Nostalgie vulde mijn hartje toen we onlangs een GN Retrospective maakten over Pikmin. Al sinds het eerste deel op de GameCube heb ik een zwak voor de vrolijk gekleurde bloemetjes. De verslavende rock, paper, scissor-gameplay, waarbij één bepaalde Pikmin nodig is voor verschillende situaties, liet mij toen al urenlang aan de buis gekluisterd. Met de komst van Pikmin 3 gaan we eindelijk het HD-tijdperk in. En hoewel ik betwijfel of dit dé system-seller is die de Wii U nodig heeft, is Pikmin 3 op elk front beter dan zijn voorgangers. Het is de perfecte mix tussen oud en nieuw en bovendien is de multiplayer een grote verrassing.
Hongersnood!
Laten we voor de vorm beginnen met het verhaal, dat wederom flinterdun is. De inwoners van de planeet Koppai hebben een groot voedselgebrek en dus worden drie astronauten op pad gestuurd om te zoeken naar voedselrijke planeten. Uiteindelijk vinden ze één planeet waarop genoeg fruit te vinden is om hunzelf en hun planeet te redden. Deze stukken fruit dienen overigens wel één voor één naar het ruimteschip gebracht te worden. Gelukkig zorgen de Pikmin voor onvoorwaardelijke steun, tot de dood aan toe. Captain Charlie, Alph en Brittany hebben hun handen in ieder geval vol en gaan op avontuur. Een avontuur dat overigens uitgebreider verteld wordt dan in vorige delen. Dit was natuurlijk niet echt nodig, maar wel handig aangezien veel Wii U-spelers de vorige delen niet gespeeld zullen hebben. Zij krijgen op deze manier uitleg over de wereld en zijn verhaal.
Dat je met drie karakters speelt is weer een stapje verder dan de twee karakters uit Pikmin 2. Het zorgt ervoor dat je de twee andere leden in je team verder kunt werpen, waardoor je nog meer plekken gaat bereiken. Daarnaast kun je letterlijk drie groepen Pikmin naar drie verschillende plekken begeleiden. Dat maakt het puzzelen natuurlijk weer wat dieper, want soms zal er bijvoorbeeld een brug vanaf twee zijden moeten worden gebouwd. Daarbij hebben spelers die de ouderwetse Wii Remote en Nunchuck gebruiken wel een groot voordeel. De game is ook volledig speelbaar met de Wii U Gamepad, maar met het wegvallen van de handige map die dan niet meer wordt geprojecteerd op de Gamepad, is het soms wel lastig je drie karakters terug te vinden.
H fokking D!
Ook is een vorm van tijdsdruk weer terug. In het eerste deel had je letterlijk dertig ingame dagen om het spel te completeren en omdat veel mensen dat vervelend vonden werd dat in het tweede deel compleet verwijderd. Pikmin 3 heeft een gulden middenweg gevonden, want je bemanning heeft elke dag een vol glas fruitsap nodig om te overleven. Het is dus zaak om regelmatig nieuw fruit te verzamelen. En dat niet alleen voor jezelf, want ook de thuisplaneet wil uiteindelijk niet verhongeren. Op deze manier is er wel een klein beetje druk, maar niet zoveel dat het spelplezier bederft. Uiteindelijk krijg je natuurlijk een mooie voorraad, maar als je dan één dag geen fruit weet te vinden, voelt het toch vervelend. En dat motiveert alleen maar om de volgende dag nog harder te werken. Dat doe je graag vanwege twee redenen. Allereerst is de landkaart te vinden op de Wii U Gamepad en daarop kun je al het fruit bij je in de buurt zien. Daarnaast zal je ook in het spel zelf continu een nieuw stuk fruit zien liggen, zonder dat je die direct kunt bereiken. Genoeg motivatie dus, door het hele spel heen.
Op grafisch vlak is Pikmin 3 best indrukwekkend. Natuurlijk is HD voor Nintendo nieuw en het is bijna vervelend dat ze dit niet eerder gedaan hebben, want ze kunnen het wel degelijk! En dan gaat het me niet zo zeer om simpele grafische schoonheden, maar vooral de sfeer is een groot pluspunt van Pikmin 3. De eerste wereld, die onder een mooi laagje sneeuw bedolven is ziet er schitterend uit en ook levels met bossen, riviertjes en heuveltjes zijn zeer sfeervol. Daarbij is het gebruik van grotten sterk teruggedrongen sinds het tweede deel, een mooie ontwikkeling, want de grotten zijn niet heel bijzonder.
Epische eindbazen
Natuurlijk is dit alles ondergeschikt aan de befaamde gameplay met de koddige Pikmin. De rode kunnen tegen vuur, de blauwe kunnen tegen water, de gele kunnen tegen elektriciteit en zijn lichter, waardoor je ze verder kunt gooien Daarnaast maken we kennis met een aantal nieuwe Pikmin. De glazen Pikmin kunnen glas breken en komen harder aan bij tegenstanders en de vliegende Pikmin kunnen poorten omhoog houden. Ook zal een andere oude bekende niet ontbreken in het spel.
Hoewel de basis van de game hetzelfde is gebleven en zelfs veel tegenstanders weer terugkeren, is de grote kracht van Pikmin 3 wat mij betreft de eindbazen. Deze zijn in veel Nintendo-games al sterk, maar hebben in eerdere Pikmin-games nooit het niveau bereikt als die van Pikmin 3. Je komt bijvoorbeeld een eindbaas tegen die niet goed tegen licht kan. Je gele Pikmin zullen dan elektriciteit moeten opwekken alvorens je deze kunt raken. Een andere eindbaas verstopt zich in het zand en daarbij dien je precies op het goede moment je Pikmin te gooien op het zand. Met veel spanning in mijn lijf wist ik de eindbazen te verslaan. En dankzij de continue tijdsdruk zal je soms twee beurten nodig hebben om ze te verslaan. Origineel en spannend, hulde!
Vier op een rij!
Een andere grote verrassing is de offline, split-screen multiplayer van de game, die ons Vier op een Rij! laat spelen in de wereld van Pikmin! Elke speler krijgt een spelkaart met daarop 16 plaatjes (4 x 4) van te verzamelen objecten. Dit zijn niet alleen tegenstanders, maar ook stukken fruit. Het doel is om als eerste vier op een rij te scoren. Dit is bijzonder verslavend, want je speelt samen in éénzelfde level. Je gaat dus niet alleen proberen je eigen kaartje vol te spelen, maar je gaat ook de ander dwars zitten. Hierbij kun je zelfs je Pikmin gebruiken om te strijden tegen de Pikmin van de tegenstander. Enorm verslavend en hilarisch met een vriend op de bank. Ik raad echter wel aan dit keer echt het polsbandje van de Wii Remote te gebruiken!
Conclusie
Pikmin 3 verbetert het originele concept van de eerdere games op bijna alle fronten. De nieuwe Pikmin zijn een toffe toevoeging, de eindbazen zijn van zeer hoge kwaliteit en de multiplayer is verrassend verslavend. Deze nieuwe elementen worden perfect gecombineerd met een gevoel van nostalgie van de oudere games. Met vijf werelden en de multiplayer was ik door het spel heen in 15 uurtjes en dat is wellicht wat aan de korte kant, maar dankzij het knappe leveldesign wil je pas stoppen met spelen als de credits over het beeld rollen. Pikmin 3 is een grotere stap dan we kregen met Pikmin 2 en zowel oude fans als nieuwe spelers mogen deze game met een gerust hart een kans geven.
Ik kijk ontzettend uit naar deze game, maar kan iemand mij vertellen waarom de nunchucks een groter voordeel leveren/fijner spelen dan de Game Pad?? Dat begreep ik niet echt.
Ik kijk ook erg uit naar de multiplayer, want niks is beter dan met zijn tweeën op de bank een spelletje doen en Nintendo begrijpt dit blijkbaar heel goed. 🙂
Whoops, hoe verwijder ik dit nu weer op mijn mobiel??
Heel mooi! Van het weekend even checken, als het niet te mooi weer wordt 8)
Zoals je het normaal ook doet toch?
Er is toch geen mobiele versie van de site tenzij je de app bedoelt..