Preview: TUNIC

Van nostalgie zijn we vandaag de dag als entertainmentliefhebbers niet vies. Van reboots en referenties tot remasters; terugdenken aan vroeger is een gezamenlijke verslaving van ons allen. Ook het spiksplinternieuwe TUNIC speelt met die drang naar het verleden, maar dan wél weer op een vrij eigenzinnige wijze. We gingen hands-on om te ervaren hoe het koddige TUNIC de new kid op het oude block is…

Een zwaard, schild en tuniek…

TUNIC steekt niet onder stoelen of banken waar het diens inspiratie vandaan haalt. De game kan gezien worden als een hedendaagse adaptatie van oude The Legend of Zelda-klassiekers, maar dan in een iets nieuwer jasje gestoken. In TUNIC knok je met een koddig vosje in felgroen tuniek — een schoolvoorbeeld van schattigheid — door een gevaarlijk wereldje, vol kerkers, puzzels en uiteenlopende vijanden ploegt.

Geef het een minuut of twee voordat je in een kleine grot je eerste zwaard vindt, en nog eens tien om daar ook een schild bij te voegen. Je voelt wat de game ermee impliceert; een inkoppertje. Ondertussen plaagt TUNIC je met het feit dat de tekst in een compleet onbekend schrift is, al weet het je middels iconen en context alsnog duidelijk te maken wat er gaande is.

Terug naar de basis

De opzet en het overkomen is simpel, doch doeltreffend. Mochten klassieke actie-RPG’s je dicht bij het hart staan, dan is TUNIC erop uit die stokoude gevoelens weer op te rakelen.

Hoe diep TUNIC precies in dat konijnenhol van nostalgie wil tuimelen, dat blijft nog onbekend. In de basis staan echter wel al de concepten die het spelverloop dienen te dragen. De sfeer is haast rustgevend zweverig, terwijl de gevechtjes direct en lekker snappy voelen. Van vele uiteenlopende vaardigheden is nog weinig blijk, in de basis draait het nu vooral om goede timing van dodges, blocks en wat milde crowd control.

Het aanvankelijke overkomen van TUNIC spreekt daarentegen geen boekdelen over de moeilijkheidsgraad van het spelletje. Schattige boswezens of niet, de combat is bijtijds een pittig obstakel. Elke vijand heeft zijn eigen patronen aan aanvallen en verdedigen, maar ze kennen allemaal dezelfde gunfactor voor jou als speler; dat vosje moet dood.

Een afgemeten formule

Hoewel onze hands-on maar van hapsnap duur is, voelt TUNIC daarmee al wel als een weloverwogen project. De gameplay wil dicht op de basis staan, terwijl het algehele overkomen van het spel relatief modern ingestoken lijkt. Kleurrijker en preciezer dan het bronmateriaal, maar wel op basis van die klassieke fundering.

Met een isometrisch perspectief, zachte kleuren, fotografische lichteffecten en soepele synthesizertonen ontstaat zo al een prettig totaalplaatje. Niks baanbrekends als het aankomt op de welbekende indie-esthetiek, maar wel bijzonder ontspannen in stijl. Als de zwoele zomerdroom van een oude Zelda-titel.

Een vosje voor later…

Over de duur van het spel valt echter meer over te twijfelen. Met slechts solo-ontwikkelaar Andrew Shouldice aan het roer van de ontwikkeling, is het geen wonder dat TUNIC nog niet voorzien is van een releasedatum. Nog geen jaar geleden werd Shouldice’ eerdere project, Secret Legend, omgedoopt tot TUNIC, en sindsdien zijn de beelden en demonstraties van het spel grofweg hetzelfde gebleken.

TUNIC heeft dus zeker de potentie om een unieke blik op klassieke games te leveren, maar voor hoelang en, ook niet onbelangrijk, wanneer; dat hangt helemaal af van Shouldice’ talent en tempo. En hopelijk is het daarmee goed gesteld, want een eerste half uurtje aan TUNIC smaakte al snel naar meer…

Voorlopige conclusie

Liefhebbers van de Legend of Zelda-klassiekers van weleer hebben aan TUNIC mogelijk een erg interessante manier om terug te blikken op die grandeur. TUNIC voelt als een directe referentie naar die nostalgische gevoelens, maar gooit daarbovenop genoeg eigenzinnige charme om relevant te blijven. Tel daarbij een bijzonder goed gestileerd overkomen bij op, en je snapt dat dit vosje mogelijk erg veel teweeg kan brengen.

De vraag is echter vooral wanneer TUNIC los mag, en in welke hoedanigheid dan zoal. En die antwoorden laten, zo met slechts één solist aan het roer, nog wel even op zich wachten…

TUNIC is aangekondigd voor pc (middels Steam) en Xbox One. Van een releasedatum of -periode is voorlopig nog geen enkele sprake.