Total War: Shogun 2

Total War: Shogun 2 brengt ons terug naar de Sengoku-periode van Japan, een tijd waarin politieke conflicten en oorlogen dagelijks aan bod kwamen. Meerdere facties streden indertijd om de macht binnen het land; een ideaal scenario voor een Total War-game. Het verhaal begint in 1545 met de Tokugawa-clan, die het land onder hun regime willen verenigen. Jij steekt daar als clanleider een stokje voor en probeert zelf aan de macht te komen door langzaam maar zeker uit te groeien tot een ware macht. Laat de strijd maar beginnen…

Ongelooflijk sfeervol

Zoals we inmiddels meer dan gewend zijn van de serie ga je op twee manieren aan de slag in de singleplayer. We hebben nog steeds te maken met seizoenen en jaren, waarin je de clan en je grondgebied kunt managen. Daarnaast zijn er de welbekende real-time gevechten, maar in Shogun 2 zien we eindelijk de nodige verbeteringen. Als eerste is de A.I. stukken sterker en dat is te merken aan zowel je eigen als de vijandelijke troepen.

De A.I. is gebaseerd op het Chinese boek The Art of War, één van de meest succesvolle boeken aller tijden omtrent militaire strategieën. De invloed hiervan op de gameplay is zeer goed te merken. De wijze waarop generaals hun troepen aanspreken tijdens gevechten is angstaanjagend goed gedaan. Niet langer vluchten troepen sporadisch, blijven soldaten steken achter bomen of werkt de A.I. simpelweg niet. Dat wil niet zeggen dat de A.I. perfect is, maar er zijn veel minder fouten te bekennen.

Dit maakt de gevechten enerzijds een stuk makkelijker, anderzijds juist een stuk moeilijker. Vooral op de hogere moeilijkheidsgraden beginnen tegenstanders werkelijk agressief te spelen en grotere legers te hanteren. De Japanse sfeer druipt tijdens de real-time gevechten werkelijk van het scherm af. Ik durf zelfs te beweren dat Shogun 2 de beste real-time gevechten kent van de gehele serie, mede dankzij het gebruik van traditionele wapens in plaats van vuurwapens, al is laatstgenoemde soort wel aanwezig.

Stukje bij beetje

De terugkeer naar Japan betekent dat de singleplayer zich weer anders laat spelen dan Empire en Napoleon. Elke factie in Japan heeft als het ware een eigen persoonlijkheid; de ene clan heeft verschillende eisen dan de andere clan. Een bondgenootschap kan diverse voordelen bieden, maar dit brengt wel verantwoordelijkheden met zich mee. Waar je in oudere delen wellicht geneigd was om een vriendelijke factie te overvallen, kost dit je in Shogun 2 een flinke portie eer.

Eer speelt in Shogun 2 wellicht de grootste rol van allemaal, want de eer van jouw clan bepaalt hoe steden, vrienden en vijanden naar jou kijken. Toen één van mijn bondgenoten te grote eisen stelde, besloot ik om die factie een kopje kleiner te maken. Het gevolg was al gauw rellen in steden, een wankele handel en bondgenoten die het lieten afweten. Japan veroveren is dus zo makkelijk nog niet; stukje bij beetje dien je voortgang te boeken.

Customization

Waar je in voorgaande Total War-games enigszins gemakkelijk generaals kon vervangen na overlijden, betekent in Shogun 2 het overlijden van een dergelijk persoon een groot verlies. Generaals, ninja’s en allerlei andere belangrijke karakters zijn nu te upgraden met behulp van skill trees. Na het succesvol voltooien van een missie verdient het karakter punten, die dus in de skill trees besteed kunnen worden. Zo kun je een generaal bijvoorbeeld volledig specialiseren in defensie, maar dan wel met gevolg dat de generaal waardeloos is bij offensieve tactieken. Eenmaal een weg gekozen, kun je niet terugvallen op de andere zijde van een skill tree; punten dien je dus verstandig te besteden.

Vooral de ninja kan uitzonderlijk handig zijn, want zelfs met slechts één ninja kun je een volledige factie te lijf gaan. Zo kun je ze gebruiken om, zoals bekend, leiders uit de weg te ruimen, maar in Shogun 2 is het ook handig om ze in te zetten om te saboteren. Dit kan de overname van een stad een stuk eenvoudiger maken. De opties ogen in Shogun 2 eindeloos, want op ontelbare manieren kun je met zowel vrienden als vijanden omgaan. Is één van je nakomelingen een vervelende etter? Schenk de lieftallige zoon aan een bondgenoot als een geschenk!

Gevarieerd en fris

De singleplayer van Shogun 2 is al met al uitzonderlijk gevarieerd en oprecht pittig te noemen. Net wanneer je denkt aardig op gang te komen, verklaart de Shogun van Japan jouw clan als een algemene vijand. Opeens word je van alle kanten bestormd door vijandelijke clans die jou tegen willen gaan. Dit zorgt voor een heerlijke verandering in het verloop van de game.

Naast de gevechten krijg je regelmatig te maken met missies en speciale evenementen, die bonussen kunnen bieden voor de handel of het leger. Je krijgt ook nog eens moeilijke keuzes voorgeschoteld, die invloed kunnen hebben op de rest van de game, zoals het wel of niet aannemen van vuurwapens. Ook dien je voorzichtig te kiezen welke clans je steunt, om de juiste bonussen te krijgen.

Shogun 2 pakt simpelweg alle leuke elementen uit voorgaande Total War-games en voegt deze samen tot een werkend geheel. Je bent vrijwel constant bezig en dat doet de tientallen uren durende reis erg goed. Er is bovendien genoeg reden om meerdere malen aan de slag te gaan, dankzij de constante variatie. Betekent dit dat de singleplayer een vlekkeloze ervaring is? Vooralsnog niet, want er zijn uiteraard nog steeds bugs die opdoemen, maar gelukkig niet in grote getale.

Multiplayer

Waar Napoleon een coöperatieve campagne introduceerde, is deze in Shogun 2 pas echt goed uitgewerkt. Je begint met het maken van een avatar, die start op de eerste rank met basale troepen. Voorzichtig moet je deze troepen gebruiken om langzaam op te bouwen. Voor elke staat die je verovert, verdien je punten en toegang tot nieuwe technologie. Bovendien verkrijg je tevens punten voor de skill tree van je avatar en met behulp van de Steam Achievements kun je zelfs bepantsering vrijspelen. Er wordt in de multiplayer een sterke nadruk gelegd op samenwerking en dat maakt de ervaring een stuk prettiger. Kortom, de multiplayer mag in de toekomst zelfs nog verder uitgebreid worden, want er is meer dan genoeg potentie.

Conclusie

Shogun 2 durf ik simpelweg de allerbeste Total War-game te noemen sinds Rome: Total War. De gevechten zijn magistraal uitgewerkt en ademen de Japanse sfeer, met name dankzij de kenmerkende troepen. De singleplayer is lang, uitgebreid en gevarieerd. De sterk verbeterde A.I. zorgt ervoor dat de ervaring oprecht pittig is en dat komt de gameplay alleen maar ten goede. De replay-waarde ligt dan ook erg hoog. Daarnaast is de multiplayer zeer goed uitgewerkt en er is een sterke focus op samenwerking. Dit is een Total War-game die de harten van fans voorlopig nog warm houdt.