Een eigenzinnige draai op dungeon crawling, muziek van Jim Guthrie en een langdradig en mysterieus ontwikkelproces; Below heeft alles in zijn mars om een veelbelovende indie-topper te worden.
Het roguelike spelletje van Capybara Games staat bij velen alweer even op de radar, maar liet diens bliepje vaak genoeg verdwijnen, voor wel bijzonder lange periodes. Op deze Gamescom herrees Below dan eindelijk met een speelbare demonstratie, maar is de game na al die jaren nog altijd zo veelbelovend?
Below begraven?
Het is alweer vier jaar geleden dat Below voor het laatst officieel een editie van Gamescom aandeed, waarvan akte. Gelijktijdig met nota bene Ori and the Blind Forest, was Below onderdeel van een goede greep uit het ID@Xbox aanbod; onafhankelijke toppers, onder Microsofts begeleiding. Maar waar Ori nog relatief spoedig het daglicht zag, dook Below onder. Terug richting de diepe krochten die heet spel precies een eigen gezicht zouden geven.
Gedurende het verloop van al die tijd, is er in concept geen barst verandert voor Below. Nog altijd draait de game om het succesvol verkennen van een verlaten eiland, waarbij je elke poging weer dieper en dieper probeert te komen in de mysterieuze grotten onder de oppervlakte. Leg je het loodje, dan dien je weer van boven af aan te beginnen. En lang niet alles in de grot zal dan nog ooit hetzelfde zijn.
Zie het als een grote broer van ervaringen als The Binding of Isaac, maar dan een tikkeltje dieper in opzet. Vele malen prettiger op het oog, bovenal.
Dat concept gold echter al enkele jaren als de grote belofte. Waar Capybara Games dan al die tijd aan gesleuteld heeft, dat is dan weer grotendeels onduidelijk gebleven.
Zijn al die willekeurige grotten nu dieper en uiteenlopender dan ooit? Verbergt de game een revolutionaire multiplayer? Of heeft Capy gewoon mankracht geruimd om aan voordeligere projecten te werken? Schraal, maar ook met een klein uurtje aan oorspronkelijke gameplay, worden we niets wijzer.
Smaakt naar meer mysterie
En toch, het eerste uur aan Below lijkt precies in diezelfde lijn van verwachting te presteren. De ambiance is ergens akelig, maar tegelijkertijd nodigt het uit; wat is hier gaande? Waarom ben ik hier? Een beetje nieuwsgierige gamer voelt zich snel geïnitieerd verder te zoeken en dieper te gaan. Precies waar Belows mogelijk verslavende factor bij komt kijken.
Ook de mate van zelf op ontdekking gaan, speelt een grote rol in wat we nu van Below gezien hebben. Het maken van een fakkel, in je behoeftes voorzien en nieuwe wapens vinden; je dient het allemaal zelf uit te vogelen. Een welbekende stempel van een goede roguelike ervaring, maar in Below komt het vrij organisch over. Het klinkt wellicht wat pretentieus, maar Below doet het lijken alsof het allemaal maar zo hoort. Of het is gewoon industriewijd de norm geworden.
Hak, slag, en weer dieper…
Verkenning, overleving en knutselwerk zijn aan jou om zelf te ontdekken, maar de slag-tot-slag gameplay is er wél eentje die zichzelf snel uit de doeken doet. In Below wordt je meerdere malen belaagd door roodkleurige wezentjes, projectielen en valstrikken, en om die van je af te slaan, is al een aardig prettige bezigheid. Vijanden maken altijd hun aanvallen kenbaar met een duidelijke tell en om ze vervolgens snoeihard op hun muil te meppen, daar voelt de impact lekker.
”We have to go deeper”
De grote vraag voor Below is vooral waar het dal eindigt, en hoe. Een eerste uur licht al een tipje van de sluier, maar de vraag is vooral hoe diep – pun intended – alle spelconcepten op den duur blijken. Hoeveel valt er uiteindelijk te craften, in hoeverre wordt duidelijk gemaakt wát alles betekent en waar doen we het, als het puntje bij paalt komt, voor? Dat zijn vragen die enkel een uiteindelijke versie (en hopelijk tientallen uren aan roguelike vertier) kunnen beantwoorden.
De fundering van Belows visie is in ieder geval bewezen. Echter blijft het wel ontzettend cru dat we, na al die jaren, nog steeds weinig wijzer zijn geworden over wát Capy nu precies uitspookt(e) met het project. Hoe diep we uiteindelijk kunnen gaan met Below, kan klaarblijkelijk alleen de eindconsument weten. En dat kan misschien niet iedereen even goed waarderen.
Voorlopige conclusie
Hoewel Below een wat omstreden productieproces heeft gekend, blijft het vooralsnog fijn om te merken dat de game weer terug op de radar mag. Voor de indie-liefhebber geldt immers maar één ding; Below komt van ontzettend goede huizen én gaat daadwerkelijk dit jaar het daglicht nog zien, op zowel Steam als Xbox One. Dat de game zich verder in zijn geheel – net als het plot – laat hullen in mysterie, dat nemen we dan maar even voor lief.
