Gamersnet.nl

Speedlink Trailblazer

Artikelen Account

Digitale coureurs die zich willen wagen aan een fysiek stuurwiel hebben het tegenwoordig voor het uitzoeken. De markt van race-stuurtjes kent een stevig gevestigde orde, maar is niet vies van wat nieuwe concurrentie. Het Duitse budgetmerk Speedlink is zo’n nieuwe speler in dit spelletje. Met de nieuwe Trailblazer laten onze Oosterburen zien dat een stuur niet per definitie duur hoeft te zijn, maar daarmee wordt ook direct duidelijk waarom zo veel racefanaten steevast kiezen voor de bewezen fabrikanten…

Breed en budgettair ingestoken

De Trailblazer kenmerkt alweer het derde stuurwiel van Speedlink, enkel voorafgegaan door de aardig populair gebleken Black Bolt en Drift O.Z modellen. Geheel volgens de norm van de Duitse randapparatuurfabrikant is ook dit model wederom een race-stuur dat zich laat sieren door simpelheid. Niet te veel poespas en daardoor voorzien van een nuchter prijskaartje. De Speedlink Trailblazer moet bij verscheidene retailers op de kop voor ‘slechts’ 69,99 euro. Niet bijzonder hoog gegrepen binnen de al bestaande markt.

Voor zeventig ballen heb je dan een stuurwiel inclusief bijbehorende pedalen om vrij te gebruiken op Xbox One, PlayStation 3, PlayStation 4 en pc. Weliswaar zijn er twee uitvoeringen met respectievelijk Xbox en PlayStation toetsenlay-out, maar beide modellen zijn uiteindelijk naadloos plug-and-play in te zetten op alle vier genoemde platformen.

Daarmee steekt Speedlink dus breed, maar ook budgettair in. Enorm toegankelijk natuurlijk, maar dan zijn we er nog niet…

Gezocht: een greintje precisie

Feitelijk lijkt de Trailblazer veel te bieden, voor weinig bovendien. Maar de realiteit komt pijnlijk boven water bij een aanvankelijke racesessie. Speedlink is vriendelijk geweest voor je portemonnee, maar laat daarmee ook zeker wat steekjes vallen in daadwerkelijke prestatie. Dat bleek al snel tijdens een goedbedoelde Forza Horizon 3 livestream om de Trailblazer te testen, die uiteindelijk uitmondde in een uitzending van onbeholpen slipbeurten en pure live-frustratie.

Zelfs in racespellen waar stuurwielinstellingen ongekend precies te tweaken zijn, levert de Trailblazer een verbazingwekkend onnauwkeurige ervaring. Het ene moment moet je voor een milde bocht het stuur al praktisch negentig graden omrukken, terwijl het andere moment een kleine beweging je in een gigantische drift doet belanden. Hoe je het ook wendt of keert, je wéét dat het op een gegeven moment de mist ingaat, waardoor je zelden echt gewenning en vertrouwen uit kunt oefenen op Speedlinks nieuwste stuur.

De doelgroep behartigen

De ontbrekende precisie maakt vooral duidelijk in welke doelgroep Speedlink de meeste successen boekt. De fabrikant wond er nooit doekjes om: de stuurwielen bleken erg populair bij enthousiastelingen van onder meer Farming Simulator en Euro Truck Simulator. Spellen waar, dare I say it, razendsnelle nauwkeurigheid sowieso minder hoog in het vaandel staat. Voor velen geldt een stuurtje dan als een leuke toevoeging, maar worden zelden hoge eisen gesteld aan de daadwerkelijke prestaties van het product in kwestie.

Ergens is het ook geen schande dat Speedlink die doelgroep bekoort, maar wellicht mag dat dan ook prominenter terugkomen in het marketingplaatje. ‘Trailblazer’ is een stoere term, een snel woord. Het staat synoniem voor iets wat Speedlink hier absoluut niet hard lijkt te maken. Vernoem het dan naar iets productiefs, of iets wat een zware lading van A naar B kan brengen. Het zou het overkomen van de Trailblazer in ieder geval meer in lijn brengen met de daadwerkelijke prestaties en afzetmarkt van het product.

Weinig verbeterde charme

En toch, ook met die doelgroep in het achterhoofd, lijkt de prijs van de Trailblazer af en toe wat overtrokken. Zeventig euro is absoluut niet veel voor een fraai race-stuurtje, maar daar zit dan ook juist de crux; zo fraai voelt dit stuurwiel absoluut niet. Prestaties achterwege gelaten, weet de Trailblazer qua gevoel nergens echt grote sprongen te maken ten opzichte van diens twee voorgangers. Het geheel doet nog altijd goedkoop aan. Misschien iets te goedkoop voor deze prijs.


Overmatig gebruik van kunststof hoeft absoluut geen nadelige factor te zijn, maar de Duitsers lijken het hier wel tot kunst te verheffen. De Trailblazer is haast beangstigend licht en weet in de afwerking weinig doorgedachte charme te verhullen. Het oogt simpel, en zo voelt het ook. Weliswaar huist het setje maar liefst twaalf handige knoppen, een tweezijdig schakelpookje en twee pedalen, maar nergens voelt het enorm weloverwogen aan. De knoppen lijken wat losjes te liggen, de pedalen zijn krampachtig klein, de schakelpook doet vingers tussen plastic klemmen en sommige klikjes komen bijtijds wat goedkoop over. Nergens lijkt Speedlink echte verbeteringen op de voorgaande modellen toe te passen.

Een stuurwiel met zuigkracht

Het toppunt van ongemakkelijkheid is evenals een terugkerende factor bij Speedlinks stuurwielen. Na de Black Bolt en Drift O.Z. is ook de Trailblazer voorzien van eenzelfde bevestigingssysteem als diens oudere gebroeders: eentje van zuignappen. Zeven rubberen ploppers moeten dit stuk randapparatuur vastklemmen aan je bureau of salontafel, maar Joost mag weten waarom dit een vaker voorkomende keuze van de Duitser is. Het idee om het hele vehikel vast te laten zuigen aan een oppervlak is innovatief, maar zal lang niet bij iedereen heil kunnen vinden. Zit je aan een oneven vlakte of tegenover een steigerhouten meubel? Lekker voor je; dan schiet de Trailblazer in een mum van tijd alle kanten op. Stabiel is anders.

Zelfs op relatief vlakke meubels kunnen de zuignappen maar beperkt tot hun recht komen. Wie een beetje intens racet, rukt in een paar scherpe bochten zo het hele stuur los. Weg rondetijd, weg immersie. Nu snap ik dat de eerder aangehaalde doelgroep dat wellicht niet snel doet, maar toch; er is een reden waarom de gevestigde orde binnen deze markt steevast voor een bevestigingsbeugel kiest. Waarom dan tot drie keer toe vasthouden aan iets wat per definitie zo veel minder betrouwbaar is? Speedlink, verklaar je nader.

Conclusie

Hoewel ik doorgaans respecteer wat Speedlink tracht te doen, kunnen we er in dit geval niet omheen. Budgettair inspelen komt lang niet altijd tot zijn recht. De Speedlink Trailblazer weet met zijn richtprijs van 69,99 euro wellicht mild te zijn voor de portemonnee, maar zal dan ook weinig race-fanaten weten te bekoren. Het ontwerp doet ongekend goedkoop aan, terwijl de prestaties te wensen overlaten. Van de weinig nauwkeurige bochten tot aan de onbeholpen afwerking; Speedlink lijkt met de Trailblazer weinig vooruitgang te boeken in hun queeste voor betaalbare randapparatuur.

Nu kent Speedlink ook duidelijk een andere doelgroep voor diens sturen. Niet zo zeer de snelle coureurs, maar eerder de digitale truckers en boeren onder ons. En toegegeven: zij komen wellicht prima aan hun trekken met hetgeen de Trailblazer levert. Maar toch, ook zij kunnen uiteindelijk veel beter af zijn met een tweedehands of afgeprijsd modelletje van die bejubelde, gevestigde orde. Het hoeft absoluut niet altijd een high-end parade te zijn, maar de Duitsers mogen zeker een tandje bijzetten als ze de marktleiders écht willen uitdagen.