Command & Conquer 4: de wereld gaat nog steeds gebukt onder een laag Tiberium, de GDI probeert nog steeds te redden wat er te redden valt en Kane is terug als bad guy. En hoewel we hem natuurlijk al langer kennen in het Command & Conquer- universum, is het moedig dat de franchise toch een aantal grote veranderingen heeft doorgevoerd. Tactiek is belangrijker dan ooit en deze keuze van EA pakt gedeeltelijk goed uit.
Kane
Command & Conquer is één van de grondleggers van het Real Time Strategy-genre zoals we dat allemaal kennen. Het eerste deel uit 1995 maakte een geweldige indruk, met echte acteurs die je, in de rol van generaal of commando, opdrachten gaven. Ik vond het fantastisch en waande me in de wereld van Tiberium, de Brotherhood of NOD en de Global Defence Initiative. We zijn ondertussen 15 jaar verder en de grote leider van de ‘slechte’’ Brotherhood of NOD, Kane, is nog steeds van de partij. In het eerste filmpje wordt al duidelijk dat hij een overstap wil maken naar de GDI en natuurlijk is de leiding sceptisch over zijn nieuwe beslissing. Toch wordt er gebruik gemaakt van zijn hulp en vanaf dat moment zul jij de keuze moeten maken of je hem vertrouwt of niet. De filmpjes die het verhaal aan elkaar breien zijn uitgebreider dan ooit. Vele acteurs in de grootste studio’s helpen je op weg en de filmpjes zijn nog steeds een deel van je beloning als je een missie goed beëindigt. Wel is de rol van ‘je vrouw’ in de game, die je vanuit de eerste persoon tegen je ziet praten, een beetje sneu. De kracht is natuurlijk Kane en hij is als altijd cool.
Kies je tactiek
Dan naar de game, waarbij de basis van de strategie behoorlijk op de schop is gegaan. Natuurlijk hebben zowel de NOD als de GDI een eigen set eenheden, maar de manier waarop je die gebruikt is nieuw. Je zult voor en ook tijdens missies namelijk een keuze moeten maken uit drie ‘hoofdvoertuigen’ waaruit je verschillende eenheden kunt selecteren. Er is een offensieve, defensieve en een ondersteunende rol. Kies je voor het offensieve gedeelte, dan zul je vooral goed bewapende tanks en soldaten kunnen creëren. Kies je voor de defensieve route, dan zul je verdedigingswapens kunnen gebruiken en je hoofdvoertuig tot aan de tanden kunnen bewapenen. De ondersteunende rol geeft je vooral vliegende eenheden en soldaten die voertuigen kunnen repareren.
Tijdens missies zul je ook moeten wisselen van tactiek, waardoor je continu moet bedenken wat het beste is voor welke missie. Moet je een basis of een konvooi verdedigen, dan zul je natuurlijk defensief aan de slag moeten gaan en als je een basis moet veroveren kies je voor de offensieve route. De ondersteunende rol is vooral fijn als je een bevriende speler moet helpen.
Tof met vrienden
Ik heb respect voor de ontwikkelaar dat hij deze verandering heeft doorgevoerd. Het maakt de game sneller en die trend zien we natuurlijk vaker. Voor mij heeft deze manier van spelen echter wel grote nadelen, aangezien het bouwen van een basis en het verzamelen van geld in de vorm van Tiberium naar de achtergrond is geschoven. Dit is jammer, omdat ik het juist altijd heel vet vond om een ondoordringbare basis neer te zetten alvorens ik in de aanval ging.
In principe heeft Command & Conquer 4 de opties gewoon beperkt, zodat de multiplayer beter tot zijn recht komt. De game is namelijk vooral erg sterk met meerdere mensen. Als je een aantal mensen meeneemt in een potje tegen een, twee, drie, vier, of zelfs vijf tegenstanders, is het juist gaaf om deze rollen te verdelen. Zeker als je met goede vrienden fanatiek speelt is het tof om je rol te spelen en zo tot een goed resultaat te komen. Twee mensen gaan bijvoorbeeld aan de slag om een aanvalsteam op te bouwen, iemand gaat aan de slag met het verdedigen van deze eenheden en twee anderen ondersteunen de boel met vliegtuigen en het repareren van de bevriende eenheden. Dit geldt ook voor de campagne die met een vriend simpelweg veel leuker is dan het spelen in je uppie.
Conclusie
Command & Conquer 4: Tiberian Twilight doet iets wat moedig is, het verandert de gameplay aanzienlijk. Hierbij is het vooral belangrijk om rollen te verdelen en dat is simpelweg het leukste met meerdere spelers. In je eentje is de campagne daarom aan de saaie kant, juist vanwege het gebrek aan basissen bouwen. Ervaringspunten moeten spelers fanatieker maken en dat doet zijn werk goed. Electronic Arts sluit de Kane-saga af met wisselende gevoelens, maar wel met nieuwe gameplay-elementen die we nog niet kennen en dat pakt vooral met vrienden goed uit. De singleplayer moet het daarom doen met een 6,5 en de multiplayer met een punt hoger (7,5), want hierin ligt de kracht van Command & Conquer 4.