Ontwikkelaar Frogwares heeft zich de afgelopen jaren ontpopt tot dé studio als het gaat om detective-games. Om de zoveel tijd lanceren ze een nieuwe Sherlock Holmes-game en deze worden over het algemeen goed beoordeeld. Het laatste deel Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter liet zien dat ze schitteren als het gaat om een spannend en meeslepend verhaal, waarbij je als onderzoeker met veel mensen moet praten en verschillende plaats delicten moet onderzoeken. Het maakt de games complex en vermakelijk, maar de magie van Sherlock Holmes is na acht titels wel een beetje verdwenen. Tijd voor een nieuwe setting! Met The Sinking City kruip je in de huid van Charles Reed, een privédetective die al lange tijd getergd wordt door nachtmerries en visioenen.
H.P. Lovecraft
The Sinking City maakt gebruik van de thema’s van schrijver H.P. Lovecraft, schrijver van onder andere Call of Cthulhu, die zich onderscheidt door het onderzoeken van het onbekende. Wat we zien in dromen kan zomaar echt zijn en ook is de spanning tussen verschillende rassen altijd zichtbaar aanwezig. Dat wil overigens niet zeggen dat de mensheid het superieure ras is, meestal in tegendeel. The Sinking City speelt zich af in de stad Oakmont, een stad die (zoals de naam al doet vermoeden) grotendeels onder water staat. Er is een enorme flood geweest, waarom dat zo is is nog niet bekend, maar het zal een belangrijke rol spelen in het verhaal.
Jij speelt Charles Reed, een privédetective die last heeft van vreselijke visioenen en nachtmerries. Soms val je in slaap en word je ergens anders wakker, zonder dat je weet wat er is gebeurd. Het overstroomde Oakmont speelt een rol in de visoenen en dat leidt je naar die troosteloze plek. Troosteloos, maar ontzettend sfeervol. Ontwikkelaar Frogwares overtreft zichzelf met het uiterlijk van de game. Alles is vervallen, vies, aangetast door water en het wordt schitterend in beeld gebracht.
Je begint de game in een boot en als je de kade betreedt word je opgewacht door Johannes van der Berg, een vreemde man die je wilt helpen om van je nachtmerries af te komen. Het is overigens goed te zien dat je last hebt van slapeloosheid. De met rood doorlopen ogen en ingevallen bakkes zijn herkenbaar van de ochtenden dat ik wakker werd na 15 potten bier. Geloof me, het is realistisch in beeld gebracht.
Op onderzoek!
Je mag je melden in een hotel dat voor je geboekt is, maar ver kom je niet, want verderop is de weg afgesloten. Er is een moord gepleegd en jij gaat op onderzoek uit. Je komt Robert Throgmorton tegen, een aapmens en bovendien een van de meest invloedrijke burgers van de stad. Inderdaad, The Sinking City wordt bewoond door verschillende rassen en van gelijkheid kunnen we absoluut niet spreken. De zoon van Throgmorton is vermist, nadat hij op expeditie is geweest om de overstromingen te onderzoeken. Tijdens deze missie komen we bij de basis van de game, het onderzoek. Het plaats delict is een vervallen huis, waar je met verschillende mensen moet praten, maar je visioenen krijgen ook een rol.
Als je de juiste informatie hebt vergaard kun je belangrijke gebeurtenissen terugkijken en zo een beeld krijgen van wat er gebeurt. Dit gebeurt door middel van Retro Cognition en net als in de Sherlock Holmes-games dien je vervolgens verbindingen te leggen middels je Mind Palace (wat best uitdagend is!). Uiteindelijk dien je een schuldige aan te wijzen met een motief, waarbij het nooit helemaal zeker is of je het goed hebt gedaan. Naast de prachtige omgevingen is het onderzoeken het beste wat de game te bieden heeft.
Archieven
Gelukkig zal je dan ook veel locaties moeten bezoeken en omdat de stad grotendeels overstroomd is krijg je hiervoor een simpel bootje tot je beschikking. De game zal je niet rechtstreeks naar dingen leiden door middel van een dikke punt op een kaart. Je dient zelf uit te zoeken waar je naartoe moet. Hiervoor kun je hulp inroepen van verschillende archieven, die in het stadhuis, het ziekenhuis en bij de krant te vinden zijn. Zo diende ik op zoek te gaan naar het huis waar een expeditie gepland werd. Met een aantal hoofdvragen als “periode”, “stadsdeel” en “hoofdpersoon” vond ik bij de lokale krant een artikel hierover. Het is erg bevredigend om op deze manier op onderzoek te gaan zonder dat je aan het handje wordt gehouden. Zeker omdat er ook een skill tree aanwezig is die ervoor zorgt dat je steeds een stapje verder komt. Daarnaast zijn er verschillende kledingstukken vrij te spelen.
Wat mij betreft had de game het hier ook bij mogen laten, want er zijn een aantal andere elementen die veel minder goed tot zijn recht komen. Zo zal je af en toe ook in actie moeten komen met hand- of vuurwapens. Wat mij betreft jammer, want de combat doet echt afbreuk aan de game. Het voelt niet goed en ik hoop dat ze hier nog liefde en aandacht aan besteden alvorens de game lanceert. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het craften. Je kunt onder andere medpacks en kogels maken via een crafting-systeem, maar echt boeiend wordt dit nooit.
Voorlopige conclusie
Ik ben enorm blij met de keuze om eens een game te maken die zich niet in het Sherlock Holmes-universum afspeelt. De keuze voor de wereld van H.P. Lovecraft is een geschenk voor de ontwikkelaars. De wereld is enorm sfeervol in beeld gebracht en de rare visioenen die je tijdens het spelen krijgt zijn niet alleen spannend, maar ook visueel prachtig in beeld gebracht.
Alles wat je doet om onderzoek te doen in dit spel staat als een huis. Het leggen van verbanden, het reizen met je bootje en het ondervragen van personen zijn enorm vermakelijk. De combat had van mij niet gehoeven en is het grootste focuspunt voor de ontwikkelaar. Gelukkig hebben ze nog tot 27 juni de tijd om hieraan te werken.