Als ik mijn handen laat wapperen, vloeit er vaak bloed. Mijn reflexen zijn onnavolgbaar en aanvallers hebben geen idee uit welke richting de volgende klap gaat komen. Over het algemeen heb ik genoeg aan mijn blote handen, maar soms gebruik ik resoluut een wapen. Dat eigenlijk alleen als plaaggeesten buiten bereik om mij heen blijft dansen. Favoriet in die situaties is een opgerolde editie van de lokale krant. Soms verlies ik zelf ook wel wat bloed, maar nooit meer dan een paar druppels en eigenlijk alleen als ik slaap. Ze zijn soms nu eenmaal gehaaider dan ik… Die muggen.
Inspannen op de bank
In werkelijkheid ben ik geen getrainde vechter. Een ongetrainde trouwens ook niet. Ik ben meer een man van woorden. Zeldzame agressie gewoon in slaap lullen. Op aanraden van een vriend deed ik ooit een keer mee aan een bokstraining, maar naast enige voldoening, was het vooral de pijn achteraf die mij is bijgebleven. Ik heb gewoon nog steeds spierpijn, en het is toch alweer twintig jaar geleden. EA Sports UFC 2 van ontwikkelaar EA Canada is dus een uitgelezen mogelijkheid om de brute kracht en de harde strijd zonder fysieke inspanning vanaf de bank te beleven. Ondanks het bescheiden aantal knoppen, vergt het goed controleren van je vechter wel wat oefening. Vooral de timing is essentieel en zeker ook een voortdurend waakzame blik richting de stamina meter. Loopt het uithoudingsvermogen terug, dan komen je klappen en trappen minder hard aan en wordt het ook erg moeilijk om aan de verschillende grepen te ontvluchten.
Scheur je lip
De presentatie is wat Engelstaligen “spot on” noemen. Op fantastische wijze worden de arena’s en de UFC-sterren neergezet. Alle fysieke kenmerken van de gladiatoren zijn aanwezig en naar gelang de krachtmetingen vorderen, zien de publiekslievelingen er steeds beroerder uit. De kinnen kneuzen, neuzen kraken en wenkbrauwen splijten als de gezichten meer geweld te verduren krijgen. Soms is er echter niet eens tijd om tot pulp geslagen te worden omdat één goed getimed knietje al het einde van een gevecht kan betekenen. De onberekenbaarheid wordt lekker aangedikt door de verbeterde Knockout Physics, waardoor de knock outs heerlijk in beeld komen. Een beeld waar ik pijnlijk veel naar moest kijken en al snel leerde ik dat doseren een kernwoord is. Het bereikte realisme maakt het dat je bijna fysieke pijn voelt als op het scherm het spreekwoordelijke licht uitgaat.
Niet alleen visueel is de presentatie dik in orde, want ook wat betreft het geluid heeft EA Sports weer goed werk geleverd. Het commentaar, de muziek bij opkomst van de vechters en de sfeer om de gevechten heen zijn allemaal dik in orde en maken de ervaring bijna authentiek. Bijna, omdat er ook kleine oneffenheden zijn die verraden dat je te maken hebt met slechts de digitale evenbeelden van sterren als Conor McGregor en Ronda Rousey. Buiten de gevechten om is er grafisch wat minder te genieten en de verschillende menu’s vallen zelfs negatief op door hun saaie grijs- en zwarttinten. Het gaat uiteraard om de krachtmetingen in ‘The Octagon’, maar wat betreft het showelement had het niet misstaan om de sfeer consequent door te voeren.
Wat goed te maken
Wat betreft het bovenstaande had EA Canada twee jaar geleden, na het overnemen van de MMA-franchise, ook niet echt problemen. Wel bleek het eerste deel een product dat achterbleef door opvallend veel glitches, framedrops en (te) lastige grondgevechten. Gezegd kan worden dat de performanceproblemen niet meer aan de orde zijn en dat de grondgevechten een stuk overzichtelijker zijn geworden. Zowel offensief als defensief krijg je nu te zien welke transmissions er in de situatie mogelijk zijn en hoewel deze door de dynamiek van een gevecht zeker niet altijd succes opleveren, is het makkelijker om in te schatten wat in de snel veranderende situatie verstandig is om te doen. Voor de beginner – zoals ik – meteen een prima manier om de verschillende mogelijkheden te leren (her)kennen.
Meer, meer, meer…
Om fans tegemoet te komen, is er in WA Sports UFC 2 een uitbreiding op de keuze aan game modi aangebracht. Nieuw is onder andere de KO Mode, waarin het gaat om klappen uitwisselen tot iemand neergaat. Deze is bedoeld voor de casual speler en met de vernieuwde Career Mode kan juist de veteraan helemaal los met het boetseren van een eigen ster. In deze modus is het nu ook mogelijk om een vrouwelijke vechter op te bouwen. Met Live Events speelt de franchise mooi in op de realiteit en twaalf nieuwe – maar saaie – Skill Challenges geven iedereen de mogelijkheid om te oefenen. De meest opvallende toevoeging is het Ultimate Team, een optie die FIFA-fans meteen zullen herkennen. In deze modus kunnen maximaal vijf vechters gemaakt worden die je door Card Packs kunt verbeteren. De Packs zijn met doorzetten en geduld te veroveren en het zal niemand verbazen dat het voor de ongeduldigen ook mogelijk is om geld uit te geven aan de progressie.
Hoewel EA Canada naar de kritieken geluisterd heeft, is het wel jammer dat gecreëerde vechters niet in alle modi uitwisselbaar zijn. Zo kun je gemaakte vechters wel van de Career mode naar de Ultimate mode importeren, maar niet andersom. Ook is het niet mogelijk om deze in Quick Fight of de Knock Out mode in te zetten en dat is zonde van de tijd die in de uitgebreide character creation gestopt kan worden.
Conclusie
Met alles in het achterhoofd is EA Sports UFC 2 een waardige opvolger, waarbij online en lokaal met een tegenspeler naast je, pas echt het plezier naar boven komt. De brute gevechten komen het best tot hun recht tegen een menselijke tegenstander, waarover ik moet opmerken dat het maar goed is dat het geen echte gevechten zijn. Waren ze dat wel, dan was het voor mij al na een aantal seconden voorbij geweest en had ik deze review vanuit een nabijgelegen ziekenhuis moeten tikken. Ontwikkelaar EA Canada levert ook online een prima prestatie en alles bij elkaar is EA Sports UFC 2 een opvolger met bestaansrecht en dat is wat de fans minimaal mochten verwachten. Ondanks de polish kan er nog wat verbeterd worden aan de wat eentonige Career Mode en de beperkte inzetbaarheid van de custom fighters.
