Battlefield is een gerenommeerde franchise en hoewel de vorige delen niet zo sterk waren, maakt Battlefield 1 een ongelooflijke omslag die de serie weer zijn fundament terug kan geven. De keuze om een shooter te maken die weer eens naar het verleden grijpt kan ervoor zorgen dat concurrent Call of Duty een klap in het gezicht krijgt. Anderzijds krijgt de nieuwe installatie van DICE klachten dat het wel erg veel op Star Wars: Battlefront lijkt. Toegegeven, de gelijkenis is er, maar Battlefront is dan ook gewoon een heerlijke shooter. Battlefield 1 is echter dieper en geeft je Eerste Wereldoorlog-rillingen!
Vijfmaal verhaal
De Eerste Wereldoorlog. Honderd jaar geleden zaten we er middenin. Er zijn weinig ontwikkelaars die het wagen om over dit vier jaar durende tijdperk een game te creëren. Echter, vooral de shooterwereld is verzadigd met hedendaagse of in de toekomst afspelende titels, dat Battlefield 1 een enorme opluchting en openbaring is. En nee, natuurlijk is de game niet volledig historisch accuraat. De wapens en tanks zijn in gradatie gestegen die de oorlog in Battlefield 1 een stuk intenser, sneller en bruter maken. Is dat erg? Nee hoor, aangezien DICE ons een storyline en een online multiplayer geeft die beide verfrissend zullen aanvoelen. En met een verhaal bedoelen we er vijf, want het spel vertelt immers vijf korte individuele verhalen van soldaten die allen in een andere situatie zitten.
Deze verhaaltjes duren één á twee uur per stuk en brengen je door heel het Europa tussen 1914 en 1918. Met cinematische filmpjes sluist de game je door elk stuk en buiten wat emotionele momenten, maak je ook de ruwe kant van de Eerste Wereldoorlog mee. Alles is smerig, verwoest, kaal, nat of juist kurkdroog. DICE zet met een scheutje overdrijving actie neer hoe je als soldaat vocht in loopgraven, bunkers en in de lucht. Overdreven of niet, het is heftig en een ontzettend gave en sfeervolle beleving tegelijk. Je bestuurt een tank en schakelt andere rijdende bunkers uit, je gaat epische dogfights aan, je trekt een armored pak aan en bestormt bunkers, je neemt een burcht over en je berijdt de hete zandvlaktes.
Verhalend erg mooi en afwisselend opgezet, maar sommige missies zijn soms op een rare manier moeilijk. De ene keer schiet je iedereen overhoop en daarna word je overdonderd en mag je het grapje opnieuw doen. Ook is het one-man-army principe erg cliché en niet bepaald realistisch. Natuurlijk komt het in oorlogen voor dat een bataljon bijna volledig verslagen wordt en er een paar soldaten overblijven, maar bepaalde missies zijn bewust een eenmansactie. Opbouwend naar de multiplayer voelt het niet helemaal één game. Ik had graag met squads of legers – ofwel 32 vs. 32 – veldslagen uitgevochten, gebieden overnemen, oprukken naar de volgende vlag, werkend naar een climax. Battlefield 1 heeft alsnog een van de betere verhaallijnen in de franchise, maar echt passend binnen het geheel is het niet.
Overheers met alle vlaggen
De opzet van de singleplayer, spelend met tanks, vliegtuigen en diverse wapens, is echter wel een prima opbouw naar de multiplayer. Deze online variant is natuurlijk veel uitgebreider en dieper en dat uit zich direct al in alles wat je ziet, meemaakt en zelf kunt. De setting leent zich ten eerste al perfect voor een diversiteit aan maps, waar er negen van zijn. Er zijn nauwe dorpen, uitgestrekte woestijnen, een map in een bos die verdacht veel lijkt op die op Endor in Star Wars: Battlefront, enorme villa’s, burchten en mappen met veel reliëf. Elk speelt totaal anders en dat is een genot, want op sommige zijn tanks heel goed te gebruiken en op andere zijn ze minder gevaarlijk. Daarnaast speelt dynamisch weer ook een rol, waaronder regen, zandstormen of mist, die allemaal de gameplay honderdtachtig graden laten draaien. Hierdoor kan infanterie bijvoorbeeld beter tanks uitschakelen, zien vliegtuigen geen hand voor ogen en zijn sluipschutters eveneens kansloos.
Deze sfeer borduurt verder met de authentieke uitstraling van kledij, wapens en voertuigen. Geluiden van honderd jaar geleden zijn moeilijk te vinden, maar veel van het geschut heeft een oude klank. De wapens hebben echter wel een upgrade gekregen, waarbij je met machinegeweren, sniperrifles, shotguns en redelijk geavanceerde tanks aan de slag mag. Per klasse kun je wapens vrijspelen met War Bonds die je na elk potje verdient. Anderzijds unlock je ook items bij een X Classlevel en speel je bijvoorbeeld skins vrij via Battlepacks. Deze packs worden aan willekeurige spelers uitgedeeld na een match.
Kies wie je bent
Battlefield 1 behoudt de standaard klassen: Assault, Medic, Support en Scout. Maar met een eigen sausje zodat het aan de Eerste Wereldoorlog doet denken. Ieder zijn eigen wapens, specialiteiten en upgrades. Ook voegt de game nieuwe semi-klassen toe, die je toegewezen krijgt als je in een tank, vliegtuig of op een paard spawnt. Deze klassen, de Tanker, Pilot en Cavalry, hebben allemaal ook hun eigen wapens, die je echter gebruikt tot je dood gaat. Ik noem ze semi-klassen, want zonder voertuig of paard hebben ze niet heel sterke wapens. Wel kan elke speler een Elite Class worden door een speciaal wapen op te pakken dat bij een aantal vlaggen ligt. Zo kun je een vlammenwerper oprapen of een sentry gun. En tot slot zijn er de Behemoths, die beschikbaar worden gesteld voor het team dat aan de verliezende hand is. Zodoende kun je, en dat wisselt per map, in een Armored trein, een Airship (zeppelin) of een oorlogsschip genaamd de Dreadnought stappen en vechten om de match om te draaien.
Oprukken en verdedigen
Het belangrijkste is natuurlijk de modi en de balans daarbinnen. Battlefield 1 kenmerkt zich met zes modi: Conquest, Rush, Team Deathmatch, Domination en nieuwe nieuwe genaamd Operations en War Pigeons. Hierbij is Conquest de ultieme favoriet en het meest bekend. Op grote maps wordt er in een 32 vs. 32 match gestreden om wie de meeste objectives overneemt en vast kan houden. Hoe meer vlaggen jouw team in handen heeft, hoe sneller het puntenaantal stijgt en bij duizend punten win je. Nog altijd een intense strijd en matches waarin communicatie belangrijk is. In veel gevallen worden er squads gemaakt die gestructureerd punten gaan overnemen, maar helaas gebeurt het met deze grootte teams dat veel spelers op zichzelf zijn. Op zulke momenten kun je een match keihard verliezen. Werken squads wel samen, dan kun je geweldige potjes hebben.
War Pigeons echter draait om het bereiken van een duif, een veilig plekje zoeken om een bericht te schrijven en vervolgens de duif los te laten. Hij kan in de lucht nog neergeschoten worden, maar anders heeft jouw team een punt. Wie het eerst drie punten haalt wint de match, die zich afspeelt op kleinere maps. Dit zorgt voor omwentelingen, harde gevechten en het is dan ook een snelle modus. Erg tof om tussendoor te doen en het verveelt niet snel. Operations is weer iets heel anders. Het lijkt op Rush, maar je zult moeten vechten om de frontlinie op te schuiven. Verover meerdere objectives, hou ze vast en je verschuift het slagveld. Dit is geweldig om te doen aangezien de verschuivingen zorgen dat je iedere keer op een nieuw stuk map aan het vechten bent. En de uitslag van de ene verovering of verdediging zorgt voor ander begin aan de volgende ‘operation’.
De rest van de modi kennen we uit vorige games en in allemaal voelt de balans prima. Er zitten alltijd matches bij die je heel hard verliest, al ligt dat merendeels aan de teams. Ben je aan het verliezen, dan is een ommekeer met een Behemoth heel goed mogelijk. Ik heb meerdere keren hierdoor gewonnen of juist verloren als de tegenstander er goed mee omging. De balans in wapens is helaas niet altijd even goed. Gelukkig tellen kills nu mee voor de puntentelling en doen Medics dus beter hun werk. Echter, de snipers zijn overpowered. Hoe realistisch een one-hit-one-kill ook is, het maakt Battlefield 1 er niet beter op. Hoe vaak teamgenoten en ik al zijn neergehaald door één schot van een sniper, dat is niet fijn. Daarbij kunnen soldaten op paarden met een slag van het zwaard iemand doden, wat DICE ook wel mag nerfen. Verder voelt alles gestroomlijnd, zo zijn tanks goed te vernielen met bijvoorbeeld anti-tank granaten, zijn vliegtuigen neer te halen en zijn Elite Classes niet onsterfelijk. Ook de Behemoths zijn, met een beetje samenwerking, kapot te krijgen.
Tornado zeppelin
De gameplay van de shooter zit dus heel goed in elkaar. De modi zijn vet, zitten redelijk gebalanceerd in elkaar en het speelt glorieus weg. En dit geldt ook grotendeels op technisch vlak. DICE weet standaarden neer te zetten en we hebben het met Battlefront al gezien. Ook Battlefield 1 ziet er schitterend uit en de game pronkt graag met haar cutscenes. Heel filmisch prachtig weergegeven, maar soms ook ruw, hard en authentiek in bijvoorbeeld loopgraven. Daarbij komt dat de geluiden een genot zijn om te horen, al komt het soms voor dat het geluid even wegvalt in verschillende situaties. Hier en daar merkte ik in de singleplayer wat framedrops, maar de meeste glitches en bugs waren in de multiplayer te merken. Zo gebeurde het regelmatig wanneer ik een revive kreeg ik niet kon richten of schieten met mijn wapen. Van wapen wisselen was de oplossing al was je soms dan al dood. Best een gamebreaking bug. Ook kom je soms ergens vast te zitten en tot slot kennen we allemaal de vlammende tornado zeppelin, die er overigens eerder briljant uitzag dan vervelend is.
Conclusie
Battlefield 1 is oprecht een enorm goede en mooie shooter en voor mij misschien wel de beste van dit jaar. De cinematische opzet in singleplayer zorgt voor een schitterende en toffe – zowel story als online – ervaring die je aardig in de sfeer van de Eerste Wereldoorlog zet. Helaas soms raar moeilijk en de one-man-army opzet is wel erg cliché. Maar de online multiplayer maakt ontzettend veel goed met de bekende modi en twee nieuwe die uitstekend uit de verf komen. Conquest is het meest verslavend, maar ik denk dat de gehele game lang gespeeld gaat worden. Jammer genoeg is de balans van de sniper en het paard een beetje zoek en kent de multiplayer enkele vrij hevige bugs. Battlefield 1 draait, mede door de setting, de wereld van shooters helemaal om.