Er zijn mensen die af en toe een spelletje opstarten en er zijn ook personen die niet zonder games kunnen. In de Goeie Frag krijgt de redactie een interessante vraag voor de kiezen, want wanneer kan je iemand nu een gamer noemen.
Moet je het zijn in je hart, moet je gewoon heel veel spelen of is het opstarten van Candy Crush al voldoende om de titel ‘gamer’ te verdienen.
Schroom niet om onder de video te reageren en laat een leuke vraag achter, zodat we volgende week weer terug kunnen komen met een nieuwe Goeie Frag.
Vraag: welk spel heeft je aan het het denken gezet, of heeft je denken en doen veranderd?
Een to be or not to be, vraag! Goeie frag vraag.
Ik denk ook als je hobby matig lekker bezig bent met gamen en na enige tijd niet spelen een soort van onrust voelt die lijkt op ontwenningsverschijnselen, dan ben je het predikaat gamer zeker waard.
hahaha hoe cute hoe soraya computerspelletjes zegt [computorspelletjes] hahaha
nice..
Gamer zijnde is een breed begrip. Theoretisch ben je een gamer als je digitaal een spelletje speelt.
Maar ik denk dat de echte gamers iemand een gamer noemt die idd ook in is voor game gerelateerde nieuws. Meer spelen dan alleen smartphone spelletjes/browsergames en meer opzoeken wat met de game-industrie gaande is.
Ik speel veel motorcross spellen avonturen games en GTA. buiten dat niet echt veel anders.
en speel op PS4 en PC/Laptop.
Ben ik een gamer ja, Ik ben actief op GamersNet en kijk veeeeeel YT en uiteraard GN streams,
Ben ik echt die-hard gamer… NEE!!.. Ik ken bijv. niet alle release data’s uit mijn hoofd. Of datum wanneer iets int verleden is uitgekomen. Ik ben een plezier-speler. EN iemand die wel intresse in dit genre heeft.
kortom Gamer zijnde is een enom breed begrip. Mijn mening. Als je jezelf een gamer vind en ervoor uit durft te komen dan behoor je tot de cat. gamer..
Gelijk al de fout van Peter over xbox games en playstation games
Hoe bedoel je? Ik denk dat Peter bedoelde dat fans van een platform ook wel iets moeten weten van de concurrent. Dus als je graag op de PS4 speelt, je wel weet wat mensen met een XBOX bezighoudt en andersom.
Goed verwoord! In de zin van het woord ben je al snel een ‘gamer’, maar een gamers leefstijl is wat anders!
Voor mij is een gamer iemand die regelmatig gamed, en daarvoor ook een speciaal platform heeft. Diegene zoekt nieuwtjes en informatie op over games en oriënteert zich in de breedte van de game industrie. Geen specifieke haat naar een platform, maar liefde voor games.
GF: Waarmee versla je het liefst jouw tegenstander?
Welke game(s) overschreidde de grenzen?
Ik vind dat je een ‘echte’ gamer bent wanneer je jezelf meer verdiept een games. Wanneer je bijvoorbeeld research doet en interviews kijkt zodat je meer te weten komt over (de door jou interesserende) games. Ik vind ook dat je geen haat moet hebben naar andere games en/of platformen, heb liefde voor de gaming community.
goeie frag: welke game werd door de media heel erg afgekraakt maar vond jij eigenlijk niet eens slecht?
Halo voor playstation zei die en Uncharted voor xbox 😛
Halo voor playstation zei die en Uncharted voor xbox 😛 [/quote]
Dat was geen fout, dat was een grap. Kijk ook hoe vloeiend het er uit rolde. Het is Peter! Come on! 😆
ik denk dat dat ieder voor zich is wat is zijn of haar beleving dr bij
ik heb door mn jeugd heen op zowat alle consoles en handhelds gespeeld
voor mij is een ding belangrijk
bij shooters wil ik echt bestaande wapens zien en denk daarbij ook aan de geluiden het herladen omgeving
games zoals mafia 3 wd2 gta5 zijn mijn favoriet misschien voor andere gamers niks aan maar dit soort games vind ik juist leuk als je de game heb uit gespeelt heerlijk chaos scheppen gewoon uren rondrijden in mafia 3 om racistische cops aan te vallen in de game ben ik gewoon zwaar agressief en ik vind het heerlijk om in die rol te kruipen in het dagelijks leven ben ik gewoon een nette hardwerkende jonge vent ik word hier absoluut niet agressief van owja en soms koop ik ook games die ik niet heb gecheckt waarvan het beetje een gok is maar ik doe vrijwel altijd bij elke game de gameplay videos bekijken zodat ik een beetje beeld krijg van de des betreffende game wat ik overigens wel heel tof vind is dat 3d platformers weer opkomen iets wat mij terug laat gaan trip down memory lane of hoe je dat mag noemen haha online speel ik niet vanwege het vele trolling daar pas ik voor ik ben dus een happy single player gamer en final fantasy heb ik nooit geen ruk aan gevonden maar de laatste ga ik gewoon kopen kijk die gameplay en zeker die graphics heerlijk dat word dus mn eerste FF game en kingdom come deliverance zo iets heb ik vroeger altijd van gedroomt dat zou zo vet zijn in de huid te kruipen van een nobele ridder die het middeleews gespuis een kopje kleiner maakt hehe
en als het even kan gebruik ik ook zeker mods maar dat geld tot nu toe alleen voor gta
Goeie frag: wat word de verrassing van 2018?
Serieus, mijn rechterhand ging op de borst tijdens Peters argument. In lange tijd heb ik niet zo’n mooi betoog gehoord, en ik heb betogen gelezen van Cicero en Cato de Jongere. Er is inderdaad een verschil tussen gamers en mensen die alleen maar LoL of Dota spelen (laat staan de huismoeders die alleen Candy Crush spelen – no offense, schoonmoeder).
Maar tegelijkertijd ben ik het met Marcel eens. Het verschil tussen LoL’ers/Dota’ers/Candy Crush’ers en echte gamers, is dat men zich in spellen kan verliezen, en dan het liefst in meerdere games én zonder in getalletjes te denken. Als je de hele dag bezig bent met je DPS, je verdedigingspunten en je rank in één enkele game, dan ben je een speler (of eigenlijk: een manipulateur) van dat enkele spel. Voor mij gaat het erom dat je een emotionele verbinding voelt met games, het liefst met meer dan een of twee.
Vroeger was ik echt een boekenwurm pur sang, maar toen ontdekte ik dat games minstens net zulke diepgaande gevoelens konden losmaken. Voor mij ben je een gamer als je kunt gamen en daarbij heel makkelijk je omgeving kunt vergeten. Niet per se in een negatieve zin, maar vooral: je gaat helemaal op in een game en hebt daarbij geen aandacht meer voor aardse zaken als de klok… of eten… of seks. “Etenstijd? Doet er niet toe! Bedtijd? Ach, morgen kan best nog even wachten, deze quest is van levensbelang.” Zoals ik me kan identificeren als een boekenwurm door mezelf compleet te verliezen in een boek of als muziekliefhebber door helemaal op te gaan in mijn favoriete muziek, zo kan ik me ook identificeren als gamer: als ik me verlies in een vorm van media, dan ben ik into die media.
Daarbij kan het gaan om een potje FIFA (en nog een, en nog een), of om urenlang The Witcher spelen. Of je nu je vrienden serieus, oprecht (maar dan ook écht) teringlijers noemt vanwege hun superieure skills, of je tot diep in de nacht single- of multiplayer-games speelt en daarbij schijt hebt aan alles en iedereen, dán ben je voor mij een gamer. Als je je hele leven vergeet zodra je een spel opstart, ben je wat mij betreft een gamer.
Als je eenmaal vergeet dat je een simulatie speelt (wat in elke game uiteindelijk het geval is), omdat je gewoon kunt genieten van een pixelpotje op een scherm, ben je wat mij betreft een gamer. Uiteindelijk ben ik dus een soort van smeltpot van alle antwoorden van deze Goeie Frag: je moet je kunnen verliezen in games, maar het moet ook om meer dan een of twee spellen gaan, en ook het denken in cijfertjes (DPS, defense, etc.) moet aan banden gelegd worden. Het simulatie-aspect verschilt per game, dus dát is wat games van elkaar onderscheidt, zelfs als je (enigszins diepgaand) naar de oververzadigde MOBA-markt kijkt.
Maar uiteindelijk ben ik het vooral eens met Marcel: als je je kunt verliezen in een game, ben je een gamer!
mooi geschreven mike
ik heb elke game die ik heb een emotionele verbintenis
denk daarbij zeker aan WD2 MAFIA 3 GTA5 maar ook zeker met de rest
Nee joh gekkie! Ik zeg het precies goed, als Xbox-gamer moet je wat weten over de exclusives van PlayStation en andersom. Ik maak vaak fouten, dit was daar echter niet een van 😉