Ik krijg nog altijd warme gevoelens wanneer ik terugdenk aan mijn avonturen met Niko Bellic, de gelukszoeker die zijn toevlucht zocht in Liberty City. Maar ook het rondrijden met oldtimers in het extreem sfeervolle Empire Bay is een ervaring die ik niet snel zal vergeten. Of wat te denken van het meeslepende, melodramatische verhaal dat we voorgeschoteld kregen in Red Dead Redemption? De hier genoemde spellen zijn niet alleen stuk voor stuk geweldig, ze hebben nog een overeenkomst: ze spelen zich allemaal af in een fictief Amerika. Sleeping Dogs komt dan ook als een verademing. Niet alleen breekt het heel wat clichés van open wereld-games, de game is ook nog eens verdraaid goed.
Van twee walletjes eten
Spelers maken kennis met Wei Shen, een Chinees die een tijdje in de Verenigde Staten heeft vertoefd. Wanneer hij weer terugkeert naar Hongkong komt hij door een ongelukkige samenloop van omstandigheden in de gevangenis terecht, alwaar hij connecties opbouwt met een criminele bende. Omdat Wei Shen vastbesloten is wraak te nemen op de moordenaars van zijn zus, besluit hij de politie te helpen en te infiltreren in de Sun On Yee-triade.
In deze bende begin je als voetveeg en zul je je langzaamaan moeten opwerken tot de hoogste regionen. Hiervoor zul je regelmatig je handen vies moeten maken, maar het is tegelijkertijd van belang dat je de politie niet tegen je in het harnas werkt. Je kunt zowel Triad XP als Cop XP verdienen en het is zaak om hiertussen een goede balans te vinden. Wil je de Sun On Yee tevredenstellen door enkele van hun vijanden af te maken? Ga gerust je gang, maar zorg er wel voor dat je onderwijl geen burgerslachtoffers maakt of straatmeubilair vernielt, want dat kan je duur komen te staan.
Easy to learn, hard to master
Zoals ik in de inleiding al zei, breekt Sleeping Dogs heel wat clichés in actiegames. Niet alleen omdat dit spel zich afspeelt in een extreem sfeervol Hongkong, maar ook omdat combat een zeer grote rol speelt. Zeker in het begin van de game redt Wei Shen zich meestal uit benarde situaties met zijn blote vuisten en dit doet hij met een combat-systeem dat zich nog het beste laat vergelijken met dat van Batman: Arkham Asylum of Arkham City. Je wordt omringd door tegenstanders die je beurtelings proberen aan te vallen en door op het juiste moment op de counter-knop te drukken, kun je hun aanvallen ontwijken en ze een flinke klap teruggeven.
Daarnaast heb je de mogelijkheid tot het uitdelen van klappen en je kunt zelfs iemand vastpakken. Wanneer je dit doet, laat Sleeping Dogs zich van zijn meest brute kant zien. Bepaalde objecten in de omgeving zullen op zo’n moment oplichten en wanneer je jouw vijand hier tegenaan gooit, zal een pijnlijke dood het gevolg zijn. Tijdens mijn speelsessie ramde ik een schedel kapot tegen een telefooncel, “viel” iemand door mijn toedoen met zijn bakkes in een ventilator en hing ik zelfs iemand op aan een vleeshaak! Het combat-systeem van Sleeping Dogs is eenvoudig op te pikken en vereist weinig oefening, maar wil je immens hoge combo’s aan elkaar rijgen, dan zul je flink wat uurtjes in de game moeten steken. Easy to learn, hard to master dus.
In schril contrast met het vloeiende combat-systeem, staat de ietwat houterige gameplay die volgt klaar, zodra je een wapen in je handen gedrukt krijgt. Later in de game zul je vaker vuurwapens tot je beschikking krijgen en dan valt al snel op dat hier niet de focus van de makers lag. De besturing voelt erg onwennig en al is het activeren van bullet time zeker cool, het schieten blijft een houterige bedoening. Hetzelfde geldt overigens voor de besturing van je wagen. De voertuigen lijken wel aan de straat vastgeplakt te zitten en bewegen statisch over de weg. Gelukkig maakt de carjacking-mogelijkheid, die je later in de game tot je beschikking krijgt, veel goed. Hierbij kun je met een druk op de knop à la Pursuit Force vanuit een rijdende auto een ander rijdend vehikel overnemen. Awesomeness gegarandeerd.
Gedateerd
Dat Sleeping Dogs geen vlekkeloos ontwikkelingsproces gekend heeft, mag geen geheim heten. United Front Games begon in 2008 al met de productie van het spel, waarna Activision in 2009 de eerste trailer de wereld instuurde (het spel ging destijds nog door het leven als True Crime: Hong Kong). Vervolgens werd het angstvallig stil en na een uitstel in 2010 werd de game in februari 2011 officieel gecanceld. Vervolgens besloot Square Enix de rechten over te nemen en dat dit geen slechte keuze is geweest, mag wel blijken uit de score naast deze review. Dat neemt echter niet weg dat de game eigenlijk al vijf jaar oud is en dat is op sommige momenten goed te merken. Want waar de gameplay zeker zijn mannetje staat, zijn de graphics nogal gedateerd.
Met name de personages zijn weinig overtuigend. Dit komt niet alleen dankzij hun houterige bewegingen en ondermaatse gezichtsanimaties, maar ook door de wisselende voice-acting. Waar enkele stemacteurs (zoals Emma Stone en Tom Wilkinson) de geloofwaardigheid in stand weten te houden, levert het overgrote deel van de stemacteurs belabberde en soms zelfs lachwekkende prestaties. Bovendien kampt de game met enkele technische oneffenheden. Je zult regelmatig lelijke bugs tegenkomen en ook de draw distance is uitzonderlijk laag. Hongkong zelf daarentegen is extreem sfeervol in beeld gebracht en het contrast tussen de kleurrijke buurten en de donkere steegjes is prachtig. Het is een wereld waar je, ondanks het alomtegenwoordige geweld en de constante dreiging, keer op keer naar terug wilt keren.
Conclusie
Onder de serieuze verhaallijn van Sleeping Dogs schuilt een heerlijk luchtige game, waarin het doel al snel duidelijk wordt: plezier maken. Sleeping Dogs biedt teveel content om op te noemen en weet zichzelf keer op keer te overtreffen. Het ene moment spring je een rijdende auto in en neem je het stuur over, even later zet je al je zuurverdiende centen in bij een hanengevecht. Je ontdekt constant nieuwe dingen en net wanneer je denkt alles te hebben gezien, dient zich iets nieuws aan. Jammer van de technische mankementen en de soms ietwat houterige besturing, maar dat mag de pret niet drukken. Sleeping Dogs is voor mij dé grote verrassing van 2012.