Borderlands

Toen wij op de GamesCom in Keulen een interview hadden met Randy Pitchford, de grote man van Gearbox Software, was het moeilijk om niet enthousiast te worden over Borderlands. Nu ligt Borderlands dan in de winkel. De grafische stijl is apart en de manier waarop de game RPG en shooter-elementen combineert is verfrissend. Zijn deze gegevens genoeg om Borderlands een geweldige titel te maken?

Pandora

Borderlands speelt zich af op de planeet Pandora. Volgens de legende is er een buitenaardse technologie te vinden die voor grote rijkdom en roem kan zorgen. Honderden schatzoekers komen hier natuurlijk op af en ook jij als speler gaat de zoektocht meemaken. In het begin van het spel moet je, geheel in RPG-stijl, een personage kiezen met speciale vaardigheden en wapens. Zo is de soldaat bijvoorbeeld bij uitstek geschikt voor gevechten met wapens en de hunter is goed met precisiewapens. Eenmaal gekozen krijg je een snelle les in de wereld van Borderlands door robotje Claptrap en kan je avontuur beginnen.

De grafische stijl is natuurlijk het eerste dat opvalt. De cel-shaded wereld is een lust voor het oog en voor mensen die van deze gedurfde stijl houden is er genoeg te zien. Het pallet aan kleuren is als waterverf en vooral de omgevingen en wapens zien er heerlijk uit. De wereld is verwoest en het is vergelijkbaar met de wereld die we kennen uit Fallout 3. Uiteraard is de volledige grafische stijl anders, maar de verlaten landschappen met hier en daar een dorpje voelen vertrouwd aan.

Role Playing Shooter

Borderlands combineert twee gameplaystijlen, te weten RPG en shooter. De ontwikkelaar zelf noemt Borderlands een Role Playing Shooter en daar kan ik me helemaal in vinden. Het begint al bij het kiezen uit verschillende klassen en de gehele game leunt op grote RPG-elementen. Alle gevallen tegenstanders laten ‘loot’ vallen dat je kunt verzamelen en het stijgen in level met je karakter en wapens is ook zeer belangrijk. Het RPG-gedeelte van Borderlands gaat diep genoeg om fans van het genre aan te kunnen trekken en is toegankelijk genoeg gemaakt zodat ook fanatieke shooter-fanaten, die een keertje wat diepgang zoeken, met Borderlands aan de slag kunnen.

De makers van Borderlands zijn zeer trots op het feit dat de game vijftien miljoen wapens bevat. Vijftien miljoen zeg je? Ja, vijftien miljoen. De game stelt namelijk willekeurig wapens samen en dit betekent dat je eigenlijk nooit twee keer hetzelfde wapen zult krijgen en dat de raarste combinaties langs zullen komen. Denk bijvoorbeeld aan een shotgun die raketten schiet. Dit is een vette toevoeging, want elke keer sta je weer voor een verrassing als je nieuwe wapens tot je beschikking krijgt.

Doelloos alleen, nuttig in een groep

Tot nu toe krijg je als speler een behoorlijk nieuwe ervaring. Een vervallen wereld in een heerlijke grafische stijl, een mooie combinatie van RPG en shooter-elementen en lekker actie. Waar de makers duidelijk wel moeite mee hebben gehad is het implementeren van de diepere elementen van een RPG. Hoe leuk het verzamelen en upgraden van voorwerpen ook is, de game mist enige structuur. Je kunt inderdaad opdrachten aannemen van verschillende mensen in de wereld, maar het doel is op geen enkel moment echt duidelijk. Dit gevoel van doelloosheid maakt dat de game soms gaat vervelen.

Waar Borderlands in je eentje wat doelloos aanvoelt, geeft het een nuttiger gevoel als je met een vriend of meerdere vrienden aan de slag gaat. De game is namelijk met vier mensen online coöperatief te spelen en dat komt de game behoorlijk ten goede. De eenzaamheid is dan weg en met vrienden kun je lekker je slag slaan op Pandora. Overigens is het geen overbodige luxe, want de tegenstanders zijn zeker niet dom. Borderlands is ook met twee personen te spelen in split-screen en dat mag ook wel eens gezegd worden, want deze vorm van multiplayer staat helaas op uitsterven. Daarbij past de game zich aan qua niveau en intensiteit aan het aantal spelers, zodat het zowel als singleplayer en als co-op multiplayer een goede ervaring blijft.

Conclusie

Borderlands doet iets nieuws en dat is alleen maar toe te juichen. De bijzondere grafische stijl van de wereld is een lust voor het oog en de combinatie van RPG en shooter-elementen pakt goed uit. Wapens zijn vrijwel nooit hetzelfde en het levelsysteem werkt ook goed. Een nare nasmaak in de game zit hem echter in het doelloze gedwaal op Pandora. Zonder een meeslepend verhaal en een duidelijke richting zul je je meer dan eens gaan afvragen wat je eigenlijk aan het doen bent. Dit is geen kleine gemiste kans en als de makers zich meer hadden gericht op een meeslepend verhaal, had Gearbox met Borderlands een geweldige franchise gehad. Nu is het een geweldig idee, een toffe game, maar blijft het gevoel hangen dat er kansen gemist zijn. En dat is jammer.