De naam doet vermoeden dat DiRT Rally 2.0 slechts een eerste sequel is in een nog jonge franchise. Racefans weten wel anders. Als we even terug in de tijd gaan zien we namelijk dat DiRT Rally 2.0 alweer het dertiende deel is in de rallyreeks van Codemasters. In 1998 begon het allemaal met Colin McRae Rally. Na het overlijden van de legendarische rallyrijder hield Codemasters nog even zijn naam aan bij Colin McRae: Dirt en Colin McRae: Dirt 2, maar daarna koos de Britse gameontwikkelaar ervoor om de naam Colin McRae achterwege te laten.
Geen kattenpis
Met DiRT Rally kwam Codemasters in 2015 verrassend uit de hoek en brachten de Codies een onvergefelijke, maar oh zo voldoening gevende, rallyrace-ervaring, die dan ook lovende kritieken kon rekenen. Het tussentijds verschenen DiRT 4 kon op net ietsje minder enthousiasme rekenen, maar met DiRT Rally 2.0 weten de Britten weer precies de juiste noten te raken. DiRT Rally 2.0 is geen game waarin je hand wordt vastgehouden, maar laat je hard werken. Geen uitgebreide tutorials of replays. Nee, je wordt in de modder gedropt en je moet er zelf maar uit zien te komen.
Tijdens de talloze kilometers waarin je tegen de klok rijdt, kan ieder foutje fataal zijn. Ieder moment van onoplettendheid kan het einde van je topklassering betekenen. Natuurlijk, je bijrijder bereidt je voor op wat komen gaat. Een inschattingsfoutje is echter snel gemaakt en voor je het weet ligt je auto in de berm.
En dan is er geen terugspoelmechaniek (à la de hedendaagse Forza-franchise) die je nog kan redden. Ook niet als je al tien minuten onderweg bent en in je laatste bocht je tijd verknald. Doorgaan of opnieuw beginnen, DiRT Rally 2.0 kent geen middenweg.
Intens
Extra pittig zijn de races waarin het regent of je midden in de nacht met een gruwelijke snelheid door de modder ploetert. Met enkel het beperkte licht van je koplampen langs de afgrond knallen, maximaal risico’s nemen om het kampioenschap te redden, voelt angstaanjagend aan. Groot is echter de voldoening als je dan toch net op tijd de finish passeert.
Niets minder dan episch voelde de nachtrace die ik met kapotte koplampen moest zien te voltooien, doordat in de voorgaande race tijdens een crash mijn verlichting had laten sneuvelen. Met niet veel meer dan de aanwijzingen van de navigator om op te varen, racete ik zo hard als ik durfde door de bossen, terwijl ik steeds meer tijd op de concurrentie verloor. Door aan het einde van de race het gaspedaal toch maar vol in te drukken, kon het tijdverlies uiteindelijk genoeg beperken om het uiteindelijke kampioenschap toch binnen te slepen. Zelden voelde racen zo intens.
DiRT Rally 2.0 eist continu je volle focus en deze genadeloze insteek is verrassend verslavend. Cruciaal hierbij is het heerlijke weggedrag van de auto’s. Het rijgedrag is dermate verfijnd dat iedere subtiele beweging zijn effect heeft, waarbij de game je continu feedback geeft. Natuurlijk, soms verlies je de controle. Je kan het echter altijd herleiden naar je eigen fouten. Een crash voelt dan ook zelden oneerlijk. Een cruciaal gegeven, gezien de onvergeeflijkheid van je fouten.
DiRT Light?
Heeft DiRT Rally 2.0 dan helemaal geen tekortkomingen? Natuurlijk wel. Zo is de game wat licht in content. Met zes verschillende locaties (Argentinië, Australië, Nieuw-Zeeland, Polen, Spanje en de Verenigde Staten) met ieder een beperkt aantal stages kom je relatief snel dezelfde parcours weer tegen. Natuurlijk zijn er dan nog de acht rallycross-tracks, maar deze component van DiRT Rally 2.0 kan zich toch niet helemaal meten met het rallyrijden.
Ook de carrièremodus weet niet echt te overtuigen. Meer dan een simpele kapstok om races aan op te kunnen hangen is het niet. Natuurlijk, je hebt in DiRT Rally 2.0 eigenlijk al geen excuus nodig om te willen racen, maar de carrière had best wat interessanter gemogen. Vervelend daarbij is ook dat je online moet zijn om de carrièremodus te kunnen spelen.
Conclusie
Met DiRT Rally wist Codemasters anno 2015 vriend en vijand te verrassen met een portie onvervalst rallyraceplezier. Nu doen de Codies daar met DiRT Rally 2.0 nog eens een schepje bovenop en ligt er een game die iedere zichzelf respecterende rallyracegamefan in huis moet hebben. DiRT Rally 2.0 biedt een audiovisueel spektakel, maar wordt vooral gekenmerkt door de heerlijke combinatie van het perfect afgestelde weggedrag van de auto’s en de ongenadige uitdaging die je tegenstanders en de parcours van je vragen.
Forza heeft me een beetje warmgemaakt voor dat race-gevoel in de modder, maar nu wordt het misschien wel weer eens tijd voor een stevigere uitdaging. Weet niet of die overstap bijzonder haalbaar is, maar ik dénk dat DiRT Rally me ook wel aanstaat.
Sowieso ook mooi dat ze nog met een VR-modus komen van de zomer. Sowieso lenen racegames zich daar al aardig voor, en misschien dicht het ook nog eens (deels) het gat in de content.