Eerlijk is eerlijk, Sea of Thieves wist eerder dit jaar niet bepaald de hoogste ogen te gooien. Rare’s piratensimulator oogde aanvankelijk veelbelovend, maar liet gamers op het front van content achter op een koude kermis. Voor velen voelde de wilde wateren gewoonweg te leeg. Prachtig water, welteverstaan, maar te ondiep om avond na avond weer in te duiken.
En toch spendeerde ik anno 2018 talloze dagen en nachten op die zee. Over verloop van tijd poogden de Britten hun online waterwereld verder uit te breiden, met gratis content updates in overvloed. Gerichte antwoorden op de vraag naar meer, vaak hevig gedreven door feedback van spelers.
Nu, ruim een zwangerschap na release, voelen die vele uren verantwoord. Nog altijd verlang ook ik naar méér voor Sea of Thieves’ toekomst, maar in het heden liggen de redenen om weer eens uit te zeilen voorhanden.
Een verfijnde fundering
Voordat we überhaupt kunnen spreken van alle nieuwigheden en verbeteringen, dient allereerst de kern van Sea of Thieves besproken te worden. Een ijzersterke, in mijn ogen. Los van waarmee Rare tot dusver hun piratenwereld verrijkte, heeft Sea of Thieves’ fundering namelijk al een eigen bestaansrecht. Een die schittert in een haast verbroederend samenspel tussen spelers.
Bij Rare moest het plezier in Sea of Thieves niet draaien om statistiekjes en “verticale” progressie, maar meer om de ervaring onderling. En daarin is de Britse studio met vlag en wimpel geslaagd. De leukste momenten in de game worden immers gebouwd door de spelers om je heen, in plaats van op commando van het spel zelf. Het zijn onze zeeën met onze avonturen, veelal bijgestaan — of gedwarsboomd — door de interactie met vreemdelingen.
Het was nota bene de reden dat ik het spelletje omarmde per review, alsmede die waarom Sea of Thieves mijn Top 5 van 2018 behaalde. Waar andere titels met verfijnde ritmes en verhaallijnen je in een bepaald stramien duwen, is Sea of Thieves heer en meester in een soort fluïde tempo bieden, om zelf te bepalen. En dat resulteert, meer dan eens, in een avondje gezellig schatten jagen en skeletten steken met maten.
Zelfs als er in Sea of Thieves weinig tot niets gebeurt, voelt het alsnog juist — hoe raar dat ook klinkt. Een paar kippen heen en weer brengen is misschien niet voor iedereen even betoverend, maar als je ondertussen laidback met je gezelschap wat kan kwallen, is het alsnog prima vertier. Zolang je ook maar op tijd klaar kan staan om die zeilen aan de horizon te kunnen trotseren, wat die gasten ook maar brengen.
Sea as a service
Maar inderdaad, ook dat kan op den duur wat schuren. Een beetje heen en weer zeilen met vrienden is — hoe heerlijk fysiek dat ook voelt — ook niet oneindig leuk. Tot op een zekere hoogte moet een game wel wát handvaten voor plezier en progressie op kunnen gooien. En ja, die waren er aanvankelijk wel erg weinig, daar kan niemand omheen.
Die kreten om méér werden bij Rare gehoord. En waar de ontwikkelaar mogelijk wat teleurstelde bij het lanceren van een online wereld, zijn ze tot dusver wél succesvol gebleken in het verbeteren daarvan. Dat hele games as a service-concept, dat ligt de Britten blijkbaar wel.
Over het verloop van 2018 werd Sea of Thieves uitgebreid met vier forse uitbreidingspakketten, naast tientallen kleinere quality of life updates en tijdelijke evenementen. Lang niet elk van de nieuwigheden was een even grote gamechanger op de grotere schaal van het spel, maar her en der brachten ze wel een aantal van de mooiste spelmomenten uit 2018 mee.
Verhalen om te vertellen
In de zoektocht naar een legendarische giga-haai zeilden we een avond lang samen met een Duitse crew — kort daarvoor nog een ondenkbare verschijning — terwijl de dreiging van skelettenschepen complete armada’s urenlang hun vechtvaardigheden beproefden. Veel van die avonden werden gevuld met hectische communicatie door spreektrompetten, gejank om kanonvuur en chaos alom, maar elke minuut was prachtig.
Een anekdotisch voorbeeld van dat kaliber unieke online ervaringen, ligt zonder twijfel in de Cursed Sails-uitbreiding, die onder meer de beruchte Skeleton Ships bracht. Mysterieus en overweldigend als die in groepsvorm zijn, was het aan spelers om zelf te ontdekken hoe deze verschrikking te verslaan. Wat bleek? Met één schip en beperkte middelen bleek dat veel te lastig. En zo geschiedden de meest bizarre team-ups die ik ooit heb gehad.
Terwijl onze zogenaamde Alliance zieltjes (en daarmee vriendelijke schepen) won, was het volledig aan ons onderling om uit te vogelen hoe we alles zouden doen. Wie moest nog materiaal verzamelen? Wanneer zouden we elkaar waar treffen? Waar moesten we überhaupt zijn? Wat waren de beste tactieken in het gevecht zelf? Alles werd van de ene boot naar de ander geroepen. Eerdere ervaring werd gedeeld, explosieve kratten verdeeld. En of de spelers nu jong of oud waren, ervaren of net begonnen; we hadden iedereen hard nodig.
Dat alles mondde uiteindelijk uit in een clash die zeker een uur geduurd moet hebben. Zo voelde het althans. Maar verdomme, we hebben die wandelende/varende hopen botten wel een lesje geleerd.
Het was een langdradig epos, overladen met pure paniek, verbroederende reddingsacties, een crash of twee en gezamenlijk geschater om de ultiem schattige tienjarige die ook zijn steentje bijdroeg — nee, echt: dat kereltje was de échte schat van die avond. De complete speelsessie was een online ervaring waarover ik andere gamers kan en wíl vertellen, terwijl een hedendaagse game dat maar zelden doet.
Nog steeds geen perfect piratenleven
Rare wil dat Sea of Thieves draait om de verhalen van de spelers die zich eraan weiden. En elke grote update maakt dat weer duidelijk, met nieuwe spelelementen bovendien. De Britten rollen niet zo maar wat nieuwe wapens en eilanden uit, maar eerder meer gereedschap om bizarre avonturen mee te beleven. Met of tegen je tegenstanders; dat blijft allemaal aan jezelf.
De spreektrompet, een roeiboot, peperdure (en dus extra) explosieve vaten, nieuwe soorten schatten; stuk voor stuk zijn het factoren die nét dat een rolletje in je eigen verhalen kunnen spelen. Zolang je de mindset of de mensen hebt, kun je ermee uit de voeten.
Natuurlijk, dat kan lang niet iedereen bekoren. Mocht je gehoopt hebben dat Sea of Thieves een meeslepend eigen verhaal kent of dat de game zich onderdompelt in allerlei bevredigende MMO-praktijken, dan is de game gewoonweg niet voor jou. En dan gaat die, zoals ik het zo zie, ook nooit iets voor je worden.
Klinkt jammerlijk, maar dit is nu eenmaal de visie. Eentje die draait om “je eigen” lol beleven, en ik begrijp ook volledig hoe dat bij andere gamers minder goed aanslaat. Even goede vrienden.
Bovendien is die visie, ondanks alle lofzang, ook nog lang niet compleet. Nog altijd is Rare erop uit Sea of Thieves gaande te houden. En hoewel de wind hun de afgelopen maanden aardig in de zeilen heeft gezeten, zijn we nog lang niet op dat spreekwoordelijke kruisje op de kaart.
Terwijl ondertussen een competitieve modus uit is gevaren, wachten we nog altijd op de beloofde komst van interactieve huisdieren rondom de boot of de mogelijkheid om, lekker relaxed, een vishengel uit te gooien op zee. Nota bene beide aandachtspunten waar ik Rare al eerder over sprak tijdens ons interview op Gamescom. Waar is mijn kat aan boord, om al die avonturen met me te beleven?
Sea of Thieves is nog niet perfect, maar van mijn part hoeft dat ook niet. Dit is de game die ik speel om bij te praten, dan wel op zoek te gaan naar ervaringen om óver te praten. En zoals ik de game dit jaar veel te veel avonden liet opslokken, voorzie ik enkel meer piratenvertier in 2019…
Sea of Thieves is op 20 maart 2018 verschenen voor Xbox One en Windows 10 — crossplay onder Xbox’ Play Anywhere-vaandel. Daarnaast maakt Rare’s piratenwereld ook onderdeel uit van de Xbox Game Pass, die momenteel één euro per maand kost.
Begin 2019 staat sowieso The Arena te verschijnen, een nieuwe modus die schepen op een meer competitieve manier elkaar uit laat schakelen. Voor meer over de aanstaande (gratis) updates van Sea of Thieves, ben je bij Gamersnet uiteraard aan het juiste adres.