Op moment van schrijven voel ik mij schuldig. Niet alleen omdat deze review erg laat is, maar vooral omdat ik bij voorbaat al weet dat dit een stuk gaat zijn met een verwoestend oordeel. Ik sta bekend om het schrijven van positieve reviews, dit komt omdat ik simpelweg liever niet slecht spreek over iemands harde werk en zodoende minder gelukte games eigenlijk doodzwijg. Elea is helaas zo’n game. Ik doorbreek mijn stilte en leg in deze review haarfijn bloot waarom je deze game over moet slaan…
Lopen in de ruimte
Elea is een walking sim in de ruimte, ontwikkeld door het Bulgaarse Kyodai en uitgegeven door SOEDESCO. De aarde is onbewoonbaar geworden en een groep vrijwilligers is op zoek gegaan naar een nieuwe plek om te wonen. Echter, hun ruimteschip, de Pilgrimage, is van de radar verdwenen en wat er precies is gebeurd, is een mysterie.
Dertien jaar later reist een onderzoeksschip naar de plek van de verdwijning. Eén van de onderzoekers is Elea en zij is daar niet alleen maar vanwege haar werk. Haar man was één van de vrijwilligers op de Pilgrimage en ze is vastbesloten om hem te vinden.
Epileptische aanval en drijfzand
Vervolgens stap je in de schoenen van Elea en loop van verwarring naar verwarring. Het ene moment bevind je je op het moment dat er nog contact is met de Pilgrimage én ben je zwanger, dus loop je supertraag alsof je non-stop in drijfzand vastzit. Het andere moment zit je in een simulatie welke kapot lijkt te zijn en erop uit is om de gamer een epileptische aanval te bezorgen.
Vaak is onduidelijk wat het spel precies van je verwacht, of waar je nou heen moet. Dit komt veelal omdat er vaak wordt gewisseld van omgeving, waardoor je elke keer weer opnieuw moet zoeken naar waar alles is.
Bad trip simulator
Hoewel de game er, ondanks alles, mooi uitziet en het verhaal potentie heeft, blijft Elea hangen in onduidelijkheid. Er zijn bepaalde keuzes gemaakt welke gek aanvoelen. Van ineens in derde persoon te moeten spelen zonder indicatie van een doel, tot een vliegende walvis en een drijvend hoofd in een mandje. Duidelijk is wel dat de makers eropuit waren om je te verwarren en hierin zijn ze geslaagd, maar op hele frustrerende manier.
Naast deze frustratie was dit ook de eerste game ooit waarbij ik binnen tien minuten last kreeg van motion sickness. Werd ik niet al misselijk van de gameplay, deed de game dit wel met me.
Conclusie
Walking simulators zijn een vak apart en lang niet aan elke gamer besteed, maar Elea weet het naar een nieuwe hoogte te brengen. Op papier lijkt het een interessante game met een bijzondere setting en een liefdevol verhaal. Helaas is de uitwerking niet goed, het is allemaal iets té onduidelijk, té trippy en vooral té stroperig. Zoek je een loopsimulator of een game die zich in de ruimte afspeelt? Er zijn er genoeg, maar sla Elea alsjeblieft over.
