Terwijl langzaam en voorzichtig alle sportcompetities aan een nieuw seizoen beginnen, maakt de NBA in Amerika zich op voor een climax. Het ‘oude’ seizoen moet nog afgerond worden, grote teams zijn al gesneuveld in de playoffs en all-star LeBron hoopt het kunstje nog te flikken met zijn LA Lakers. De gamewereld wacht op niemand en dus komt geheel volgens de jaarlijkse planning NBA 2K21 uit. Al hadden ze best een jaartje in stilte kunnen skippen…
Het NBA 2K-huis
Ik ga je mogelijk wat tijd (en geld) besparen door met de deur in huis te vallen: NBA 2K21 is meer van hetzelfde. Grote zucht? Dan was je de franchise vorig jaar allicht al beu en hoef je nu echt geen wonderen te verwachten die je ineens over de streep gaan trekken.
NBA 2K21 doet simpelweg waar het goed in is en dat is een ijzersterke gameplay op het basketbalveld. De franchise is al heel wat jaren koning in het genre, vrij eenvoudig zonder enige concurrentie, maar qua gameplay en spelbeleving staat de NBA 2K-serie gewoon als een huis. Natuurlijk zijn er puntjes van kritiek, die vooral de echte liefhebbers zullen opvallen dan wel storen. Momenten van snelle transities en fast breaks kunnen soepeler, zeker met computergestuurde spelers en tegenstanders. Post-gameplay is wat log, bijna clunky te noemen. Zeker als je het vergelijkt met het echte spelletje. Acties in de low en high post zijn vandaag de dag ook vaak razendsnel. De tijd dat een center altijd een logge reus is, is toch echt wel voorbij. In de game voelt echter die gameplay wat onnodig langzaam aan, wat vooral lijkt te liggen aan trage post-animaties.
Voor de rest is het op het veld vrijwel niets dan lof voor de serie. Een leuke vondst van de ontwikkelaars is de mogelijkheid om op een andere manier op de basket te schieten: Shot Stick Aiming. Dat nieuwe schietmechanisme draait vooral om mikken, terwijl het bekende concept leunt op timing. Beide opties zijn gelukkig te benutten, dus vrees niet dat je verplicht moet overstappen op een andere aanpak. Shot Stick Aiming kan echter wel een leuke afwisseling zijn als je al wat jaren de NBA 2K-games op een automatische piloot speelt. Anderzijds, waarom zou je afstappen van een gewende besturing?
5 euro? Op je muil!
Stappen we van het virtuele veld, dan gaat er toch wel weer een beerput open. Ik onderdruk mijn microtransactie-woede nog even, daar komen we straks nog op terug. De game laat sowieso steken liggen op het totale gebied van boeiende vernieuwing. MyCareer is dit keer van een soort zoetsappig/drama verhaal voorzien, dat in het echt een straight to dvd-film zou zijn. Zelfs het lokale filmhuis zou deze weigeren. Met een titel als The Long Shadow zou je eerder een soort foute XXX-insteek verwachten. Hádden ze maar die vorm van komedie gekozen, dan was het nog eens echt wat anders dan een verhaal vol slappe clichés. Lichtpuntje is het sfeervolle en kleurrijke 2K Beach (eigenlijk Venice Beach) als omgeving voor The Neighborhood, zolang je niet met die microtransacties in aanraking komt. Dit blijkt een behoorlijke uitdaging…
MyCareer en ook de populaire modus MyTeam gaan namelijk volledig gebukt onder de microtransacties. In NBA 2K20 was het nog bijna schaamteloos een soort casino wat men aanprees, maar 2K21 is onder de motorkap niet anders. Bijna alles draait om VC, de virtuele munteenheid in de game. Te verdienen door te spelen, maar die grind gaat tergend langzaam. Wat een geluk, je kunt VC ook kopen met echt geld. Wat fijn! Twintig euro extra aftikken om je speler over de hele linie 10-15 niveaus op te krikken… hoe durven ze.
Ik snap wel dat gamers toch in de verleiding komen, want door gewoon te spelen of challenges te behalen schiet je VC-saldo niet heel hard omhoog. Dit zou echter nooit een patstelling moeten zijn voor spelers. Als je als ontwikkelaar bewust de progressie door ‘gewoon’ te spelen zo traag maakt, dan is je enige doel toch echt om die microtransacties te stimuleren. Feit. Zo gaat het al een paar jaar en met NBA 2K21 wordt niet ineens een andere weg bewandeld. MyTeam is op dat vlak nog wel iets ten goede verbeterd, waar MyTeam in 2K20 toch wel een dieptepunt was, maar het is nog verre van feest.
Conclusie
Pak de conclusie van NBA 2K18/19/20 erbij en je kunt het bijna copy-pasten naar dit jaar. Het is allemaal meer van hetzelfde. Gameplay blijft top, de sfeer komt goed over en er is qua AI en besturing best wel progressie geboekt waar dat nog mogelijk was. Daar staat echter een slap MyCareer-verhaal tegenover, plus een totale ervaring die barst van de focus op microtransacties. Dat doet toch wel pijn voor een liefhebber van de sport. Er is gewoon geen keuze, geen alternatief. Concurrentie wordt echt gemist, maar de kans lijkt nihil dat die ooit nog gaat komen.
Al met al is NBA 2K21 gewoon precies wat we konden verwachten en waar we ook al wel bang voor waren. Ik kan de gameplay waarderen en ook de, zij het kleine, verbeteringen mogen er zijn. Dat houdt de game dit jaar op het randje van een voldoende. De schamele zes staat echter zwaar onder druk door het monetizen van werkelijk alle uithoeken van het spel. Moeten we over een jaar ook nog in-game gaan afrekenen om een slam dunk te mogen maken of om een signatuur-dunk spectaculair in beeld te krijgen? Oh wacht, vergeet dit maar snel, voor ze op ideeën worden gebracht…