Review: Heave Ho

Ken je dat gevoel? Dat ambitieuze moment dat je in een game een hoopvolle sprong naar een slingerend touw maakt, of dat je met dichtgeknepen kringspier afzet om tóch dat ene te verre randje nog te grijpen?

Of het nou Tomb Raider of Super Mario is, gamers kennen dat gevoel als geen ander, net zoals we die pijnlijke realisatie kennen dat het nét niet gaat lukken — wat altijd de schuld van het spel is, trouwens. En precies die schuld draagt het koddig ogende Heave Ho met trots, om het zelfs uit te werken tot een eigen, sadistisch partyspel voor vier…

QWOP, maar dan met maten

Heave Ho is typisch het soort spel dat minimale uitleg nodig heeft. Of het nu om hardcore gamers of je gepensioneerde oom gaat; met nog geen tien seconden aan referentiemateriaal (omgerekend twee gifjes) snapt iedere leek wat de bedoeling is. Niet alleen de tweedimensionale stijl, maar de complete gameplay schittert in simpelheid. Elk level pleurt je beenloze figuurtje op een A, met een duidelijk B verderop in zicht. Drie keer raden waar we naartoe gaan slingeren.

De crux zit hem uiteraard in het overkomen van de obstakels, welke alsmaar complexer lijken te worden. Allereerst is daar de stroeve leercurve van de basale besturing — die duidelijk in lering is geweest bij de ragdolls van ’s werelds slechtste sportspellen — maar later worden spelers ook bestookt met interactieve platformen, tijdsgebonden elementen en andere (on)plezante verrassingen om vanaf te donderen.

Zie het als een soort volgroeide adaptatie van banale internetspelletjes als QWOP, zij het dan nu zonder de O of P, maar wel mét je maten.

De afgrond in, hand in hand

Heave Ho’s interessantste obstakels vinden we echter niet in de levels of het platformelement zelf, maar des te meer in je medemens. Jawel, de grootste angst van iedere introvert is de eindbaas van Heave Ho. Wil je gezamenlijk van A naar B slingeren, dan dien je je vriendschap wel eerst naar een hoger niveau te tillen. Sterke communicatie, (zelf)kennis en vooral het vertrouwen om een ander over je leven te laten beslissen; Heave Ho speelt sterk in op hoe jij en je spelmaten met elkaar omgaan.

Een beetje heen en weer QWOP-en — dit is een werkwoord nu, deal with it — leert iedere speler uiteindelijk wel, maar sámen slingeren, dat is een ander verhaal. Op de bank dien je uit te vechten wie elkaar waar opvangt, wanneer de loopbrug aan cartooneske figuren een kant op zwiept en, misschien nog wel het allerbelangrijkst, wanneer de keten aan luid kermende armwezentjes losgelaten wordt.

In die zin doet Heave Ho denken aan andere ijzersterke gezelschapsgames, zoals bijvoorbeeld een Overcooked. Er wordt geschreeuwd, getierd en gescholden, maar als het teamwork eenmaal “klikt” en levels in eendracht voltooid worden, dan zijn er weinig co-op ervaringen die in de buurt kunnen komen van dit soort euforie.

Heave Ho is dan ook op zijn sterkst wanneer het ervaren wordt met meerdere spelers — minimaal twee man om het memorabel te maken, vier voor maximale chaos en getier.

Speciaal voor eenlingen en try-hards is er uiteraard ook een mogelijkheid om de levels in je uppie te doorlopen, maar het gros van de charme verdwijnt daarmee als sneeuw voor de zon. Niet alleen ontbreekt de game op deze manier aan lange, zelfgemaakte slingerbruggen, het gemis van juist de interactie is ook voelbaar in een spelconcept als deze. Ik stel mezelf al vaak genoeg teleur; laat Heave Ho gewoon dat ene momentje zijn dat ik even mag doen alsof het niet mijn schuld was en iemand anders uitlachen.

Niet te hoog gegrepen

Hoewel het gezamenlijk misgrijpen van die liaan, tieren en het vervolgens nog een keer proberen de hoofdnoot van Heave Ho vormt, biedt de game wel enige verdere diepgang. Met zeker veertig unieke levels, een handvol minigames en in-game prestaties om vrij te spelen, is je vriendengroep in ieder geval niet snel uitgekeken op het concept. Elke overkoepelende wereld kent een eigen stijltje en biedt, meer dan eens, een nieuwe stukje physics of obstakels om te leren overkomen.

Door meer kunde te vertonen (lees: te bewijzen dat je, inderdaad, gigantische ballen hebt) word je op den duur ook weer beloond. Elk zuurverdiende munt staat voor een draai aan het prijzenrad, welke circa tachtig verschillende kostuums kent.

Misschien is dat verkleedpartijtje niet voor iedereen in het feestgezelschap genoeg drijfveer om alle aanwezige bonussen op te sporen, maar het blijft aandoenlijk om te pletter te vallen als bijvoorbeeld de gemaskerde moordenaar in My Friend Pedro, de koddige pilvorm van Pikuniku of een van de andere Devolver Digital cross-overs.

Al met al blijft Heave Ho aanzienlijk “compact” als spelletje. Er is wát extra content om te halen voor de liefhebber, maar het echte plezier zit hem gewoon in nodeloos rondslingeren (en komisch doodvallen) met vrienden. De Parijse indie-ontwikkelstudio Le Cartel bewijst goed te weten dat de charme van Heave Ho daar ligt, maar doet verder ook niet alsof het “groter” of “meer” is dan een simpel feestspelletje. Heave Ho excelleert zonder twijfel in dat genre, zonder er pretentieus over te doen.

De gortdroge audiovisuele stijl onderstreept dat des te meer. Terwijl jij en je vrienden worstelen om samen een “menselijke” touwbrug te maken, ruft een gebrilde lama het scherm vol en vallen achtergebleven strijdkameraden te pletter met bloedspetters in vrolijke verfkleuren. Het is chaotisch en ongeordend, maar draait daarin nooit door.

Hoogstens raak je na een uur ietwat vermoeid van de schreeuwerige hectiek (of de krampachtige Joy-Cons van de Nintendo Switch), maar laten we wel wezen; misschien wás het ook wel weer eens tijd om bier en snacks te gaan halen.

Conclusie

Heave Ho is simpel, rechttoe rechtaan vermaak voor vier. Veel meer hoef je niet te weten om een goede tijd te hebben. Iedere imbeciel snapt in een handomdraai wat de bedoeling is, terwijl het juist de uitvoering — en het onvermijdelijke floppen daarvan — is wat de game een feestje op zichzelf maakt.

Mocht je dus eens in de zoveel tijd een drietal vrienden over de vloer hebben, dan doe je er goed aan een tientje (en wat Joy-Cons of oude controllers) neer te leggen voor Heave Ho. Daartegenover staan dan misschien geen avonden gevuld met diepgaande gameplay, maar wel een flink aantal coöperatieve sessies van vermaak én verraad.

Heave Ho is verkrijgbaar op Nintendo Switch en pc via Steam en GOG.com. Alle versies hebben een vaste richtprijs van 9,99 euro.