The Elder Scrolls IV: Oblivion

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; The Elder Scrolls IV: Oblivion is ongelooflijk goed. Stop hier met het lezen van deze review en ga naar je dichtstbijzijnde spellenboer om deze game op te pikken, hem in je Xbox 360 te pleuren of hem op je harde schijf te installeren en pas wanneer dat gebeurd is verder te lezen. Vertrouw me nou maar, je zult geen miskoop doen. Hup, hup, vooruit met de geit!

Oblivion-poorten

WAT ZIT JE DAAR NOU NOG, LUIE HOND?! Oh, je hebt gedaan wat ik je geadviseerd heb? Mooi zo. Vanaf hier begint mijn lofzang over nu al de beste game van het jaar. Neem nou het verhaal. Jij bent een gevangene die uiteraard gevangen zit in een gevangenis ergens in Cyrodiil, waarin de game zich afspeelt. Het gaat niet goed met het koninkrijk, overal worden Oblivion-poorten naar de hel geopend en er is geen nieuwe opvolger voorhanden voor de keizer, die al haast op sterven ligt en achternagezeten wordt door verschrikkingen uit deze Oblivion-poorten. Hij moet proberen te ontsnappen en dat gaat precies via jouw cel. De keizer herkent jou uit zijn dromen en je kunt je al voorstellen dat het hoofdverhaal begonnen is. Je moet een trits van deze poorten sluiten, waar je al gauw een heleboel uurtjes mee zoet bent.

Quests

Daarnaast zijn er ook nog een heleboel, écht een heleboel subquests te doen. Je moet dingen van andere mensen stelen, bij een andere sekte infiltreren of bijvoorbeeld iemand ergens heen escorteren. Het gaat allemaal nog een stapje verder dan de gemiddelde RPG en alle quests zijn heerlijk variërend en lekker actievol. Haast nooit zul je je vervelen, en wanneer je een quest niet ziet zitten dan doe je hem lekker niet. Een groot pluspunt van The Elder Scrolls IV: Oblivion is namelijk de vrijheid. Je moet niks, maar mag alles. Lekker verdwalen in een sprookjesachtige wereld, met mensen ouwehoeren, dungeons verkennen voor mooie items en veel goudstukken en natuurlijk de honderden quests die in de game zitten. Naast de mainquests en de losse subquests zitten er ook een aantal andere verhaallijnen in de game. Zo heb je bijvoorbeeld de Mages Guild, de Thief Guild en de Fighters Guild, waarin je je probeert op te werken.

Cyrodiil

De wereld waarin je speelt is ongelooflijk groot en ongelooflijk mooi. Elk gebied is anders en heeft een andere sfeer, die toch perfect is. De drawing distance is haast onbeperkt en zeker vanaf een hooggelegen punt kun je kilometers ver weg kijken. Overal is de setting perfect met rustgevende natuur, uitgestrekte bossen en kabbelende beekjes. Tot je in de uithoeken van het koninkrijk komt, want daar tref je ijzige bergtoppen, dode moerassen en barre woestijnen aan. En dan die Oblivion-poorten, waar in het werkelijk krioelt van de vijanden, de zwarte rotsen en de hete vuren. Ik weet niet wat de ontwikkelaars bij Bethesda in hun vorig leven mis hebben gedaan dat ze in de hel zijn geweest, want dit ziet er echt super-spectaculair en daarnaast ook erg authentiek uit.

En dan zijn er nog de steden. Er zijn een tiental grote, écht grote steden die urenlange verkenningstochten vereisen om met iedereen gesproken te hebben en ieder hoekje gezien te hebben. Daarnaast zijn er ook nog een stuk of dertig kleine dorpjes waarin uiteraard ook een heleboel te doen is. De grootste stad is uiteraard de Imperial City in het midden. Deze is echt adembenemend groot en ik heb menig uurtje lopen dwalen door de straten en me lopen vergapen aan de hoge en imposante gebouwen.

Keuzes, keuzes

Waar je bij andere RPG’s niet zoveel keuze hebt uit klassen en rassen waar je uit kunt kiezen, is dat bij The Elder Scrolls IV: Oblivion werkelijk onbeperkt. Zo heb je bijvoorbeeld de Elves, de Mensen, de Orcs en nog vele andere rassen die ook weer allemaal onderverdeeld zijn in bijvoorbeeld Dark Elves, High Elves en Wood Elves. Naast deze tien rassen zijn er ook bijna twintig klassen en een heleboel sterrenbeelden die deze klassen extra kracht geven. Vind je ook dat niet genoeg, dan maak je helemaal je eigen klasse. En dan bedoel ik ook écht ‘helemaal’. Alles is aanpasbaar en wanneer je deze functie gebruikt is je karakter werkelijk uniek. Daarnaast is uiteraard ook het uiterlijk van je held helemaal aan te passen aan je eigen wensen.

Speelduur

Misschien heb je het ondertussen al door, maar The Elder Scrolls IV: Oblivion is zo ongelooflijk uitgebreid dat dit een tweede leven voor de meeste mensen kan vormen, iets waar tot nu toe alleen MMORPG’s in staat waren. De speelduur van Oblivion is dan wel niet onbeperkt, maar reken maar op honderden uren speelgenot om de gehele wereld te ontdekken, alle quests te voltooien en de game helemaal uit te spelen. Tel daarbij op dat een ander ras en een andere klasse meteen een hele andere speelervaring biedt, en je weet dat The Elder Scrolls IV: Oblivion de enige game die je de komende maanden nog maar nodig zult hebben.

AI

Alles lijkt gewoon aan The Elder Scrolls IV: Oblivion te kloppen. Het verhaal, de omgevingen, de klassen en de ongelooflijk complexe en uitgebreide content. Neem nou de NPC’s in de game. Bethesda heeft speciaal voor deze game een nieuwe engine ontwikkeld, de Radiant AI. Deze stelt de personages in staat om hun dagelijkse leven ten alle tijde uit te voeren. Ze blijven niet op een plek staan en praten af en toe tegen je, maar lopen rond, roddelen met vrienden over een verborgen stad, doen boodschappen en gaan ’s avonds uiteindelijk weer naar bed. De dialogen die je met ze voert zijn ook gigantisch. Ik gok dat er in totaal zo’n 200 à 300 uur aan stemmen in de game zitten die overigens ook nog allemaal perfecte lipsync hebben. Pixar is er niks bij… Daarnaast is ook de AI van de vijanden erg goed gedaan. Ze proberen bijvoorbeeld hinderlagen op te zetten of achter je te komen staan. In het begin zijn de gevechten nog behoorlijk makkelijk maar wanneer je flink in level gestegen bent krijg je het echt flink te verduren. Gelukkig zijn de controls erg goed gelukt, zelfs op de controller van de Xbox 360. Vechten, praten, oppakken, bewegen, alles is makkelijk en alles voelt intuïtief.

Adembenemend mooi

En dan hebben we het nog niet eens zo uitgebreid over de graphics gehad. Wis alle beelden die je tot nu toe hebt gezien uit je herinneringen, want ze zijn niks bij het echte werk. Elke omgeving is anders maar toch even mooi. Dan hebben we het uiteraard over de perfect gedesignede objecten en de scherpe textures en mooi vormgegeven wapens en armor, maar ook over de special effects die de game rijk zijn. Vuur ziet er echt uit als vuur en stromend water hebben we nog nooit zo realistisch meegemaakt. Blijf ook eens staan in een weiland en je zult zien dat het gras rustig ritselt in de wind en de bomen een knisperend geluidje maken. Er loopt een vredig hertje rustig door het gras, een platgetrapt spoor achter zich aan slepend. Tot je je grote zwaard in hem steekt en hij met veel gekrijs en een boel bloed in elkaar zakt. Deze game kan heel mooi zijn, maar ook heel wreed. Of je nou een NASA-PC of een Xbox 360 hebt maakt weinig uit, het ziet er allebei ongeveer even geweldig uit. Jammer is alleen dat af en toe de framerate wat inkakt. Dit kan wat irritatie opwekken maar hopelijk komt er binnenkort nog een patch uit die deze problemen verhelpt. Een ander klein minpuntje zijn de laadtijden, die soms wel erg lang zijn. Maarja, dan heb je tenminste wel alle tijd om even wat vers drinken en snaaisel in te slaan tijdens je gamemarathon die toch al 40 uur duurde.

Conclusie

De installatie van de game zal nu ongeveer wel afgelopen zijn en ik begrijp dat je niets liever wilt dan de game gaan spelen. The Elder Scrolls IV: Oblivion is een geweldige RPG die ongelooflijk uitgebreid is maar daarnaast wel heel toegankelijk is. Het is een sprookje dat je over je heen moet laten komen. Doe waar je zin in hebt en bekommer je niet om gebieden die je in een vaste volgorde moet bezoeken. Wanneer jij een level omhoog gaat, groeien de vijanden met je mee en daardoor zijn er geen specifieke sterke of zwakke gebieden. Het aankoopadvies heb ik al in de inleiding gegeven, en daarop kunnen geen uitzonderingen gemaakt worden, echt niet. Deze game móet je gewoon spelen.