Het blijft voor sommigen nog steeds een vreemde combinatie. De superhelden van Marvel en de personages uit verschillende games van Capcom. Toch blijft men heil zien in deze unholy alliance, want Marvel vs. Capcom: Infinite is alweer het zevende deel van de hybride franchise. Wederom gaan er veel koppen rollen in deze fighter, al is de vraag wel of deze combinatie nog lang leuk blijft…
Man tegen machine
In het verhaal van Marvel vs. Capcom is er behoorlijk wat stront aan de knikker. Er zijn namelijk twee bad guys die het samenwerken wel heel serieus nemen en fuseren tot één antagonist. Ultron uit het Marvel universum en Sigma, de slechterik uit Mega Man X, fuseren samen tot Ultron Sigma. Het grote doel van de samengesmolten slechterik is, om alles te veranderen tot een machine die natuurlijk wel luistert naar de kwade plannen van Ultron Sigma.
Om Ultron Sigma te verslaan gaan de helden van Marvel en Capcom op zoek naar de Infinity Stones. De antagonist heeft al twee van de zes stenen in zijn bezit en is het van cruciaal belang dat hij niet de andere vier bemachtigd. En dit is je doel in het verder vrij saaie verhaal. Er zitten wel wat grappige momenten tussen en sommige gevechten zijn daadwerkelijk wel geinig, maar veel scenes voelen als filler aan. Alleen al in het eerste uur moet je met een dozijn verschillende helden, exact dezelfde vijanden verslaan.
Vechten met een maatje
In Marvel vs. Capcom: Infinite zijn alle gevechten in twee-op-twee-vorm. Je kan tijdens het hele gevecht zo vaak wisselen tussen je personages als je wilt met Active Switch. Zelfs midden in een combo is het mogelijk om je maat op te roepen, die lekker met de combo verder kan. De gevechten voelen heel vloeiend aan, al voelt het wel erg simpel allemaal. De gemiddelde button masher kan bizarre combinaties maken door maar één knop te gebruiken. Voor de mensen die niet goed zijn in fighters is de gameplay dus best toegankelijk, maar voor de pro’s kan ik me voorstellen dat er weinig diepgang is.
De eerder genoemde Infinity Stones zijn ook te gebruiken tijdens een gevecht. Alle zes hebben ze een ander effect en die kunnen allemaal een gevecht volledig omdraaien. Zodra de meter van je Stone op een bepaald punt is, kan je een Infinity Storm los laten barsten. Doe je dat bijvoorbeeld met de Soul Stone, dan kan je een gevallen teamgenoot weer tot leven wekken en met de Space Stone verklein je het veld voor de tegenstander. Zo kan hij amper nog bewegen en is het voor jouw makkelijk om hem naar het hiernamaals te meppen.
Veel afwezige helden
Het roster van Marvel vs. Capcom: Infinite valt een klein beetje tegen. Grote namen als Wolverine, Magneto en eigenlijk de rest van alle X-Men schitteren in afwezigheid, maar ook de keuzes uit het Capcom-universum zijn soms onbegrijpelijk. Want wie kent Spencer nog uit Bionic Commando? Juist, niet heel veel mensen.
Een ander punt is dat veel personages niet goed uit de verf komen door grafische tekortkomingen. Marvel vs. Capcom had ook een PlayStation 3 game kunnen zijn en dit komt de game niet ten goede. Het uiterlijk van veel personages is alle behalve overtuigend en de algemene look van de game is gewoon matig. Tel dit op met een slecht verhaal en je krijgt toch het idee dat de ontwikkelaar een beetje met de pet ernaar heeft gegooid.
Conclusie
Marvel vs. Capcom: Infinite is een fighter die niet lekker uit de verf komt. Hoewel de mechanics en toevoegingen als de Infinity Stones aardig werken, is de algemene indruk van de game niet spetterend. Het verhaal is matig, het roster mist te veel vette personages en grafisch is de game gewoon niet goed. Voor beginners is Marvel vs. Capcom: Infinite misschien een leuke optie door de toegankelijke gameplay en automatische combo’s, maar de echte pro’s kunnen de game beter links laten liggen.
