Gamersnet.nl

Regisseur A Way Out verklaart ‘Fuck the Oscars’-speech

Tijdens de jaarlijkse The Game Awards-show was het A Way Out-regisseur Josef Fares die zichzelf beroemd én berucht maakte met zijn alleszins eigenaardige speech. De oud-filmregisseur besloot zijn moment op het podium te gebruiken om een duidelijk statement te geven: ”Fuck the Oscars!”

Met een middelvinger geheven en presentator Geoff Keighley ongemakkelijk aan zijn zijde, werd Fares al snel een virale hit, wat zijn imago for better or for worse een nieuwe draai gaf.


Maanden later besluit de Zweeds-Libanese regisseur terug te blikken op het hele voorval, nadat Fares daarover in een interview aan de tand gevoeld werd. Hij verklaart daarbij hoe hij überhaupt op het statement kwam en waardoor het plots opblies. En nee, het had niks te maken met drogerende middelen:
Before I went to [the Game Awards] there was so much talk about it being like the Oscars. The movie industry is so full of themselves, they should come to us and see how shit is done.

There was so much talk about the Oscars, so I was like, “Fuck the Oscars”. When I said that, the audience got really excited. You don’t see it in the video, but all the excitement, the cheering… You know when you get pumped up? I don’t take drugs, I don’t even smoke weed. I know some people thought I was on cocaine, but no.

Aldus Fares zelf, in een recent interview. Geen drugs dus, maar simpelweg een hele andere manier om de mainstream media te tackelen. Daarover vertelde hij later het hele waarom achter zijn gepassioneerde en soms uitbundige uitspraken.


In tegenstelling tot een media training aangeboden te krijgen, ziet Fares juist heil in zichzelf zijn, ongeacht wat:
I know some people will get irritated at me, I know some people will be like, “Oh, he’s crazy”, or whatever. But as long as I know who I am and that I treat people around me well, it’s fine.

Let people think that. I can only be myself. If I trick myself thinking everybody will love me, that’s a big problem. I used to have that as a kid and it’s painful. I respect my surroundings, I respect the people around me, but I do what I want. If people don’t like me, it’s fine.

De reden dat Fares zijn eigen karakter verkiest boven aangezet charisma, is sowieso niet out of character voor hem. De beste man is bekend in de filmindustrie, maar verkoos het juist om die wereld — volgens hem een vrij neppe — te verlaten en iets compleet nieuws te ervaren. Juist hoe direct de game-industrie soms kan zijn met die van de films, is iets waar de regisseur heil in ziet.

Wat jij? Dient Josef Fares juist gevierd te worden om zijn directe aanpak, of gaat de man misschien nét over de streep als het aankomt op zijn overkomen?