baanbrekend is het niet, maar de beleving door andere ogen dan die van Master Chief is verfrissend. Je bent een Orbital Drop Shock Trooper, weliswaar een goed getrainde elitesoldaat, maar geen superheld. Zo spring je bijvoorbeeld iets minder hoog en heb je een speciale helm die de omgeving op een duidelijke manier weet te verlichten in de donkere stad. Alles wat je gewend bent uit de serie komt voorbij. Van gangen in je eentje tot grotere gevechten met voertuigen. En als je Halo een warm hart toedraagt is ODST een lekkere snack.

ODSTeleurstellend

Grafisch is ODST simpelweg achterhaald. We hebben zoveel grafische toppers gehad, van Modern Warfare tot Uncharted tot Metal Gear Solid 4, dat twee jaar tijd te lang is gebleken voor de graphics van Halo 3. Dit is vooral in het begin jammer en dat is met name te merken aan de animaties van de bewegingen van de soldaten. Deze zijn zo houterig dat het bijna lachwekkend is. Het went natuurlijk wel als je eenmaal een poosje bezig bent in New Mombasa.

Daarnaast is het singleplayergedeelte te kort en dat is voor iedereen jammer. Binnen vijf uur was ik er doorheen en hoewel de game als uitbreiding is gemaakt, heeft het de prijs meegekregen van een volledige titel. Dit is het absoluut niet waard, maar daar kom ik later op terug. Om de waarde van het pakket iets groter te maken is daar de nieuwe mulitiplayermodus: Firefight. Firefight is net als de singleplayer een geweldige ervaring, maar met belangrijke tekortkomingen. Firefight is te vergelijken met de Horde-modus uit Gears of War en de bedoeling is om golven van vijanden te verslaan met drie andere vrienden. De ervaring is op zijn minst zeer verslavend en leuk en je zult jezelf urenlang kunnen vermaken met deze modus. Firefight is zelfs leuker dan Horde.

Multiplayer

Er zit echter wel een groot nadeel aan Firefight en dat is het feit dat je alleen met vrienden kunt spelen en matchmaking ontbreekt. Je zult dus drie vrienden online moeten hebben met Halo 3: ODST om volledig te genieten van Firefight, aangezien de moeilijkheidsgraad niet minder wordt bij minder spelers. En alleen of met zijn tweeën is de modus een stuk minder leuk. Speel je echter met zijn vieren dan is de modus fantastisch, tactisch en zeer verslavend.

Als laatste is er nog een tweede disc toegevoegd met alle multiplayermappen die tot nu toe zijn uitgebracht voor Halo 3. Gezien het feit dat vele Halo-fans al deze mappen al lang via Xbox-LIVE hebben gekocht, is deze toevoeging zuur voor de fans. Het is natuurlijk stoer om te zeggen dat je een game koopt met twee discs, maar in dit geval kun je de tweede disc vergeten. Alleen de nieuwelingen in de Halo-wereld zullen de disc een welkome toevoeging vinden.

Conclusie

Halo 3: ODST is Halo en Halo is vet. De campagne is veel te kort voor de prijs, maar wel ouderwets heerlijk qua gameplay en verhaal. Ook Firefight is een geweldige toevoeging en rekt de speeltijd aanzienlijk. Hoe jammer is het dan ook dat mijn oordeel moet gaan over de waarde die je krijgt voor het geld. De game is simpelweg twintig euro te duur en ik vind het jammer dat ik nog een keer zou moeten betalen voor multiplayermappen die ik al lang heb aangeschaft. Desalniettemin is wat er op de eerste disc staat gewoon goed, alleen net te duur voor het aantal speeluren.