The Lord of the Rings is een werelds fenomeen. Tolkien was natuurlijk briljant en Peter Jackson wist datzelfde ongekend diepgaande verhaal al bijna even briljant te verfilmen. Het liefst zou een ieder deelnemen aan de zware reis van het Reisgenootschap en net zo heldhaftig Orcs en ander Godvergeten gespuis letterlijk een kopje kleiner maken. Verwend als wij zijn kan dat tegenwoordig, al dan niet achter een schermpje. Een aantal games ging The Lord of the Rings Online: Shadows of Angmar al voor, maar nu is het echt zover. Ik kan met een personage naar eigen keuze Tolkien’s wondere wereld betreden. Middle-Earth, here I come!
Goeie sfeer smaakt naar meer
Nog niet zo heel lang geleden verschenen The Lord of The Rings: The Battle for Middle Earth 1 & 2 en daarvoor deden drie RPG-achtige adventure-games hun ding, maar bij geen van allen voelde het alsof jij zelf in het echte Middle-Earth aan het spelen was. Dat kwam simpelweg door gebrek aan de typische bijbehorende sfeer die de boeken en de films dragen. En daarmee komen we aan bij het eerste geslaagde onderdeel van Shadows of Angmar: de relaxte sfeer waarin je je echt in Tolkien’s fantasierijk waant en waarin je uren weg kunt dromen. Figuurlijk gesproken dan, want de game is allesbehalve saai. Dat brengt ons gelijk bij geslaagd punt numéro twee: er is altijd iets te doen. Maar laat ik nu eerst wat over het zwaartepunt van de game vertellen: Angmar.
Schaduwen van Angwaar?
Zoals de subtitel eigenlijk al verklapt, draait de game uiteindelijk om Angmar. En aangezien niet iedereen zo’n Lord of the Rings fan is als ondergetekende, weet gegarandeerd driekwart van jullie niet waar dat nou eigenlijk ligt. The Lord of the Rings Online: Shadows of Angmar speelt in het jaar 1300 van The Third Age, de periode die begint als Sauron voor het eerst wordt verslagen door de elven en de mensen en na het vertrek van Frodo en z’n kameraden uit The Shire. De Lord of the Ringwraiths (precies, die krijsende lastposten met zwarte jurken) hebben het gebied Angmar gecreëerd, met als hoofdstad Carn Dûm. De Witch-King neemt hier zijn intrek en gaat in opdracht van Sauron het gevecht aan met de mensen uit de Dunédain rijken: Arthedain, Cardolan en Rhudaur. De donkere zijde zegeviert en geheel verwoest vallen de drie rijken onder het bewind van Angmar. Als speler bevind je je in een wereld van bedreiging en angst voor de Witch-King en zijn kwade handlangers. Inderdaad, met zo’n rijke setting kan een RPG eigenlijk al niet meer mislukken. Geslaagd onderdeel nummer drie.
Simpel en degelijk
De gameplay is simpel en degelijk gehouden, precies goed voor een MMORPG. Voor World of Warcraft spelers zal de HUD vertrouwd aanvoelen, maar ook ik zelf als niet-gamer van Blizzard’s hoogstandje, vond al gauw m’n weg. De W, A, S, D toetsen gebruik je om te lopen, de Q en de E toetsen om te strafen, en voor de rest ben je vooral met je muis in de weer. Linksonder vind je respectievelijk je Crafting Panel, Social Panel, Deed Log, Quest Log en Inventory, middenonder de Quick Bar met je skills en rechtsonder je actieve quests. Uiteraard ontbreekt ook de mini-map rechtsboven in het scherm niet en zijn je Health en Power linksboven vertegenwoordigd. Via de mini-map of de M-toets heb je toegang tot de wereldmap, waarop belangrijke punten zijn aangegeven met een vlaggetje. Een kind kan de was doen.
Meer is beter
Zoals elke MMORPG betaamt kies je in het begin een ras. In dit geval heb je de keuze tussen de hobbit, elf, dwerg of mens. Leuke features zijn de filmpjes bij elk ras, waarin het gekozen character beschreven wordt. Natuurlijk is je personage niet compleet zonder een klasse en deze keer zijn de Burglar, Captain, Champion, Guardian, Hunter, Lore-Master en Minstrelklassen van de partij. Ook hier is er voor ieder wat wils; een Lore-Master de natuur als hulpmiddel, terwijl de Minstrel de muziek als aandrijfkracht gebruikt. Tenslotte moet je wat later in de game een vocation kiezen. Deze vocations variëren van ontdekker tot denker en van geschiedenisgeleerde tot houtbewerker. Elke vocation bevat weer drie verschillende professions. Afhankelijk van je profession kun je bijvoorbeeld wapens maken of eten bereiden. Hoe meer je binnen een bepaalde profession werkt, hoe vaardiger je wordt en hoe hoger de kwaliteit van je producten.
Ook status is belangrijk in Shadows of Angmar. Status verkrijg je naast natuurlijk levelen, door Deeds te voltooien. Deeds starten vanzelf na een bepaalde actie, zoals het ontdekken van een ruïne, het doden van een bepaald wezen, het voltooien van alle quests in een gebied of het uitvoeren van een bepaalde skill. Om een Deed te voltooien van het laatstgenoemde voorbeeld, zul je de betreffende skill een paar honderd keer moeten gebruiken. Als je na uren zwoegen er eenmaal een voltooid hebt, word je beloond met een extra titel als ‘Wolf-Tamer of Guardian of Ered-Luin’. De moeilijkere Deeds echter leveren zogeheten Traits op. Deze Traits geven je meestal extra krachten of zelfs nieuwe skills.
Schoonheid zit van binnen?
De kracht van MMORPG’s komt vaak van binnenuit, want de graphics zijn nogal eens aan de mindere kant. Lord of the Rings Online daarentegen ziet er erg mooi uit voor z’n genre. De anti-aliasing brengt het er prima vanaf, het landschap is om van te genieten en bovenal straalt alles een intieme sfeer uit. Ik voelde me meteen thuis in de virtuele wereld van Tolkien. Ook dag en nacht wisselen elkaar mooi af, zowaar met bewegende hemellichamen en de NPC’s ogen kalm en op hun gemak. Het water zelf ziet er netjes uit, maar aan de aansluiting met het land had ontwikkelaar Turbine meer aandacht aan moeten besteden. Hier en daar lijkt het niet helemaal te passen in het landschap en een soort los zwevende substantie. Maar dat nemen we voor lief.
Heitje voor een kwarweitje
Zoals ik al zei, is er in Shadows of Angmar altijd iets te doen. Ben je even niet met de rode draad van de game bezig, dan zijn er altijd wel NPC’s die je een heitje voor een karweitje willen geven. Vaak bestaan dat soort klussen uit het verzamelen van bepaalde ingrediënten of voorwerpen, of zelfs het redden van andere personages. Zo moest ik op een gegeven moment een verloren jongen van een Lynx redden en vervolgens vallen langsgaan om hem te voeden. Een andere keer werd ik gevraagd bepaalde stukken hout voor nieuwe wijnkannen te zoeken. Afwisseling alom dus. Extra reden om dit soort sidequests te doen, is speciale uitrusting die vaak als extra beloning te kiezen is en dan ook niet te koop is.
Vele handen maken licht werk
In Middle-Earth sta je gelukkig niet alleen. Via Fellowships kun je andere characters uitnodigen om in een groepje quests te voltooien of gewoon aan het jagen te slaan voor experience. Het voordeel van zo’n Fellowship is dat je altijd experience ontvangt, zelfs al kijk je alleen toe hoe anderen zich in het zweet werken. Alhoewel je er dan waarschijnlijk snel uitgegooid wordt door de leider, die nieuwe mensen kan uitnodigen of anderen eruit kan gooien. Naast Fellowships zijn er Kinships. Fellowships zijn vaak van korte duur, terwijl de Kinships voor langere tijd gevormd worden. Ook Kinships bestaan uit een groep mensen, meestal van hetzelfde ras. Kinships zijn wat serieuzer dan Fellowships en vergelijkbaar met guilds uit andere MMORPG’s. Heb je er genoeg van dan kun je altijd weggaan bij een groep, maar je verliest zo wel je behaalde rang en titels.
One game to rule them al
Je bent als jezélf een onderdeel van de hele rambam in plaats van een al bestaande held. En dat is precies wat Shadows of Angmar een topgame maakt. De wereld uit de boeken en films is sfeervol overgezet naar een game en de besturing voelt lekker vertrouwd aan. Er zijn genoeg mogelijkheden om je character mee uit te breiden en zodoende wordt de game steeds leuker. De moeite die Codemasters en Turbine zich getroostten een game te ontwikkelen die waardig genoeg is, is niet voor niets geweest en The Lord of the Rings Online: Shadows of Angmar zal zich zeker weten staande houden tussen de vele MMORPG’s die er komend jaar aan zitten te komen.