Ongeveer een jaar geleden verscheen Assassin’s Creed II en die game heeft op vele mensen indruk gemaakt. De saaiheid van het eerste deel was volledig verdwenen en bovendien was Italië, ten tijden van de Renaissance, een geweldige locatie om avonturen te beleven met hoofdrolspeler Ezio. Gezien het verleden van de franchise, hadden wij nu een derde deel kunnen verwachten, met een volledig nieuwe setting en tijdsperiode, maar de makers waren nog niet klaar met Ezio en Italië. Assassin’s Creed: Brotherhood is daarom ook een rechtstreeks vervolg op de eerdere avonturen van Ezio en direct na de gebeurtenissen van Assassin’s Creed II, begint je nieuwe avontuur.
Ezio en Desmond
Wat direct opvalt is de grootsheid van Rome, de vooruitgangen in het verhaal en met name de rol van Desmond, het hedendaagse familielid van Ezio. Desmond is niet langer meer de slaaf die hij was en hij krijgt een actievere rol dan ooit te voren in Assassin’s Creed: Brotherhood. Het vervelende is dat ik hier niets over wil vertellen, omdat bijna alle momenten met Desmond plotwendingen zijn, maar laat ik in ieder geval zeggen dat klimmen en klauteren niet meer alleen voor Ezio is weggelegd.
Het grootste gedeelte van het spel zul je echter nog steeds in de huid kruipen van Ezio, die zich mag bemoeien met het bevrijden van Rome. Bevrijden van het huidige bewind van de Borgia wel te verstaan. Systematisch zul je de, overigens schitterende, stad moeten overnemen en dit biedt weer genoeg minigames en submissies om je werkelijk uren te vermaken. Zo zul je gebieden moeten veroveren door generaals en andere belangrijke figuren uit te schakelen. Deze missies variëren van moeilijkheidsgraad tussen de een en vijf sterren en laten je meestal een persoon liquideren om vervolgens een toren in de brand te steken. Als dat achter de rug is zal het gebied van jou worden en kun je in dat gebied winkels kopen, alsmede paardenstallen en andere gebouwen van belang. Dit systeem vervangt het aankoopsysteem van Assassin’s Creed II (in Monteriggioni) en het is weer net iets dieper gemaakt. Zo zul je verschillende opdrachten krijgen van winkeliers, om op deze manier exclusieve wapens, schatkaarten en andere dingen te krijgen.
Druk, druk, druk
Er is altijd wat te doen in Rome en dat is direct ook het grote pluspunt van de game. Naast alle submissies die ook speelbaar waren in deeltje twee, het veroveren van gebieden en de winkelmissies, zul je nu ook opdrachten krijgen van Leonardo Da Vinci zelf. Hij is door de Borgia gedwongen om wapens te maken en geeft jou de taak diezelfde wapens weer te vernietigen. Deze missies spelen zich buiten Rome af, in afgesloten, nieuwe gebiedjes. Denk overigens niet dat deze gebieden groots van opzet zijn en fungeren als extra steden in de game. Je zult 95% van de tijd in Rome zijn en slechts af en toe deze subgebieden bewandelen. Overigens zijn de missies van Leonardo de moeilijkste van de game, aangezien je vaak ongezien van punt A naar punt B moet komen. Je moet ervan houden en uitdagend is het zeker, maar ik vond het soms zeer frustrerend om meer dan eens stukken opnieuw te moeten doen.
Dan de combat, waar meerdere aanpassingen zijn doorgevoerd. Veel mensen vonden de counter-acties van de eerste twee delen aan de makkelijke kant en ik moet bekennen dat dit in Assassin’s Creed: Brotherhood alleen maar makkelijker is geworden. Je hebt namelijk nu de mogelijkheid om defensieve en offensieve bewegingen aan elkaar te schakelen door lange combo’s te maken. Het ziet er superbruut en prachtig uit, maar het gevolg is wel dat je nu nog makkelijker door hordes tegenstanders hakt. Simpelweg aanvallen na een defensieve beweging laat Ezio in een klap de volgende afmaken. Wel is de nieuwe kruisboog een heerlijke toevoeging en kun je nu ook grotere wapens als bijlen en grote zwaarden zelf meenemen.
De baas spelen!
Dan je Brotherhood, naar mijn mening de beste nieuwe optie in het spel. Ezio is niet langer meer een jonge knul, maar de leider van de Assassins en bij die nieuwe taak hoort natuurlijk het aantrekken van nieuwe sluipmoordenaars. Dit kan niet vanaf het begin van het spel, maar uiteindelijk zul je de mogelijkheid krijgen om burgers van Rome te redden van soldaten van de Borgia. Dit wordt aangegeven op je kaart en als je iemand gered hebt, zal hij zich aansluiten bij jouw groepering. Vervolgens is het jouw taak om ze op te leiden en dit doe je door middel van een simpel levelsysteem. Op een wereldkaart kun je jouw ‘personeel’ verschillende opdrachten laten uitvoeren, die allen variëren in moeilijkheidsgraad en tijdsduur. In het begin zul je Assassin’s makkelijke levels laten doen en zijn ze maar kort op pad. Al snel zullen ze beter worden (hoger level) en kun je ze naar gevaarlijkere vuurhaarden sturen. Het leuke is, dat als je Assassin’s een missie aan het doen zijn, ze niet meer bruikbaar zijn in de game. Na tien levels worden ze volwaardige Assassins en krijgen ze een mooie ceremonie inclusief een wit Assassin-pak.
Al je leerlingen zijn, als je ze niet hebt weggestuurd voor een opdracht, in de game bruikbaar. Dit varieert in drie levels, afhankelijk van hoeveel Assassins je tot je beschikking hebt. Heb je er nog maar weinig, dan kun je die paar Assassins richting elke tegenstander sturen om je te helpen. Ze komen dan te paard, uit hooibalen of van daken tevoorschijn om lekker op iemand in te hakken. Is er een grote groep Assassins aanwezig, dan is het zelfs mogelijk een rain of death te gebruiken. Een pijlenregen zal dan al je tegenstanders in de buurt afmaken. Ik vind het systeem van levelen voor je collega’s geweldig en de pijn is des te groter als er eentje sterft. Het is lonend om ze goed te laten levelen en weinig risico’s te nemen in het begin want als ze eenmaal volwaardige moordenaars zijn, heb je extreem veel aan ze (en zien ze er supervet uit!).
Rome zelf is schitterend en de game is absoluut mooier dan zijn voorganger. Vooral qua belichting zul je je ogen uitkijken naar de verschillende monumentale panden van de stad. Het Colosseum is daarbij het absolute hoogtepunt. Daarnaast is Rome zo groot, dat je niet alleen maar bebouwde gebieden hebt, maar ook een uitgestrekt natuurgebied binnen dezelfde stadsmuren. Zo krijg je toch de afwisseling van gebieden, binnen de beperking van een enkele stad.
Conclusie
Assassin’s Creed: Brotherhood is een direct vervolg op Assassin’s Creed II en weet op een aantal vlakken de franchise veel beter te maken. De toevoeging van Assassins is natuurlijk geweldig en ook het verhaal is vele malen beter (te volgen) dan in het vorige deel. Toch probeert de game het wiel niet opnieuw uit te vinden en zullen we voor de grotere vernieuwingen en verrassingen toch moeten wachten op Assassin’s Creed III. Echter, vond je ACII geweldig en kun je niet wachten om nog meer avonturen te beleven in de wereld van Ezio Auditore, dan is Assassin’s Creed: Brotherhood een geweldige aanrader. Brotherhood doet alles wat het tweede deel zo vet maakte en gooit daar een schepje bovenop.