In ‘Parels uit het verleden’ wordt elke week een film behandeld die vóór het jaar 2000 verschenen is. Om weer in herinnering te brengen. Een blik te werpen op die ene parel uit de rijke geschiedenis van de cinema. Bekende en minder bekende films zullen de revue passeren. Films die je raakten, tot tranen roerden, of onder opzwepende muziek de adrenaline door je lijf deden gieren. Deze week kijken we terug op een film die een genre groot heeft gemaakt.
Can you read my mind?
Krypton, een planeet ver van de aarde vandaan. Een planeet, druk bevolkt door het inteligente ras de Kryptonians. Een machtig ras dat een voorkeur heeft voor kennis en wetenschap. Wanneer één van de meest intelligente inwoners, Jor-El (Marlon Brando), roept dat de tijd van de planeet er bijna opzit, lacht de rest van de bevolking hem weg. Niemand gelooft in het feit dat de planeet haar ultieme lot zal ondergaan. Op de vooravond van deze duistere dag stuurt Jor-El, net op tijd, zijn pasgeboren zoon de ruimte in. Kal-El weet de planeet net op tijd te verlaten. Krypton ontploft en neemt miljarden doden met zich mee. Kal-El is de enige overlevende, een baby, enkele weken oud, alleen in het koude universum met naast hem een groen kristal. Het zou drie jaar duren voordat zijn kleine ruimteschip zou crashen op de aarde in het plaatsje Smallville.
Gevonden als een jong kind wordt Kal-El geadopteerd door de boeren Jonathan en Martha Kent. (Glenn Ford en Phyllis Thaxter) Clark (Christopher Reeve), zoals ze hem noemen, is echter anders dan de rest. Al snel blijkt dat hij krachten heeft die een mens zich alleen maar kan wensen. Hij is enorm sterk, sneller dan een kogel en kan vuur schieten met zijn ogen. De Kent’s houden dit geheim verborgen voor de buitenwereld. Later komt Jonathan te overlijden en vind Clark het groene kristal terug dat ooit in zijn ruimteschip lag. Het vertelt Clark dat het tijd is om zijn lotsbestemming te ontdekken en stuurt hem naar de noordpool alwaar het een groot fort doet ontstaan. In deze “Fortress of Solitude” leert Clark over zijn geschiedenis, zijn ouders en zijn lot. Clark is niet zomaar een man, Clark is een Superman.
Het is hier dat Clark twaalf jaar lang een training ondergaat welke hem transformeert in Superman. Met het logo van zijn familie op zijn borst, een grote S, vliegt hij de wereld tegemoet en vind hij werk, als de sukkelige Clark Kent, bij de Daily Planet in Metropolis, een stad die op enkele uren van Smallville ligt. Daar werkt hij samen met de razende reporter Lois Lane en de fotograaf Jimmy Olsen. Vanaf de redactie van deze grote krant let Clark op het nieuws en weet hij waar hij in moet grijpen als superheld. Het is hier dat hij voor het eerst hoort over zijn toekomstige aartsrivaal Lex Luthor…
You’ll believe a man can fly
Richard Donner, de regisseur achter The Goonies, Lethal Weapon, Maverick, en The Omen bracht ons Superman in 1978, een film die gelijk gefilmd werd met het vervolg. Tijdens het filmen liepen de problemen vaak alle kanten op. De scenes waarin Superman zou gaan vliegen waren zeer duur (de techniek hiervoor moest nog uitgevonden worden!), de befaamde opening koste ook te veel geld en de producers bleven Donner maar op zijn lip zitten. Superman II zou eerder klaar zijn dan de eerste waardoor Donner daar het werk stil moest leggen om zich te focusen op het origineel. Dit bracht een probleem met zich mee; als Superman zou floppen dan zou al het werk voor de tweede voor niets zijn geweest. Het zorgde ervoor dat Superman een gesloten einde kreeg (origineel zou het einde open blijven en zou het tweede deel naadloos aansluiten).
Maar, Superman wist een hit te worden. De beelden sloegen aan alsook de soundtrack van John Williams. Het was meteen de eerste film die een surround soundtrack had. Mensen geloofden massaal in de vliegende man die stond voor waarheid, gerechtigheid en de Amerikaanse manier. Reeve zou de held nog drie keer spelen in vervolgfilms die het qua kwaliteit nooit wisten te halen bij het origineel. Het is ook dat origineel dat vandaag de dag nog steeds wordt gezien als de beste Supermanfilm ooit, en met rede.
