Review: South Park: The Fractured But Whole

Het is al ruim drie jaar geleden dat de wereld in aanraking kwam met South Park: The Stick of Truth. De game werd positief ontvangen en er is eindelijk weer een fatsoenlijke South Park-game uitgekomen. Natuurlijk smaakte het naar meer en na veel uitstel is South Park: The Fractured But Whole gearriveerd. En met een woordgrap over billen in de titel, weet je al snel dat ook in dit deel weinig politieke correctheid is te vinden. PC Principal gaat dit niet waarderen.

Superhelden tegen superhelden

In The Fractured But Whole draait het natuurlijk weer om de kinderen van South Park, waar jij als New Kid graag mee wilt rondhangen. In het eerste deel was het een grote fantasy verkleedpartij, maar kinderen zijn zo veranderlijk als het weer en dat zorgt voor een superheldensetting in deze game. Eric ‘The Coon’ Cartman, de leider van de superheldengroep Coon and Friends, wilt een vermiste kat terugvinden om de beloning van honderd dollar op te eisen. Er is echter een rivaliserende groep met de naam The Freedom Pals, onder leiding van Kenny ‘Mysterion’ McCormick en die willen ook die honderd dollar opstrijken.

Wat begint als een onschuldige zoektocht, loopt uiteindelijk weer totaal uit de hand op het moment dat de volwassenen in South Park, de kinderen als echte helden gaan gebruiken. South Park: The Fractured But Whole voelt net als zijn voorganger als een enorme aflevering, waarin jij aan de touwtjes trekt. Het is dan ook zonde om dingen te spoilen, want vooral de verrassende en compleet bizarre wendingen in de game, hebben mijn lachspier flink aan het werk gezet.

Kies je krachten

In het begin van de game krijg je de keuze hoe je The Fractured But Whole wilt spelen. Nadat je een personage hebt aangemaakt, belandt je al snel in de Coon Lair om een sollicitatiegesprek te houden met Cartman. Je moet natuurlijk wel passen bij Coon and Friends. Hier maak je je keuze met welk type held je wilt spelen. Je hebt slechts drie keuzes; Speedster, Brutalist en Blaster. Of in andere woorden The Flash, Hulk en Cyclops.

Naarmate de game vordert mag je nog een klasse uitkiezen en uiteindelijk zijn er maar liefst twaalf mogelijkheden. Naast de eerder genoemde drie klassen kun je ook nog kiezen uit Elementalist, Cyborg, Psychic, Mystic, Gadgeteer, Assassin, Commander, Netherborn en Karate Kid. Het zijn er bijna te veel om uit te kiezen en gelukkig heeft de ontwikkelaar dat ook door. Je zit namelijk nooit vast aan je keuze. Zodra je weer bij The Coon op bezoek gaat kan je de klassen die je kiest, zo vaak veranderen als je wilt. Hierdoor mis je niets van de soms geniale personages.

Door de beschikking te hebben over twee klassen tegelijkertijd, kan je jouw personage aanvallen geven van beide klassen. Denk dus aan de sterke klappen van een Brutalist van dichtbij, gecombineerd met de range van een Blaster. Het is maar net hoe jij het liefste de gevechten in gaat, maar de keuze is reuze.

Knokken in hokjes

South Park: The Fractured But Whole heeft dan wel de vibe van zijn voorganger, maar er zijn flink wat elementen op de schop gegaan. Het vechtsysteem is nog steeds turn-based, maar met een twist. Het speelveld is opgedeeld in vakken, waarin je elke beurt een x-aantal stappen kan nemen. Ook de verschillende aanvallen hebben slechts een bepaald bereik, waardoor je wel degelijk rekening moet houden waar je precies staat. Verder moet je ook rekening houden met je teamgenoten, want je speelt bijna alle gevechten in een team van vier superhelden. Sta je in de baan van een aanval van een teamgenoot, dan is het niet mogelijk om de aanval uit te voeren.

Ook is het mogelijk om de posities van je tegenstander te misbruiken voor aanvallen die meer schade aanbrengen. Denk bijvoorbeeld aan een enorme stoot die een vijand naar achteren beukt. Staat achter hem nog een vijand, dan botsen ze tegen elkaar op voor extra schade. Andersom geldt dit echter ook, dus let goed op waar je jouw personages neerzet. Er zijn ook nog superaanvallen en zelfs Summons, maar die zijn zo achterlijk dat je daar beter zelf achter kan komen.

South Park Role Playing Game?

Het vechtsysteem gaat dus een heel stuk dieper dan voorheen, maar South Park: The Fractured But Whole heeft bijna wat weg van een heuse RPG. Je kan je personage levelen en bij elk level dat je behaald, wordt er een Artifact Slot vrijgespeeld. De Artifacts die je uiteindelijk in die Slots stopt geven jouw personage Might. Hoe meer might hoe sterker je bent en die moet je goed bijhouden. Veel missies kan je namelijk pas fatsoenlijk doorkomen als je de vereiste hoeveelheid Might heb bereikt.

Ook zit er een craftsysteem in de game geïmplementeerd, waarmee je eerder genoemde artifacts zelf kan maken. Naast dat kan je ook nog verschillende gerechten maken die je kan gebruiken in gevechten. Denk aan een genezende burrito of een energiedrankje die een teamgenoot kan terugbrengen uit de dood. Je hebt zelfs de mogelijkheid om je eigen kostuum bij elkaar te kraften.

Al deze speelelementen zijn terug te vinden in het smartphone menu van jouw personage en natuurlijk heeft die telefoon ook social media. Op Coonstagram kan je met veel bewoners van South Park op de foto en dit zorgt voor volgers. Hoe meer volgers op Coonstagram, hoe meer extra buffs je kan verdienen voor jouw personage. Een beetje rondslenteren door South Park wordt dus ook beloond. Op elk toilet in het dorp flink je behoefte doen, loont overigens ook.

Net als in de serie

Hoewel het fijn is dat de gameplay en RPG-elementen in South Park: The Fractured But Whole naar behoren werken, blijft natuurlijk de belangrijkste vraag; Is de game net zo leuk als de serie? Nou, dit kan met een volmondige ‘ja’ worden bevestigd. Vooral voor de fans van de serie is het een groot feest van herkenning. Denk bijvoorbeeld aan verschillende collectibles als Memberberries en de homoseksueel getinte Yaoi schilderijen. Ook valt bijna elk hoekje in South Park te plunderen en zelfs die dingen die je vindt werken flink op de lachspieren.

In het nachtkastje van Cartman’s oversekste moeder vindt je glijmiddel en buttplugs, het lokale restaurant heeft een laatje vol Boogers en Cum en in verschillende huizen ligt er wel een dvd met Informative Murder Porn. De game voelt als een enorme Memberberry die constant dingen aan je vraagt. “Member that episode with the drones and the bush of Craig’s mom?” Waarop jij gierend voor de televisie heel hard ‘I Member!’ aan het schreeuwen bent.

Naast alle verwijzingen naar de serie worden ook de grote problemen in de wereld keihard aangepakt. Denk bijvoorbeeld aan een gevecht tegen pedofiele priesters of het hardhandig arresteren van een zwarte man. Ook in The Fractured But Whole zijn de fluwelen handschoentjes ritueel verbrand en is werkelijk niemand veilig. Zelfs Kanye West en zijn overleden moeder niet, zoals je kan zien in bovenstaande trailer. Je waant je in een 15 uur-durige aflevering, waarvan je hoopt dat het nooit stopt.

Net zo snel als de zinnen van Jimmy

Is er dan helemaal niets negatiefs te melden over South Park: The Fractured But Whole? Eerlijk gezegd bijna niet, al kan ik me voorstellen dat de minder geduldige gamer in de eerste paar uren wat ongeduldig wordt. Het verhaal komt nogal traag op gang en de gevechten zijn in de eerste uren net iets te makkelijk. Dit komt deels door het feit dat alle speelelementen en systemen heel geleidelijk worden uitgelegd aan de speler, waardoor de gevechten makkelijk zijn gehouden. Een beetje onder het mom van ‘even rustig inkomen’.

Gelukkig pakt de game na een uurtje of drie de draad weer genadeloos op en al gauw stuit je op pittige vijanden, waarbij een goede tactiek zeker geen overbodige luxe is. Ook het verhaal wordt snel extremer, al moet worden gezegd dat het niet zo extreem hard wordt als in The Stick of Truth. Nou moet worden toegegeven dat Nazifoetussen ook niet heel snel overtroffen worden.

Conclusie

South Park: The Fractured But Whole is vooral voor de fans een feest van herkenning, maar ook voor mensen die minder bekend zijn met de serie, is de game een aanrader. Mits je een beetje tegen zwarte humor kan weliswaar, want daar kom je in deze game niet onderuit. Buiten de geslaagde humor zijn ook de gameplay elementen enorm geslaagd. Het nieuwe vechtsysteem werkt uitdagender dan die uit de Stick of Truth en de RPG- en craft-systemen geven een game met platte humor, een ontzettend diepe lading. Op de eerste trage uurtjes na is South Park: The Fractured But Whole een geslaagd vervolg en ik kan niet wachten op de volgende aflevering.