Assassin’s Creed: Syndicate Gamescom 2015

Mijn favoriete Assassin’s Creed-game is nog steeds Brotherhood. Niet alleen vond ik het heerlijk om de straten van Rome te verkennen, ook het uit de titel afkomstige Brotherhood-mechanisme was fantastisch. Want wat is er nu mooier dan broederschap? Een verbond van broeders die je bijstaan door dik en dun? Broeders op wie je altijd kunt vertrouwen en die altijd voor je klaarstaan? Wat is er mooier dan dat? Assassin’s Creed: Syndicate neemt dit ‘broederschap’ nog een stukje letterlijker en laat ons spelen met een broer en zus. Broederschap wordt dus duidelijk geperfectioneerd, maar geldt dit ook voor de rest van de game?

Afwisseling

Eén van de kritiekpunten op de vorige Assassin’s Creed-games was dat deze na verloop van tijd nogal eentonig werden. Na een tijdje was de nieuwigheid van het klimmen en klauteren wel verdwenen en ook de zijmissies boden vaak weinig variatie. In Assassin’s Creed: Unity maakte Ubisoft op dit gebied al een grote sprong voorwaarts, maar de finishlijn wordt pas bereikt in Syndicate.

Assassin’s Creed: Syndicate doet hard zijn best om meer afwisseling te introduceren. Neem bijvoorbeeld de hoofdpersonages: daarvan zijn er nu twee en beide bieden hun eigen gameplay. Jacob is een getraind vechter en rijgt met souplesse de ene na de andere tempelier aan zijn zwaard. Zijn kleine zusje Evie daarentegen is een zelfbenoemde master of stealth en schittert juist in het ongezien uitschakelen van haar vijanden. Met andere woorden: Evie keert terug naar de roots van de franchise, terwijl Jacob symbool staat voor de richting die met Assassin’s Creed III werd ingeslagen. Over Jacob schreef ik al in mijn E3 preview, op de Gamescom mocht ik zelf de beeldschone Evie onder de knoppen nemen.

Evie Fisher

Hoewel Ubisoft ons vertelt dat Evie de zus van Jacob is, zou het me niks verbazen als een monsterlijke plottwist aan het einde van het verhaal onthult dat ze eigenlijk familie van Sam Fisher is. De dame heeft duidelijk een aantal lessen gevolgd bij de échte stealth-meester en dat is voor ons gamers allesbehalve een straf. Evie’s stille aanpak vormt namelijk een fijne afwisseling op Jacobs brute hakwerk.

De ontwikkelaar belooft dat Evie in de uiteindelijke game een groot aantal unieke stealth-vaardigheden heeft, maar op deze Gamescom-persconferentie werden er slechts twee getoond. Wel kwamen deze direct al van pas. Evie is namelijk niet alleen vrijwel onzichtbaar wanneer ze in de stealth-modus stil blijft staan, ze is ook extra handig met haar werpmessen. Ze heeft er meer dan haar broer Jacob en kan deze bovendien beter mikken; het maken van een throwing knife headshot is met Evie even heerlijk als eenvoudig. Hoewel het maken van zulke headshots veel voldoening geeft, is het nog vetter om met jouw messen complete moordplannen op te zetten. Leid een bewaker af door een mes te gooien naar een bepaalde plaats, wacht tot hij daar arriveert om de herrie te inspecteren en snijd vervolgens een touw door, om de arme ziel te bedelven onder houten tonnen. Zonder ook maar een seconde in de buurt te komen van je slachtoffer! Inderdaad: dat is hoe de master of stealth rolt.

I’m Batman!

Ook de Rope Launcher, die doet denken aan Batmans grijphaak, zorgt voor compleet nieuwe gameplay-mogelijkheden. Voorbij is de tijd van minutenlang zuchten terwijl je een torenhoog gebouw moet beklimmen. Voorbij is de tijd van net niet ver genoeg springen en daardoor in de afgrond storten. Oftewel: voorbij is de tijd van klim- en klauterirritaties in Assassin’s Creed! Met de Rope Launcher begeef je je vliegensvlug naar andere gebouwen in de buurt en dat is een verademing.

Toegegeven: in het begin is het even wennen. Het is alsof je jarenlang in een schakelauto hebt gereden en vervolgens plaatsneemt in een automaat: de neiging om van versnelling te veranderen verlies je niet zomaar! Eens je echter gewend raakt aan het gebruik van de Rope Launcher, krijg je een ongelofelijk gevoel van bewegingsvrijheid en vraag je je af hoe je ooit zonder hebt gekund. Dit is hoe klimmen in Assassin’s Creed altijd bedoeld is!

Voorlopige conclusie

Assassin’s Creed: Syndicate wordt geen revolutionair nieuw deel binnen de franchise, maar perfectioneert de revoluties die de afgelopen jaren zijn doorgevoerd. Voor Syndicate heeft Ubisoft duidelijk gekeken naar alle irritaties en tekortkomingen van de vorige delen, om die vervolgens weg te poetsen. Een gebrek aan afwisseling? Dat is verleden tijd dankzij de twee hoofdpersonages en gevarieerdere zijmissies. Irritaties tijdens het klimmen? Niet langer dankzij de Rope Launcher! En de bugs dan? Ook die lijken tot een minimum beperkt te worden in Syndicate, vooral aangezien Ubisoft fans dit keer al vroeg bij de game heeft betrokken en meermaals heeft beloofd dat een debacle zoals bij Unity nooit meer zal voorkomen. Wordt dit de meest vernieuwende en revolutionaire Assassin’s Creed ooit? Nee, absoluut niet. Wordt Syndicate de beste Assassin’s Creed ooit? Dat zou zomaar eens kunnen.