Review: The Crew 2

Toen The Crew eind 2014 verscheen, bleek het een wonderlijke game. Op grafisch gebied wist het spel geen potten te breken en, belangrijker, op het gebied van racen schoot het spel tekort ten opzichte van de concurrentie. Toch bleek The Crew meer te zijn dan de som der delen en het bleek verrassend vermakelijk om de wijds opgezette spelwereld die de game met de Verenigde Staten bood te doorkruisen. Aangezien The Crew onderdeel was van Ubisofts transitie richting het ‘games as a service’-model kon het racespel tot ver na release op ondersteuning rekenen, zo verschenen er in de vorm van Wild Run en Calling All Units bijvoorbeeld nog twee uitbreidingen. Nu is het tijd voor The Crew 2.

Back to the U.S. of A.

Hoewel ik verre van een gamedesigner ben, leek het maken van een vervolg op The Crew mij niet direct de grootste uitdaging. Kies wederom voor een uitgestrekte spelwereld, bijvoorbeeld in de vorm van Australië of, lastiger, West-Europa en verfijn de racemechanieken. Voeg daarnaast, zoals het een vervolg betaamt, een bak extra auto’s toe, zorg voor een flinke lading content en je bent er wel zo’n beetje. De ontwikkelaars van Ivory Tower dachten hier echter anders over, zo blijkt wel in The Crew 2. Evenals in het eerste deel zijn het namelijk weer de duizenden kilometers asfalt van de Verenigde Staten die we onveilig kunnen maken in The Crew 2.

Dat betekent echter geenszins dat de ontwikkelaar er wat al te makkelijk vanaf heeft geprobeerd te komen. Je kunt de immens uitgestrekte spelwereld namelijk ineens van heel andere perspectieven doorkruisen. Niet langer ben je namelijk gebonden aan asfalt en modder om je toertochtjes over te maken. De meest in het oog springende vernieuwing in The Crew 2 is namelijk de toevoeging van boten en stuntvliegtuigen. Hoewel het vanzelfsprekend al behoorlijk tof is om eens een vliegtochtje over San Francisco te maken of de Colorado te bevaren, heeft deze feature vooral veel baat bij de ‘fast fav’-functie. Tijdens het freeroamen kun je hiermee te allen tijde van voertuig veranderen, om zo bijvoorbeeld al vliegende boven de zee je favoriete boot tevoorschijn te toveren. Het switchen tussen de verschillende voertuigklassen is dus secondewerk.

De races met auto’s, motoren, boten en vliegtuigen zijn onderverdeeld in vier categorieën, ieder behorend tot een andere familie. Street Racing laat je niet alleen straat racen, maar bevat ook drift-, drag- en hyper car-races. Offroad laat je in rally raid, rally cross en motocross de blubber proeven. Bij freestyle staat het stunten centraal in de aerobatics-, jetsprint- en monster truck-discipline. Tot slot gaat het bij Pro Racing om de pure snelheid met zowel auto, boot als vliegtuig in de power boat, touring car, alpha gp en air races. Kortom, de keuze is reuze en hoewel wellicht niet iedere discipline je evenveel zal liggen, ligt er altijd wel wat in je straatje.

Vergeten

Toch lijkt het alsof Ivory Tower vergeten is wat The Crew zo uniek maakte. Dat het undercoververhaal en bijbehorende politieachtervolgingen worden ingeruild voor een ander generiek verhaal over een rookie in de racescene, is de game te vergeven. Zelden speel je een racegame immers om het verhaal. Dat er veel te weinig gebruikgemaakt wordt van de gigantische spelwereld die The Crew 2 biedt, is al een veel kwalijker zaak. Aanmoediging om op ontdekkingstocht te gaan door de Verenigde Staten is er nauwelijks, want de spelwereld is behoorlijk leeg. De verleiding om al snel de fast travel-mogelijkheid te gebruiken om naar de evenementen te gaan, is dan ook lastig te weerstaan. Ook tijdens deze races zie je echter maar een beperkt gedeelte van de V.S. Ondanks de gigantische map maak je in de meeste races nog steeds meerdere rondjes in plaats van dat je van A naar B rijdt. Een merkwaardige beslissing, gezien de vele ruimte die beschikbaar is.

Ook van de belangrijkste nieuwe feature in The Crew 2, de toevoeging van boten en vliegtuigen, zou nog meer geprofiteerd kunnen worden. Natuurlijk, er zijn tal van events waarin je kunt stuntvliegen, racet over het water of met je motor door de modder ragt. Het leukst zijn echter de evenementen waarin je tijdens een race van voertuig verandert en het ene moment over het water scheurt om vervolgens het land op te gaan en met een auto verder te racen. Het aantal races waarin dit gebeurt, is om onbegrijpelijke redenen echter tot een minimum beperkt.

Voor een game die leeft op het onlinecomponent is het daarnaast een buitengewoon bijzondere keuze om enkel te lanceren met een coöperatieve modus, waarin je samen met je crew kunt racen. Een player-vs-player-modus wordt pas in december van dit jaar aan de game toegevoegd. Gratis, dat dan weer wel. Het is wonderlijk dat in The Crew 2 de nadruk haast meer op de singleplayercampagne lijkt te liggen dan bij de voorganger. Zeker omdat de AI niet uitblinkt in intelligentie en het fenomeen ‘rubberbanding’ wel heel overduidelijk de kop opsteekt.

Conclusie

Bij The Crew bleek het geheel meer dan de som der delen en tot op zekere hoogte is dat ook bij dit vervolg het geval. Want hoewel er meer dan genoeg is aan te merken op het spel en ontwikkelaar Ivory Tower enkele opmerkelijke keuzes heeft gemaakt, kan je alsnog flink wat plezier uit The Crew 2 halen. The Crew 2 barst van de potentie, maar het komt er bij lange na niet allemaal uit. Het aloude spreekwoord ‘jack of all trades, master of none’ is een treffende omschrijving voor het spel en het doet afvragen of Ivory Tower in zijn drang zoveel mogelijk racedisciplines toe te voegen de focus is verloren. Natuurlijk zal The Crew 2 in de toekomst va tal van updates, zowel gratis als betaald, voorzien worden, maar die belofte is op dit moment toch niet echt genoeg.