Halo: Combat Evolved

Al tijden is bekend dat Halo uitkwam. Hoewel Halo eerst alleen voor de computer uit zo komen, werd het later ook een launchgame van de Xbox. De verstokte computer fans zullen het misschien vreselijk vinden dat ze nog zo lang moeten wachten, maar volgens alle berichten is Halo op de Xbox een schot in de roos geworden. Nu maar eens zien of dat ook zo is.

The Covenant.
Het jaar is 2552. Aarde bestaat nog steeds, maar overpopulatie heeft vele inwoners gedwongen om andere planeten te koloniseren. Dat is mogelijk geworden dankzij de ontdekking van sneller-dan-licht snelheden. De installatie die dat allemaal regelt staat op de planeet Reach. Het is een bouwwerf van ruimteschepen, een verzamelplek voor allerhande wetenschappelijke en militaire activiteiten. Bovendien is het handig dat Reach dicht bij Aarde ligt. 32 jaar geleden was er voor het eerst contact met de aliens die we Covenant zijn gaan noemen, ze vernietigden een heel bataljon aan militaire ruimteschepen. De Covenant vechten voor hun geloof en zij vinden dat de mens een vlek op het universum van hun god is. De Covenant begonnen met het uitmoorden van het menselijk ras. Vanzelfsprekend waren de aliens op zoek naar Aarde, om de mensheid een vernietigende klap te geven. Om die reden is het Cole Protocol gemaakt. Geen enkel schip mag de locatie van de Aarde prijsgeven. Als ze terug moeten trekken, mogen ze geen koers zetten naar aarde. Zelfs niet als ze dan naar hyperspace moeten, voor een sneller-dan-licht sprong in de ruimte, zonder navigatie. Schepen die op het punt staan om gevangen te worden, moeten zichzelf vernietigen. Op Reach begonnen ze met het maken van supersoldaten die de Covenant een lesje konden leren. In tests was het resultaat geweldig, en het plan was om een Covenant schip te veroveren om hun thuisplaneet te kunnen vinden. Twee dagen voor de missie begint, wordt Reach totaal vernietigd door de aliens. Slechts één schip met daarin de laatste supersoldaat weet te ontsnappen. In een laatste poging om de Covenant van Aarde weg te lokken doen ze een blind jump volgens het Cole Protocol in hyperspace. Het lukt. Je landt, erg beschadigd, op Halo. Halo is een soort van gigantische ring met een hele eigen atmosfeer en ecosysteem, gemaakt door andere aliens, aliens die er ogenschijnlijk niet zijn. Aan boord van Halo is een wapen dat krachtig genoeg is om de Covenant in één keer uit te schakelen. Jij bent de supersoldaat, alleen bekend bij je rang van Master Chief, en je moet dat wapen zien te vinden.

Wow…
De eerste keer dat ik Halo in mijn Xbox stopte, bleef ik gewoon naar het beeld staren: Dit had ik nog nooit van een spelletje gezien. Toen ik een campaign opstartte was het helemaal geweldig. Alles ziet er gewoonweg zo strak en fraai uit, dat het je gewoon overrompelt. De Anti-aliasing van de Xbox werkt zo te zien prima, op geen enkele rots, voertuig, alien of wapen valt ook maar een zaagtandje te bekennen. De Covenant zijn schitterend vormgegeven, de eerste keer dat ik er één tegenkwam, schoot hij me helemaal kapot omdat ik gewoon voor zijn neus ging staan en daar bleef kijken. De mariniers die je helpen, zien er ook schitterend uit. De animatie van de aliens en mariniers zijn sowieso zo goed dat je helemaal gelooft dat ze daar ook echt staan. De wapens zien er mooi uit en zijn strak vormgegeven. Net als de voertuigen trouwens, die zien er schitterend uit. Vooral de voertuigen van de aliens zijn met veel fantasie zo in elkaar gezet dat ze ook echt zouden kunnen zijn. De lichteffecten zijn vooral erg mooi. Als je het schouderlampje aandoet in donkere gangen dan krijg je een heel mooi effect op de muren en andere mannetjes. Tijdens explosies of wapenvuur merk je ook de hele tijd dat er heel accurate lichtschijnsels worden berekend voor de muren en items in de buurt. De scenario’s in Halo zijn ook erg groot, op sommige delen zelfs gigantisch. En je kan nog goed in de verte kijken ook. Het effect wat ik kreeg in Halo was dat je er gewoon niet meer op let. Je ergert je simpel gezegd gewoon nooit meer aan de graphics. Met Halo kijk je gewoonweg de hele tijd naar het scherm alsof je er echt in zit.

Geluiden.
Wat de realiteit ook nog helpt, is het goede geluid. De wapens, voertuigen, explosies en zelfs het achtergrondgeluid is zo goed gedaan dat het geweldig klinkt, namelijk net zoals het in het echt ook zou klinken. De stemmen van de aliens (de kleine Grunts gaan in paniek schreeuwen als je te dicht bij ze in de buurt komt) en van de mariniers zijn ook goed gedaan. Vooral als je met een paar mariniers in een Warthog (de buggy) zit krijg je strakke one-liners naar je hoofd als ze weer eens een alien doden. Bovendien is het zo, dat als je met een paar mariniers praat je ook kan horen waar ze staan dankzij Dolby Digital 5.1 Surround Sound. En dat geldt ook voor andere dingen, zoals opstijgende en landende schepen of wapenvuur, die vind je ook door goed te luisteren naar waar het vandaan komt. De muziek tijdens het spel vind ik persoonlijk erg mooi, maar sommige mensen die mee hebben gespeeld vonden het weer niets. Het hangt dus ook een beetje van je eigen smaak af. Wel is het zo dat de muziek niet overheerst, je ergert je er dus niet snel aan. In de Warthog, in gevecht of gewoon rondlopen, de muziek verandert en zorgt ervoor dat je erin wordt meegesleept.

Warthog Jump.
Iedereen die het haast legendarische filmpje Warthog Jump heeft gezien, weet het al. Het Physics System in Halo is erg goed. In dat filmpje gingen ze Warthogs de lucht in schieten met granaatjes. Je zag de Warthogs, meestal inclusief mannetjes, tientallen meters hoog door de lucht vliegen, om vervolgens weer keihard op de grond te landen. Hoewel dit erg exceptioneel is, kun je wel zien dat alles heel netjes is afgesteld. De voertuigen reageren realistisch op de ondergrond en het besturen gaat erg gevoelsmatig. De granaten en wapens die je weggooit, bewegen zoals je van ze zou verwachten wanneer ze landen op een rots of helling. De zwaartekracht, middelpunt vliegende kracht, alles is er zoals in het echt. Misschien afgezien van de sprongen die je kan maken, die voelen een beetje langer aan dan ze horen. Maar dat kan goed komen doordat de zwaartekracht iets minder is op Halo. Bovendien zijn er nergens de irritante Colission Detection bugs. Net zo weinig andere bugs zijn er trouwens te bekennen in Halo.

Zoals je hierboven ook al hebt gelezen, zit de besturing van de voertuigen goed in elkaar. In plaats van dat je stuurt waar je naartoe wilt, mik je waar je naartoe wilt. Dit betekent dat als je stilstaat en je mikt naar achteren, je alleen maar naar voren hoeft te drukken, want (in dit geval) zal de Warthog automatisch in de goede richting draaien en er vandoor racen. Bijna net zo goed zijn de controls die er zijn ontworpen om Master Chief te besturen. Er zijn honderd-en-één verschillende instellingen mogelijk voor je controller en het duurt echt niet lang, voordat je door hebt hoe deze werken. Na een kort kwartiertje strafe, schiet, ren en spring je langs dat het een lieve lust is. En dat geldt zelfs voor de computer mannetjes die shooters alleen maar met de muis kunnen.

Er gaat wel een opmerking uit naar het aantal wapens en voertuigen die er zijn. Er zijn namelijk wel 11 wapens, die je ook allemaal zult gebruiken, want ze hebben allemaal een aparte, handige eigenschap, maar er zijn slechts vier bestuurbare voertuigen. En dat vind ik jammer, het hadden er wel een paar meer mogen zijn. Dat wordt natuurlijk bewaard voor het vervolg op Halo (waarvan ik denk dat het er zonder meer komt) en dit is ook meer even een kanttekening. Als je speelt dan denk je namelijk helemaal nooit dat het er te weinig zijn. De makers hebben ervoor gezorgd dat je bij singleplayer nooit echt lang zonder voertuig zit in de grote scenario’s, en dat wordt mooi afgewisseld met scenario’s die daar (in de breedte) weer te klein voor zijn, zodat je aan het eind van het spel zoiets hebt van: ‘Met alle voertuigen wordt er precies genoeg gespeeld’. De AI verdient juist geen kanttekening, die is tot in alle details uitgewerkt. Je eigen mannetjes zijn alles behalve dom en zullen dekking zoeken, versterking halen, strafen, naar eigen inzicht schieten en ga zo maar door. Je hebt echt nooit het gevoel met een paar domme ganzen op stap te zijn, dit zijn echte mariniers. De tegenstanders zijn ook erg slim. Als je schiet zoeken ook zij dekking of versterking, of komen ze juist op je af gesprongen voor een vernietigende klap. Ze doen verder eigenlijk alles wat je eigen mannetjes ook kunnen, en doen dat dan ook nog naar hun eigen stijl. Zo zal een Grunt in paniek raken als je schiet en dekking proberen te zoeken, terwijl een Elite netjes opzij gaat rennen en springen terwijl hij je gewoon neer blijft knallen.

Het feest ken beginnen, want Halo is binnen.
Het aantal modes in Halo is prima vertegenwoordigd. Je hebt de singleplayer mode voor in je uppie, maar ook de singleplayer mode voor met zijn tweeën. Dat is echt een geweldige feature om te spelen. Je gaat dan met zijn tweeën een volledige campaign doen of je kiest een missie uit die je al eerder hebt voltooid. De moeilijkheidsgraad wordt automatisch aangepast aan het feit dat je met z’n tweeën speelt en het blijft dan ook lekker uitdagend, zonder dat het ooit frustrerend wordt. Nou ja, dat is ook weer niet helemaal waar, want er is niets meer frustrerend in de zogenaamde Co-op mode dan wanneer je medespeler het nog niet kan. Dan word je wel eens op je achterhoofd geslagen, gooit hij een granaatje in je broek of gooit hij de Warthog om waar jij net zo lekker in aan het knallen was terwijl hij reed. Op zulke tijden kun je dan ook maar beter naar de gewone multiplayer gaan om hem dan maar eens genadeloos af te knallen. In de multiplayer mode kun je met zijn vieren gaan knallen, of via een system-linkkabel met z’n zestienen tegelijk. Er zijn vijf verschillende multiplayer modes, met standaard 26 varianten op die modes. Bovendien kun je ook je eigen varianten maken, met je eigen setje regels, wapens en voertuigen. Nadeel bij de voertuigen in multiplayer is wel dat het er maar drie zijn. Je kan namelijk niet met het alien vliegtuig, de Banshee, in multiplayer. Echt zonde, maar slechts een klein nadeel als je de multiplayer mode in zijn geheel bekijkt. Ik heb al vermeld dat je met zijn zestienen kan spelen via een system-linkkabel, maar wat door geen enkele andere review wordt behandeld is het internet. En daar wou ik toch nog even aandacht aan geven. Wat Gamespy namelijk gedaan heeft is een programmaatje geschreven dat ervoor zorgt dat je via de Xbox op internet Halo kan spelen. Je hebt hier wel een dikke breedband verbinding voor nodig, want de upload snelheid die je moet halen is niet niks (ruim 128 kb/s meer voor elke speler die extra meedoet). Evenwel is dit een leuke feature die je ruime mogelijkheden biedt voor multiplayer in je eentje. Zelf heb ik het ook gedaan en ondanks het feit dat diegene waar je tegen speelt niet naast je zit heb je evenveel lol als normaal.

Conclusie.
Nou, je raadt het al, wij zijn hier helemaal into Halo. De graphics, het geluid, de gameplay en vooral de Co-op mode zorgen ervoor dat wij dit spel nog een lange tijd een warm hart toedragen. Over het hele plaatje gezien is dit inderdaad de game waarvan we al zoveel gehoord hebben, en is dit zeker weten de titel die je moet hebben als je een Xbox koopt. Wij zeggen: ‘Microsoft heeft het voor elkaar, er is een must-have titel bij de Xbox line-up’.