De Homefront-franchise heeft een roerige geschiedenis achter de rug. Voor het eerste deel waren de verwachtingen hooggespannen, maar uiteindelijk bleek de game flink tegen te vallen en was de game medeverantwoordelijk voor de ondergang van uitgever THQ. Na het bankroet van THQ werden de rechten op Homefront doorverkocht aan Crytek, maar de studio achter Crysis kwam op zijn beurt weer in de financiële problemen. Als gevolg daarvan is de ontwikkeling van Homefront: The Revolution nu ondergebracht bij Deep Silver.
Speltip 17: Meedoen maakt het spannender
Niet alleen de uitgever achter Homefront: The Revolution heeft weinig met het origineel, dat geldt ook grotendeels voor het achtergrondverhaal. Natuurlijk, de Verenigde Staten zijn nog altijd overlopen door een buitenlandse mogendheid, maar The Revolution is op het verhalende vlak zeker geen opvolger op Homefront. In Homefront: The Revolution gaan we aan de slag in Philadelphia in 2029 dat zwaar te leiden heeft gehad onder de vijandige invasie. Als gevolg van de bezetting is Philadelphia opgedeeld in verschillende zones. Allereerst is er de Green Zone, die volledig onder controle is van de Korean People’s Army (KPA) en waar luxe nog aanwezig is. In de Yellow Zone is de onderdrukte Amerikaanse bevolking ondergebracht in getto’s. Tot slot is er nog de Red Zone waar je je leven niet zeker bent en de KPA middels snipers en patrouilles het leven van eenieder die daar durft te komen onzeker maakt.
Deze verschillende zones zijn van invloed op de speelstijl die je moet toepassen. Volgens de ontwikkelaar bevatten de gameplay-segmenten in de gele zone voornamelijk stealth-elementen, waarin je je mengt tussen de onderdrukten. In de rode zone mochten wij zelf aan de slag en hier dien je als rebel gebied terug te veroveren op de KPA. Dit gebeurt grotendeels in een Far Cry-achtige stijl waarbij je middels zijmissies basissen aanvalt en veroverd op een door jouw gekozen wijze om zo de controle terug te winnen. Daarnaast krijg je naast de zijmissies soms ook te maken met unscripted gebeurtenissen, waarbij je na een melding op je telefoon bijvoorbeeld een groep smokkelaars kunt beschermen tegen de KPA.
Speltip 9: Weet wanneer je moet stoppen
Dit alles is echter niet zonder gevaar, want hoewel je de beschikking hebt over de nodige gadgets, waaronder radiografisch bestuurbare explosieve autootje, ben je zeker geen onstuitbare supersoldaat. Jazeker, je hebt de beschikking over een leuk arsenaal aan wapens, dat je daarnaast ook nog eens on the fly kunt tweaken naar gelang de situatie vraagt, maar je blijft een rebel in bezet gebied. Ben je eenmaal gespot door soldaten of rondvliegende drones, dan zullen ze om versterking vragen. Hoewel je ze dus kunt neerschieten, sta je na verloop van tijd tegen een flinke overmacht waartegen overleven haast niet mogelijk is. Zoals het guerrilla warfare betaamt, moet je dus ook weer op tijd wegvluchten. Het draait om hit-and-run-aanvallen, waarbij je vijandelijke patrouilles in hinderlagen laat lopen en binnen de kortste keren weer verdwenen bent.
Voorlopige conclusie
Homefront: The Revolution lijkt een vrij vermakelijke open wereld te gaan bieden, waarbij je je door de guerrilla warfare een net wat andere speelstijl moet aanmeten dan je van veel andere shooters gewend bent. Toch wist de game gedurende mijn speelsessie niet echt te overtuigen. Het verkennen van Philadelphia, in het zeer beperkte toegankelijke gebied, en het veroveren van basissen is leuk voor even, maar begon zelfs in de beperkt aanwezige speeltijd op den duur al te vervelen. Voor een groot gedeelte lijkt dat te wijten aan een gebrek aan context en verhalende missies, iets wat in de gehele game hopelijk wel anders zal zijn.