Need for Speed: The Run moet enigszins de trend doorzetten die Hot Pursuit vorig jaar startte. De serie ging qua gameplay sterk terug naar zijn roots, inclusief een stevige focus op arcade gameplay. Het realisme van de Shift-versies uit de serie deed het overigens ook goed, maar toch hebben veel fans nog altijd graag Need for Speed als een game die zichzelf niet heel serieus neemt en vooral lekker snel en extreem is. Need for Speed: The Run probeert hier, op geheel eigen wijze, invulling aan te geven.
Een grote run
Ontwikkelaar EA Black Box heeft niet bepaald de toppers afgeleverd binnen de Need for Speed-franchise. Sinds 2001 moest men onder hoge druk en met hoog tempo games afleveren, wat de kwaliteit uiteraard niet ten goede kwam. Electronic Arts zag dit gelukkig ook enkele jaren geleden, waardoor er besloten werd om meer studio’s op de franchise te zetten. Het geroemde team van Criterion Games leverde het briljante Need for Speed: Hot Pursuit vorig jaar af en dat gaf de Black Box studio weer wat meer tijd om voldoende tijd en moeite in haar nieuwste deel te steken.
Dat nieuwe deel is in aantocht, in de vorm van Need for Speed: The Run. Het achterliggende verhaal draait om een race van San Francisco naar New York. Deze enorme roadtrip is onderverdeeld in diverse afzonderlijke tracks, waarbij je op de meest gevariëerde locaties zult racen. Je doorkruist immers de volledige VS tijdens dit avontuur en daardoor race je in woestijnen, steden, bergen, enzovoort. De game bevat voor deze grote ‘run’ dan ook meer dan twee keer zoveel kilometers en banen als de vorige games. Genoeg asfalt dus om ons uit te leven.
In en uit de auto
Producer Alex Grimbley was in Los Angeles op de E3 aanwezig om ons meer te vertellen over de game. Zo draait het spel op de nu al beroemde Frostbite 2 engine, wat vooral invloed heeft op de physics en destructie in de game. Visueel ziet de game er prima uit, maar verwacht niet ineens Battlefield 3-achtige graphics. Daarnaast heeft men uitgebreid gebruik gemaakt van motion capture, om de hoofdpersoon van het verhaal vast te leggen. Need for Speed: The Run legt namelijk zowaar de nodige nadruk op het verhaal.
Gewone tussenfilmpjes hoef je echter niet heel veel te verwachten, want die maken vaak plaats voor interactieve scènes. Zo zagen we tijdens de persconferentie al een race door de straten van Chicago, waarbij de hoofdpersoon op bepaalde momenten uit de auto gaat. Op deze momenten kan de game pas echt goed profiteren van de Frostbite 2 engine en de motion capture, want deze momenten zien er gewoon erg goed uit.
De momenten buiten je auto zijn bedoeld om het verhaal wat meer aan bod te laten komen. Je krijgt sterker het gevoel dat je echt iemand bent die opgejaagd wordt tijdens deze race door het land. Zoals uit de demo tijdens de persconferentie van EA ook al bleek, komt de interactie in deze scènes tot uiting door middel van quick time events. Het zal niet ieders voorkeur hebben, om verplicht op gepaste momenten op knoppen of knopcombinaties te moeten drukken, maar het lijkt wel veel bij te dragen aan de spanning. Een goed voorbeeld is het moment dat je uit je gecrashte auto moet ontsnappen, om niet overreden te worden door een naderende trein. Vrees echter niet dat dit ten koste gaat van het racen, want de momenten zonder racen nemen nog geen 10 procent van de totale speeltijd in, zo verzekerde producer Grimbley ons.
Voorlopige conclusie
Need for Speed: The Run lijkt, net als het bijzonder goede Hot Pursuit, de franchise weer een frisse impuls te geven. Het moet nog blijken hoe boeiend de afwisseling tussen de races blijft en hoe sterk de impact is van het verhaal en de momenten buiten de auto op de totale game. Het ziet er echter al veelbelovend uit, mits je bestand bent tegen de quick time events. Het racen staat in elk geval als een huis en daar draait een Need for Speed-game immers om. In november kunnen we zelf aan de slag met de race richting New York en het ziet er naar uit dat dit voor veel gamers een interessante roadtrip gaat worden.