Sinds enkele jaren inmiddels is Call of Duty de grootste franchise in de gamewereld. Hoewel de reeks de laatste jaren steeds meer kritiek krijgt vanwege het gebrek aan vernieuwing en de verouderde engine, stromen ieder jaar weer miljoenen gamers en niet-gamers naar de winkels om de nieuwste Call of Duty in huis te halen. Of de aankoop ook dit jaar weer gerechtvaardigd is, lees je hieronder.
Back to the Future
Het moge ondertussen wel bekend zijn dat Call of Duty: Black Ops II niet alleen in de koude oorlog afspeelt, ook de nabije toekomst wordt door het spel gedaan. Waar je in de jaren ’80 voornamelijk speelt met Alex Mason, de hoofdrolspeler uit Black Ops, ga je in het jaar 2025 meestal aan de slag met zijn zoon David Mason. Beiden hebben echter hetzelfde doel; de wereld (lees: Amerika) redden en de schurk Menendez uit te schakelen. Treyarch gebruikt wederom een interessante invalshoek voor het verhaal, de missies uit het verleden worden in 2025 omschreven door Sergeant Frank Woods, het maatje van Alex Mason.
Uiteraard gaan al deze missies gepaard met de filmische en bombastische actie die we de laatste jaren van Call of Duty gewend zijn. Zo zal je al paardrijdend tanks moeten uitschakelen op de vlaktes in Afghanistan, de jungle van Vietnam en het zonnige Nicaragua bezoeken en een overstroomd Pakistan aantreffen. En dan ben je nog niet eens halverwege de game. Daarnaast bieden de missies in de nabije toekomst ook een welkome afwisseling. Zo heb je soms de beschikking over ingenieuze gadgets als een wingsuit, optische camouflage en een vizier dat de omgeving scant. De keuze voor een (deels) nieuwe setting pakt dan ook uitstekend uit.
Jammer is alleen wel dat het er allemaal zo ontzettend matig uitziet. Zoals bekend is de engine van Call of Duty ondertussen toch echt fors gedateerd en hier wordt in Black Ops II geen verandering in gebracht. Dit betekent ook weer dat je niet al teveel hoeft te verwachten van de AI van de tegenstander.
Tactiek in Call of Duty?
Treyarch heeft echter wel op een andere wijze zijn best gedaan om de singleplayer van Call of Duty: Black Ops II te vernieuwen. Allereerst zijn er de Strike Force-missies, welke tactische en zelfs strategische elementen in de shooter brengen. Bij deze, grotendeels optionele missies, heb je niet de controle over één soldaat, maar over een hele groep. Je krijgt een simpel doel gesteld, zoals het beschermen of veroveren van gebieden of het escorteren van een konvooi. Tijdens deze Strike Force Missions is het van belang dat je de verschillende eenheden juist positioneert. Ieder voertuig en elke soldaat kunt je op ieder moment besturen, zodat je de zwakke plekken van je opstelling kunt versterken met je eigen vaardigheden. Een welkome strategische toevoeging op de anders zo oppervlakkige singleplayer.
Eindelijk kan je ook voor iedere singleplayermissie je eigen loadout kiezen. Hoewel je uiteraard niet meteen de beschikking hebt over ieder wapen en attachment, zorgt het er wel voor dat je het spel op jouw eigen wijze aan kunt pakken. Gedurende de missies kun je ook bijzondere items vinden die je het leven makkelijker maken. Onder andere een flak jacket, mijnen en molotov cocktails zijn in bepaalde levels verstopt. Daarnaast zijn er challenges die je uitdagen een missie net iets anders aan te pakken, waardoor je een opdracht bijvoorbeeld via een iets ander pad kunt voltooien. Ook heeft jouw gedrag invloed op de gebeurtenissen in de game, waardoor bepaalde keuzes of onbewuste gedragingen invloed hebben op bepaalde cutscenes en het einde. Het verhoogt de replaywaarde van de nog altijd te korte singleplayer, want na een uur of zes zal je er wel klaar mee zijn. Iets dat je uiteraard kunstmatig op kunt hogen door het spel nogmaals op Veteran te spelen. Deze verschillende einden in combinatie met de interessante invalshoek zorgen ervoor dat Black Ops II het beste verhaal heeft tot nu toe uit de reeks.
Multiplayer
Echter, het belangrijkste onderdeel van iedere Call of Duty is natuurlijk de multiplayer. Ook hier geldt weer dat de basis hetzelfde is, al heeft Treyarch wel enkele veranderingen doorgevoerd. Zo is het killstreak-systeem uit Modern Warfare 3 weer overboord gegooid. Ditmaal is er maar één wijze waarop je beloningen haalt en dat is simpelweg door zoveel mogelijk punten te behalen. Er wordt namelijk gewerkt met scorestreaks. Zo wordt je beter beloond als je bij Domination een punt veroverd dan wanneer je een kill maakt. Dit moet het samenspel bevorderen, al blijkt de mentaliteit van veel spelers lastig te veranderen en vindt men het vooral belangrijk om zoveel mogelijk kills te maken.
Sowieso pakt het nieuwe scorestreak niet helemaal perfect uit. Zo krijg je bijvoorbeeld als je een UAV ingeroepen hebt, bonuspunten voor ieder kill die een teamgenoot maakt. Zo kom je zonder iets te doen wel heel makkelijk aan punten, waarna je vervolgens weer een andere reward in kunt zetten. Door dergelijke fratsen overheersen de scorestreaks het slagveld des te meer en wordt het simpele schieten op elkaar verder naar de achtergrond verdreven. Allicht wordt dit met behulp van een patch beter gebalanceerd door Treyarch.
Ingrijpender, en fijner, is het nieuwe perk 10-systeem, waarbij het kiezen van je loadout op de schop is gegooid. In plaats van het gebruikelijk hoofdwapen, secondary, drie perks, et cetera kan je nu simpelweg tien dingen selecteren. Dit betekent in de praktijk dat je bijvoorbeeld je flashbangs op kan offeren voor een extra perk. Of dat je in plaats van perks en granaten juist twee wapens gebruikt met in totaal vijf attachments. De keuze is reuze en het zorgt ervoor dat je jouw klasse nog beter bij je speelstijl kunt laten passen.
Zombies!
Tot slot heeft Treyarch wederom een toetje aan hun game toegevoegd; de zombiemodus. En deze modus is uitgebreider dan ooit! Allereerst zijn er drie maps waarop je het vertrouwde survival kunt spelen. Hierin moet je simpelweg zo veel mogelijk waves aan zombies verslaan. Uiteraard kun je hier de map weer verkennen en op deze manier interessante upgrades vinden. Hoewel deze modus dus weinig nieuws brengt, blijft het vermakelijk.
Ditmaal bevat het zombie-onderdeel echter verschillende modi. De tweede optie is ‘Grief’, welke grotendeels te vergelijken is met het normale survival. Het grote verschil is echter dat er meerdere teams zijn en uiteindelijk kan er natuurlijk maar één team de winnaar zijn, dus je doet er verstandig aan de tegenstander niet al te veel te helpen met het afschieten van zombies. Mocht het andere team volledig uitgeschakeld zijn, zal je nog wel de huidige wave moeten overleven, wil je als winnaar uit de bus komen.
De interessantste modus is echter het nieuwe ‘Tranzit’. Deze modus kent een aantal verschillende locaties die onderling bereikbaar zijn door een bus te pakken. Deze bus blijft echter niet op je wachten, dus het is verstandig om in te stappen als hij vertrekt. Op iedere locatie zijn weer bepaalde wapens, upgrades en items te vinden én uiteraard een fikse lading zombies. Hoewel je ook naar een andere plek kunt lopen, is de kans dat dit lukt gering. Doordat overal weer unieke voorwerpen liggen waarmee je spullen kunt maken en nieuwe gebieden kunt bereiken, biedt Tranzit ongetwijfeld vele uren vermaak waarin je vaak weer nieuwe ontdekkingen zult doen.
Conclusie
Indien Call of Duty: Black Ops of Modern Warfare 3 niets voor jou was, zal Black Ops II jou waarschijnlijk ook niet kunnen bekoren. Behoor je echter tot die grote schare fans die zich wel jaar op jaar vermaakt met de shooter dan zal je niet teleurgesteld worden. De basis van de franchise staat immers als een huis en Treyarch heeft zijn best gedaan met enkele nieuwe toevoegingen. Zo biedt de, nog altijd te korte, singleplayer meer variatie en tactische mogelijkheden, kun je in de multiplayer jouw speelstijl nog beter tot uiting brengen in de gekozen loadout en bieden de zombies ongetwijfeld meer uren vermaak dan ooit te voren. Qua content is Call of Duty: Black Ops II misschien wel het best bedeelde spel uit de franchise, alleen jammer dat de engine zo achterhaald is.