NieR: Automata (demo)

Toen Tom een magere zes uitdeelde aan Nier, kon hij nog niet vermoeden dat hij zojuist een cult-klassieker in wording onder de review-pen had gehad. Het is hem vergeven, want voortschrijdend inzicht komt per definitie pas na het verstrijken van de tijd. Het is ondertussen ook alweer zes jaar geleden dat Nier op de PlayStation 3 verscheen. Zelf gaf ik in 2010 een hoger cijfer, maar de nieuwe eigenaren van de site waarop mijn review geplaatst werd, besloten na de overname om de hele database leeg te gooien. Jaren werk verdween in het digitale afvoerputje. Iedere klik is er één te veel.

Nier is bijna terug, en wel onder de naam NieR: Automata. De titel verraadt al een en ander, want het vele vechten zal vooral gebeuren tegen machines die het op de aarde voorzien hebben. Het uitgangspunt is een verre toekomst, waarin de aarde door de mens is verlaten. Duizenden jaren vanaf nu, en een onbekend aantal jaren na de gebeurtenissen in de originele Nier, heeft een buitenaardse macht de aarde veroverd. De mensheid is naar de maan gevlucht, maar het is natuurlijk niet geaccepteerd om het er verder maar bij te laten. Het is noodzaak om de aarde terug te veroveren en daarvoor heeft men YoRHa in het leven geroepen, een organisatie die androids de stijd in stuurt om het conflict in het eigen voordeel te beslechten.

Na het door veel mensen wisselend ontvangen Nier, is het met de nieuwste uiting de bedoeling om meer finesse en balans aan te brengen. Dit echter wel met de voor fans herkenbare donkere sfeer en de schijnbaar cultureel ingebakken Japanse dwaasheid. Een manier om kennis te maken met de aangepakte spelmechaniek en vernieuwde kwaliteit, is de recent vrijgegeven speelbare demo. Ik ging aan de slag en speelde de deze met plezier een aantal keren uit. Wellicht kan mijn mening je verleiden om de demo ook aan te zwengelen en jouw mening hieronder achter te laten. Zo niet, dan niet, maar besef je dan dat je dan iets mist. Hoewel het nog vroeg is, is mijn voorlopige conclusie dat we getrakteerd gaan worden op een bescheiden topper.

“Bescheiden” is een woordkeuze waarmee ik niet zozeer de kwaliteit wil uitdrukken. Het is vooraf al een feit dat NieR: Automata geen mainstream hit gaat worden. Daarvoor is de sfeer te Japans en de gameplay is zeker niet voor iedereen weggelegd. Net als in het eerste deel zijn er in de demo van ongeveer een half uurtje diverse camerastandpunten te vinden die een desoriënterend effect kunnen hebben. De dynamiek van de wisselende invalshoek en de duidelijk aangescherpte actie, maken dit kleine half uur wel een lekkere opwarmer voor de volledige game. Platinum Games – jawel, van Bayonetta en Scalebound – en uitgever Square Enix nemen ons mee naar een enorme wapenfabriek, waarin de YoRHa android No. 2 Model B (in het kort 2B) op zoek gaat naar een vijand van flinke proporties.

Naast de donkere sfeer met veel bruintinten, valt op dat de gameplay een stuk sneller is geworden. 2B beschikt over een zwaardaanval en dankzij de sidekick Pod kan zij ook onophoudelijk schieten om projectielen uit te schakelen. De Pod is een soort tablet en deze zweeft om 2B heen, maar zal niet zoals Grimoire Weiss uit het eerste deel over een uitgewerkt eigen karakter gaan beschikken. Uit de demo blijkt vooral dat het handig is om extra wapentuig mee te hebben, maar de volledige functionaliteiten blijven nog even in het ongewisse. De eerdergenoemde projectielen lijken in veel opzichten op de paarsige, energetische kogels die vijanden in de eerste Nier afschoten en ook in deze opvolger is het scherm vaak bezaaid met projectielen. Het ontwijken daarvan blijkt een kunst op zich en zelfs op normal is de uitdaging lekker. De wetenschap dat daar zeker nog twee niveaus bovenop kunnen, maakt de conclusie dat dit een hardcore-titel gaat worden een makkelijke. Meerdere playthroughs met verschillende eindes zullen andere personages vrijspelen en de belofte van een flinke uitdaging met een prettige herspeelbaarheid, is een fijn vooruitzicht.

De uitdaging komt niet alleen voort uit de fanatieke tegenstand – hoewel deze in de demo nog relatief mild is – maar ook uit de eerdergenoemde cameravoering. Niet iedereen zal waardering uitspreken, maar het is verfrissend om van 3D naar top down en een soort 2,5D te schakelen. In de hectische actie is het daardoor soms wel moeilijk om de positie van vijanden te zien, maar met een auto lock mis je hen tijdens het gebrek aan overzicht in ieder geval niet. Omdat NieR: Automata al in maart in de winkels ligt, lijkt de kans klein dat hier nog veel aan zal veranderen. De machines in de demo zijn overwegend kanonnenmetaal, maar het gevaarte aan het einde van de demo, dat oogt als een compleet booreiland, is een mooi voorproefje van het brute werk dat komen gaat.

Voorlopige conclusie

Grafisch gaat NieR: Automata waarschijnlijk geen hoge ogen gooien. Toch blijkt uit diverse gameplay-beelden dat er ook kleur in Automata zit. Bovendien heeft de PS4-titel een bak aan charme om de graphics te compenseren. NieR: Automata moet het hebben van de sfeer, lekker uitdagende gameplay, vette bazen en Japanse rariteiten. Niet voor iedereen weggelegd, maar mocht het nog onduidelijk zijn: ik heb heel veel zin in deze actie-RPG!